Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 91:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 91:)

οὔτε γὰρ περὶ αὑτοῦ ἐρεῖ οὔτε περὶ ἑτέρου· οὔτε γὰρ ἵνα ἐπαινῆται μέλει αὐτῷ οὔθ’ ὅπωσ οἱ ἄλλοι ψέγωνται· οὐδ’ αὖ ἐπαινετικόσ ἐστιν· διόπερ οὐδὲ κακολόγοσ, οὐδὲ τῶν ἐχθρῶν, εἰ μὴ δι’ ὕβριν. καὶ περὶ ἀναγκαίων ἢ μικρῶν ἥκιστα ὀλοφυρτικὸσ καὶ δεητικόσ·