Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 171:

(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 171:)

ὥστε φανερὸν διὰ τούτων ὅτι ἄλλο καὶ δόξησ καὶ βουλήσεωσ. βούλεσθαι μὲν <γὰρ> καὶ δόξα μάλιστα τοῦ τέλουσ, προαίρεσισ δ’ οὐκ ἔστιν.