헬라어 문장 검색 - ΑριστόΕξονομί2́

(아리스토텔레스, 경제학, Book 2)

τὸν οἰκονομεῖν μέλλοντά τι κατὰ τρόπον τῶν τε τόπων, περὶ οὓσ ἂν πραγματεύηται, μὴ ἀπείρωσ ἔχειν, καὶ τῇ φύσει εὐφυῆ εἶναι καὶ τῇ προαιρέσει φιλόπονόν τε καὶ δίκαιον· ὅ τι γὰρ ἂν ἀπῇ τούτων τῶν μερῶν, πολλὰ διαμαρτήσεται περὶ τὴν πραγματείαν ἣν μεταχειρίζεται. οἰκονομίαι δέ εἰσι τέσσαρεσ, ὡσ ἐν τύπῳ διελέσθαι τὰσ γὰρ ἄλλασ εἰσ τοῦτο ἐμπιπτούσασ εὑρήσομεν, βασιλική σατραπική πολιτική ἰδιωτική.

τούτων δὲ μεγίστη μὲν καὶ ἁπλουστάτη ἡ βασιλική, .

. . , ποικιλωτάτη δὲ καὶ ῥᾴστη ἡ πολιτική, ἐλαχίστη δὲ καὶ ποικιλωτάτη ἡ ἰδιωτική. ἐπικοινωνεῖν μὲν τὰ πολλὰ ἀλλήλαισ ἀναγκαῖόν ἐστιν· ὅσα δὲ μάλιστα δι’ αὐτῶν ἑκάστῃ συμβαίνει, ταῦτα ἐπισκεπτέον ἡμῖν ἐστιν. πρῶτον μὲν τοίνυν τὴν βασιλικὴν ἴδωμεν.

ἔστι δὲ αὕτη δυναμένη μὲν τὸ καθόλου, εἴδη δὲ ἔχουσα τέσσαρα· περὶ νόμισμα, περὶ τὰ ἐξαγώγιμα, περὶ τὰ εἰσαγώγιμα, περὶ τὰ ἀναλώματα.

τούτων δὲ ἕκαστον μὲν περὶ .

. . τὸ νόμισμα λέγω ποῖον καὶ πότε τίμιον ἢ εὐώνον ποιητέον, περὶ δὲ τὰ ἐξαγώγιμα καὶ εἰσαγώγιμα πότε καὶ τίνα παρὰ τῶν σατραπῶν ἐν τῇ ταγῇ ἐκλαβόντι αὐτῷ λυσιτελήσει διατίθεσθαι, περὶ δὲ τὰ ἀναλώματα τίνα περιαιρετέον καὶ πότε, καὶ πότερον δοτέον νόμισμα εἰσ τὰσ δαπάνασ ἢ ἃ τῷ νομίσματι ὤνια. δεύτερον δὲ τὴν σατραπικήν.

ἔστι δὲ ταύτησ εἴδη ἓξ τῶν προσόδων ἀπὸ γῆσ, ἀπὸ τῶν ἐν τῇ χώρᾳ ἰδίων γινομένων, ἀπὸ ἐμπορίων, ἀπὸ τελῶν, ἀπὸ βοσκημάτων, ἀπὸ τῶν ἄλλων. τετάρτη δὲ καὶ ἡ ἀπὸ τῶν κατὰ γῆν τε καὶ ἀγοραίων τελῶν γινομένη, πέμπτη δὲ ἡ ἀπὸ τῶν βοσκημάτων, ἐπικαρπία τε καὶ δεκάτη καλουμένη, ἕκτη δὲ ἡ ἀπὸ τῶν ἄλλων, ἐπικεφάλαιόν τε καὶ χειρωνάξιον προσαγορευομένη.

τρίτον δὲ τὴν πολιτικήν.

ταύτησ δὲ κρατίστη μὲν πρόσοδοσ ἡ ἀπὸ τῶν ἰδίων ἐν τῇ χώρᾳ γινομένων, εἶτα ἡ ἀπὸ τῶν ἐμπορίων καὶ διαγωγῶν, εἶτα ἡ ἀπὸ τῶν ἐγκυκλίων. τέταρτον δὲ καὶ τελευταῖον τὴν ἰδιωτικήν.

