Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 137:

(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 137:)

ἡ δὲ ἐπιθυμία οὐ πείσασα ἄγει· οὐ γὰρ μετέχει λόγου. ὅτι μὲν οὖν δοκοῦσιν οὗτοι μόνοι βίᾳ καὶ ἄκοντεσ ποιεῖν, καὶ διὰ τίν’ αἰτίαν, ὅτι καθ’ ὁμοιότητά τινα τοῦ βίᾳ, καθ’ ἣν καὶ ἐπὶ τῶν ἀψύχων λέγομεν, εἴρηται·