Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 154:

(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 154:)

ἀλλὰ μὴν οὐδὲ δι’ ἐπιθυμίαν· ὥστε καὶ διάνοιαί τινεσ καὶ πάθη οὐκ ἐφ’ ἡμῖν εἰσίν, ἢ πράξεισ αἱ κατὰ τὰσ τοιαύτασ διανοίασ καὶ λογισμούσ, ἀλλ’ ὥσπερ Φιλόλαοσ ἔφη εἶναί τινασ λόγουσ κρείττουσ ἡμῶν.