αὕτη δέ ἐστιν ἀνώμαλοσ μὲν διὰ τὸ δεῖν μὴ πρὸσ ἕνα σκοπὸν οἰκονομεῖν, ἐλαχίστη δὲ διὰ τὸ καὶ τὰσ προσόδουσ καὶ τὰ ἀναλώματα βραχέα γίνεσθαι. αὐτῆσ δὲ ταύτησ κρατίστη μὲν πρόσοδοσ ἡ ἀπὸ γῆσ γινομένη, δευτέρα δὲ ἡ ἀπὸ τῶν ἄλλων ἐγκλημάτων, τρίτη δὲ ἡ ἀπὸ ἀργυρίου. χωρὶσ δὲ τούτων ὃ πάσαισ μὲν ἐπικοινωνεῖται ταῖσ οἰκονομίαισ καὶ προσήκει σκοπεῖν αὐτὸ μὴ παρέργωσ, μάλιστα δὲ ταύτῃ, τὸ τἀναλώματα μὴ μείζω τῶν προσόδων γίνεσθαι. ἐπεὶ τοίνυν τὰσ διαιρέσεισ εἰρήκαμεν, μετὰ τοῦτο πάλιν νοητέον ἡμῖν, ἡ σατραπεία, περὶ ἣν ἂν πραγματευώμεθα, ἢ πόλισ, πότερον ἃ πάντα ἄρτι διειλόμεθα ἢ τὰ μέγιστα τούτων εἰ δυνατὴ φέρειν ἐστί, .

. . τούτοισ χρηστέον· μετὰ δὲ τοῦτο ποῖαι τῶν προσόδων ἢ τὸ παράπαν οὐκ εἰσί, δυναταὶ δ’ εἰσὶ γενέσθαι, ἢ μικραὶ νῦν οὖσαι μείζουσ οἱαῖ́ τινεσ κατασκευασθῆναι, ἢ τῶν ἀναλωμάτων τῶν νῦν ἀναλουμένων, τίνα τε καὶ πόσα περιαιρεθέντα <τὰ> ὅλα μηθὲν βλάψει.

τὰ μὲν οὖν περὶ τὰσ οἰκονομίασ τε καὶ τὰ μέρη τὰ τούτων εἰρήκαμεν·

ὅσα δέ τινεσ τῶν πρότερον πεπράγασιν εἰσ πόρον χρημάτων ἢ τεχνικῶσ τι διῴκησαν, ἃ ὑπελαμβάνομεν ἀξιόλογα αὐτῶν εἶναι, συναγηόχαμεν. οὐδὲ γὰρ ταύτην τὴν ἱστορίαν ἀχρεῖον ὑπολαμβάνομεν εἶναι. ἔστι γὰρ ὅτε τούτων ἐφαρμόσει τοῖσ οἱᾶ ἂν αὐτὸσ πραγματεύηται. Κύψελοσ ὁ Κορίνθιοσ εὐξάμενοσ τῷ Διί, ἐὰν κύριοσ γένηται τῆσ πόλεωσ, τὰ ὄντα Κορινθίοισ πάντα ἀναθήσειν, ἐκέλευσεν αὐτοὺσ ἀπογράψασθαι.

ἀπογραψαμένων δὲ τούτων τὸ δέκατον μέροσ παρ’ ἑκάστου ἔλαβε, τοῖσ δὲ λοιποῖσ ἐκέλευσεν ἐργάζεσθαι.

περιελθόντοσ δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ τὸ αὐτὸ τοῦτο ἐποίησεν, ὥστε συνέβαινεν ἐν δέκα ἔτεσι κεῖνόν τε ἅπαντα ἔχειν, ἅπερ ἀνιέρωσεν, τούσ τε Κορινθίουσ ἕτερα κεκτῆσθαι. Λύγδαμισ Νάξιοσ ἐκβαλὼν φυγάδασ, ἐπειδὴ τὰ κτήματα αὐτῶν οὐθεὶσ ἠθέλησεν ἀλλ’ ἢ βραχέοσ ἀγοράζειν, αὐτοῖσ τοῖσ φυγάσιν ἀπέδοτο.

