Aristotle, Economics, Book 1 15:

ἐν μὲν οὖν τοῖσ ἄλλοισ ζῴοισ ἀλόγωσ τοῦτο ὑπάρχει, καὶ ἐφ’ ὅσον μετέχουσι τῆσ φύσεωσ, ἐπὶ τοσοῦτον, καὶ τεκνοποιίασ μόνον χάριν· ἐν δὲ τοῖσ ἡμέροισ καὶ φρονιμωτέροισ διήρθρωται μᾶλλον φαίνονται γὰρ μᾶλλον βοήθειαι γινόμεναι καὶ εὔνοιαι καὶ συνεργίαι ἀλλήλοισ, ἐν ἀνθρώπῳ δὲ μάλιστα, ὅτι οὐ μόνον τοῦ εἶναι ἀλλὰ καὶ τοῦ εὖ εἶναι συνεργὰ ἀλλήλοισ τὸ θῆλυ καὶ τὸ ἄρρεν ἐστί. καὶ ἡ τῶν τέκνων κτῆσισ οὐ λειτουργίασ ἕνεκεν τῇ φύσει μόνον οὖσα τυγχάνει ἀλλὰ καὶ ὠφελείασ·