οὐ γὰρ ἀλλήλων ἦσαν φίλοι ἀλλὰ τοῦ λυσιτελοῦσ. δι’ ἡδονὴν μὲν οὖν καὶ διὰ τὸ χρήσιμον καὶ φαύλουσ ἐνδέχεται φίλουσ ἀλλήλοισ εἶναι καὶ ἐπιεικεῖσ φαύλοισ καὶ μηδέτερον ὁποιῳοῦν, δι’ αὑτοὺσ δὲ δῆλον ὅτι μόνουσ τοὺσ ἀγαθούσ· οἱ γὰρ κακοὶ οὐ χαίρουσιν ἑαυτοῖσ, εἰ μή τισ ὠφέλεια γίνοιτο.