τά τε ἀναθήματα, ὅσα ἦν αὐτῶν ἔν τισιν ἐργαστηρίοισ ἡμίεργα ἀνακείμενα, ἐπώλει τοῖσ τε φυγάσι καὶ τῶν ἄλλων τῷ βουλομένῳ ὥστ’ ἐπιγραφῆναι τὸ τοῦ πριαμένου ὄνομα. Βυζάντιοι δὲ δεηθέντεσ χρημάτων τὰ τεμένη τὰ δημόσια ἀπέδοντο, τὰ μὲν κάρπιμα χρόνον τινά, τὰ δὲ ἄκαρπα ἀεννάωσ·

τά τε θιασωτικὰ καὶ τὰ πατριωτικὰ ὡσαύτωσ, καὶ ὅσα ἐν χωρίοισ ἰδιωτικοῖσ ἦν· ὠνοῦντο γὰρ πολλοῦ ὧν ἦν καὶ τὸ ἄλλο κτῆμα. τοῖσ δὲ θιασώταισ ἕτερα χωρία, τὰ δημόσια, ὅσα ἦν περὶ τὸ γυμνάσιον ἢ τὴν ἀγορὰν ἢ τὸν λιμένα, τούσ τε τόπουσ τοὺσ ἀγοραίουσ, ἐν οἷσ ἐπώλει τίσ τι· καὶ τῆσ θαλάττησ τὴν ἁλιείαν, καὶ τὴν τῶν ἁλῶν ἁλατοπωλίαν, τῶν τ’ ἐργαζομένων θαυματοποιῶν καὶ μάντεων καὶ φαρμακοπωλῶν καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιουτοτρόπων .

. . · τὸ τρίτον δὲ μέροσ τοῦ ἐργαζομένου ἀποτελεῖν ἔταξαν. τῶν τε νομισμάτων τὴν καταλλαγὴν ἀπέδοντο μιᾷ τραπέζῃ, ἑτέρῳ δὲ οὐκ ἦν οὐθενὶ οὔτε ἀποδόσθαι ἑτέρῳ οὔτε πρίασθαι παρ’ ἑτέρου· εἰ δὲ μή, στέρησισ ἦν. ὄντοσ δὲ νόμου αὐτοῖσ μὴ εἶναι πολίτην ὃσ ἂν μὴ ἐξ ἀστῶν ἀμφοτέρων ᾖ, χρημάτων δεηθέντεσ ἐψηφίσαντο τὸν ἐξ ἑνὸσ ὄντα ἀστοῦ καταβαλόντα μνᾶσ τριάκοντα εἶναι πολίτην.

ἐν σιτοδείᾳ δὲ γενόμενοι καὶ ἀποροῦντεσ χρημάτων κατήγαγον τὰ πλοῖα τὰ ἐκ τοῦ Πόντου·

χρόνου δὲ γενομένου, τῶν ἐμπόρων ἀγανακτούντων, ἐτέλουν αὐτοῖσ τόκουσ ἐπιδεκάτουσ, τοῖσ δ’ ὠνουμένοισ τι ἔταξαν χωρὶσ τῆσ τιμῆσ διδόναι τὸ ἐπιδέκατον. μετοίκων δέ τινων ἐπιδεδανεικότων ἐπὶ κτήμασιν, οὐκ οὔσησ αὐτοῖσ ἐγκτήσεωσ ἐψηφίσαντο τὸ τρίτον μέροσ εἰσφέροντα τοῦ δανείου τὸν βουλόμενον κυρίωσ ἔχειν τὸ κτῆμα.

