Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 183:

(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 183:)

διὸ οὔτε ἐν τοῖσ ἄλλοισ ζῴοισ ἐστὶν ἡ προαίρεσισ, οὔτε ἐν πάσῃ ἡλικίᾳ, οὔτε πάντωσ ἔχοντοσ ἀνθρώπου. οὐδὲ γὰρ τὸ βουλεύσασθαι, οὐδ’ ὑπόληψισ τοῦ διὰ τί· ἀλλὰ δοξάσαι μὲν εἰ ποιητέον ἢ μὴ ποιητέον οὐθὲν κωλύει πολλοῖσ ὑπάρχειν, τὸ δὲ διὰ λογισμοῦ οὐκέτι.