Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 80:

(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 80:)

ἐπεὶ δ’ ὑπόκειται ἀρετὴ εἶναι ἡ τοιαύτη ἕξισ ἀφ’ ἧσ πρακτικοὶ τῶν βελτίστων καὶ καθ’ ἣν ἄριστα διάκεινται περὶ τὸ βέλτιστον, βέλτιστον δὲ καὶ ἄριστον τὸ κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον, τοῦτο δ’ ἐστὶ τὸ μέσον ὑπερβολῆσ καὶ ἐλλείψεωσ τῆσ πρὸσ ἡμᾶσ·