Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 102:

(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 102:)

ἄτοπον γὰρ ἂν εἰή εἰ ἀνὴρ παιδίῳ φίλοσ, φιλεῖ δέ γε καὶ φιλεῖται. ἐνιαχοῦ δὲ φιλεῖσθαι μὲν δεῖ τὸν ὑπερέχοντα, ἐὰν δὲ φιλῇ, ὀνειδίζεται ὡσ ἀνάξιον φιλῶν. τῇ γὰρ ἀξίᾳ τῶν φίλων μετρεῖται καί τινι ἴσῳ.