ὥσπερ δ’ ἐν λήψει καὶ δόσει χρημάτων μεσότησ ἔστι καὶ ὑπερβολή τε καὶ ἔλλειψισ, οὕτω καὶ ἐν τιμῆσ ὀρέξει τὸ μᾶλλον ἢ δεῖ καὶ ἧττον, καὶ τὸ ὅθεν δεῖ καὶ ὡσ δεῖ. τόν τε γὰρ φιλότιμον ψέγομεν ὡσ μᾶλλον ἢ δεῖ καὶ ὅθεν οὐ δεῖ τῆσ τιμῆσ ἐφιέμενον, τόν τε ἀφιλότιμον ὡσ οὐδ’ ἐπὶ τοῖσ καλοῖσ προαιρούμενον τιμᾶσθαι.
