Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 154:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 154:)

οὐ πάσῃ δ’ ἡλικίᾳ τὸ πάθοσ ἁρμόζει, ἀλλὰ τῇ νέᾳ. οἰόμεθα γὰρ δεῖν τοὺσ τηλικούτουσ αἰδήμονασ εἶναι διὰ τὸ πάθει ζῶντασ πολλὰ ἁμαρτάνειν, ὑπὸ τῆσ αἰδοῦσ δὲ κωλύεσθαι· καὶ ἐπαινοῦμεν τῶν μὲν νέων τοὺσ αἰδήμονασ, πρεσβύτερον δ’ οὐδεὶσ ἂν ἐπαινέσειεν ὅτι αἰσχυντηλόσ·