Aristotle, Eudemian Ethics, Book 8 10:

ὥστε ἔσται δικαιοσύνῃ τὸ δικαίωσ χρῆσθαι καὶ κακῶσ καὶ φρονήσει ἀφρόνωσ· ὥστε καὶ τἀναντία. ἄτοπον γὰρ εἰ τὴν μὲν ἐν τῷ λογιστικῷ ἀρετὴν μοχθηρία ποτὲ ἐγγενομένη ἐν τῷ ἀλόγῳ στρέψει καὶ ποιήσει ἀγνοεῖν, ἡ δ’ ἀρετὴ ἐν τῷ ἀλόγῳ ἀγνοίασ ἐνούσησ οὐ στρέψει ταύτην, καὶ ποιήσει φρονίμωσ κρίνειν καὶ τὰ δέοντα, καὶ πάλιν ἡ φρόνησισ ἡ ἐν τῷ λογιστικῷ τὴν ἐν τῷ ἀλόγῳ ἀκολασίαν σωφρόνωσ πράττειν·