Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 22:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 22:)

ἐὰν δὲ παρὰ τὸ δέον καὶ τὸ καλῶσ ἔχον συμβαίνῃ αὐτῷ ἀναλίσκειν, λυπήσεται, μετρίωσ δὲ καὶ ὡσ δεῖ· τῆσ ἀρετῆσ γὰρ καὶ ἥδεσθαι καὶ λυπεῖσθαι ἐφ’ οἷσ δεῖ καὶ ὡσ δεῖ. καὶ εὐκοινώνητοσ δ’ ἐστὶν ὁ ἐλευθέριοσ εἰσ χρήματα·