Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 201:

(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 201:)

οἳ δ’ ἄρχονται μὲν ὡσ οἱ ἠθικοὶ φίλοι καὶ δι’ ἀρετὴν ὄντεσ· ὅταν δ’ ἄντικρυσ ᾖ τι τῶν ἰδίων, δῆλοι γίνονται ὅτι ἕτεροι ἦσαν. ἐκ περιουσίασ γὰρ διώκουσιν οἱ πολλοὶ τὰ καλόν· διὸ καὶ τὴν καλλίω φιλίαν.