οἱ δ’ εὖ ποιοῦντεσ οὐ δύνανται ἐπαρκεῖν τοσαῦτα ὅσων οἱ πάσχοντεσ δέονται. ἐοίκε δέ, καθάπερ τὸ δίκαιόν ἐστι διττόν, τὸ μὲν ἄγραφον τὸ δὲ κατὰ νόμον, καὶ τῆσ κατὰ τὸ χρήσιμον φιλίασ ἣ μὲν ἠθικὴ ἣ δὲ νομικὴ εἶναι. γίνεται οὖν τὰ ἐγκλήματα μάλισθ’ ὅταν μὴ κατὰ τὴν αὐτὴν συναλλάξωσι καὶ διαλύωνται.
