Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 8 142:

ἔστι δ’ ἡ νομικὴ μὲν ἡ ἐπὶ ῥητοῖσ, ἡ μὲν πάμπαν ἀγοραία ἐκ χειρὸσ εἰσ χεῖρα, ἡ δὲ ἐλευθεριωτέρα εἰσ χρόνον, καθ’ ὁμολογίαν δὲ τί ἀντὶ τίνοσ. δῆλον δ’ ἐν ταύτῃ τὸ ὀφείλημα κοὐκ ἀμφίλογον, φιλικὸν δὲ τὴν ἀναβολὴν ἔχει· διόπερ ἐνίοισ οὐκ εἰσὶ τούτων δίκαι, ἀλλ’ οἰόνται δεῖν στέργειν τοὺσ κατὰ πίστιν συναλλάξαντασ.