Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 21:

(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 21:)

ὁ δ’ ἀνδρεῖοσ ἄμφω ἃ δεῖ, καὶ ταύτῃ μέσοσ ἐστίν. ἃ γὰρ ἂν ὁ λόγοσ κελεύῃ, ταῦτα καὶ θαρρεῖ καὶ φοβεῖται. ὁ δὲ λόγοσ τὰ μεγάλα λυπηρὰ καὶ φθαρτικὰ οὐ κελεύει ὑπομένειν, ἂν μὴ καλὰ ᾖ. ὁ μὲν οὖν θρασύσ, καὶ εἰ μὴ κελεύει, ταῦτα θαρρεῖ, ὁ δὲ δειλὸσ οὐδ’ ἂν κελεύῃ·