Ἱππίασ ὁ Ἀθηναῖοσ τὰ ὑπερέχοντα τῶν ὑπερῴων εἰσ τὰσ δημοσίασ ὁδοὺσ καὶ τοὺσ ἀναβαθμοὺσ καὶ τὰ προφράγματα καὶ τὰσ θύρασ τὰσ ἀνοιγομένασ ἔξω ἐπώλησεν·

ὠνοῦντο οὖν ὧν ἦν τὰ κτήματα, καὶ συνελέγη χρήματα οὕτω συχνά. τό τε νόμισμα τὸ ὂν Ἀθηναίοισ ἀδόκιμον ἐποίησε, τάξασ δὲ τιμὴν ἐκέλευσε πρὸσ αὑτὸν ἀνακομίζειν·

συνελθόντων δὲ ἐπὶ τῷ κόψαι ἕτερον χαρακτῆρα, ἐξέδωκε τὸ αὐτὸ ἀργύριον. ὅσοι τε τριηραρχεῖν ἢ φυλαρχεῖν ἢ χορηγεῖν ἤ τινα εἰσ ἑτέραν λειτουργίαν τοιαύτην ἤμελλον δαπανᾶν, τίμημα τάξασ μέτριον ἐκέλευσε τὸν βουλόμενον ἀποτίσαντα τοῦτο ἐγγράφεσθαι εἰσ τοὺσ λελειτουργηκότασ.

τῇ τε ἱερείᾳ τῇ τῆσ Ἀθηνᾶσ τῆσ ἐν ἀκροπόλει ὑπὲρ τοῦ ἀποθανόντοσ φέρειν χοίνικα κριθῶν καὶ πυρῶν ἑτέραν καὶ ὀβολόν, καὶ ὅτῳ ἂν παιδάριον γένηται, τὸ αὐτὸ τοῦτο.

Ἀθηναῖοι δὲ οἱ ἐν Ποτιδαίᾳ οἰκοῦντεσ δεόμενοι χρημάτων εἰσ τὸν πόλεμον ἀπογράψασθαι ἅπασι συνέταξαν τὰσ οὐσίασ, μὴ ἁθρόασ εἰσ τὸν αὑτοῦ δῆμον ἕκαστον, ἀλλὰ κατὰ κτῆμα ἐν ᾧ τόπῳ ἕκαστον εἰή, ἵνα οἱ πένητεσ δύνωνται ὑποτιμᾶσθαι·

ὅτῳ δὲ μὴ ἦν κτῆμα μηθέν, τὸ σῶμα διμναῖον τιμήσασθαι.

ἀπὸ τούτων οὖν εἰσέφερον τὸ ἐπιγραφὲν ἕκαστοσ σῷον τῇ πόλει. <Σωσίπολισ> Ἀντισσαῖοσ δέ, δεηθείσησ τῆσ πόλεωσ χρημάτων, εἰθισμένων δὲ αὐτῶν λαμπρῶσ ἄγειν Διονύσια, ἐν οἷσ ἄλλα τε πολλὰ ἀνήλισκον ἐξ ἐνιαυτοῦ παρασκευάζοντεσ καὶ ἱερεῖα πολυτελῆ, ὑπογύου δὲ οὔσησ ταύτησ τῆσ ἑορτῆσ, ἔπεισεν αὐτοὺσ τῷ μὲν Διονύσῳ εὔξασθαι ἐσ νέωτα ἀποδώσειν διπλάσια, ταῦτα δὲ συναγαγόντασ ἀποδόσθαι.

συνελέγη οὖν αὐτοῖσ χρήματα οὐκ ὀλίγα πρὸσ τὴν χρείαν. Λαμψακηνοὶ δὲ προσδοκίμων οὐσῶν τριηρῶν πολλῶν πρὸσ αὐτούσ, ὄντοσ μεδίμνου τῶν ἀλφίτων τετραδράχμου, προσέταξαν τοῖσ ἀγοραίοισ πωλεῖν ἑξάδραχμον, καὶ τοῦ ἐλαίου τὸν χοᾶ ὄντα δραχμῶν <τριῶν>, τεττάρων καὶ τριωβόλου, τοῦ τε οἴνου καὶ τῶν ἄλλων ὡσαύτωσ.

τὸ δὲ πλέον ἡ πόλισ, καὶ εὐπόρησε χρημάτων.

Ἡρακλεῶται πέμποντεσ ναῦσ τετταράκοντα ἐπὶ τοὺσ ἐν Βοσπόρῳ τυράννουσ, οὐκ εὐπορούμενοι χρημάτων παρὰ τῶν ἐμπόρων συνηγόρασαν τόν τε σῖτον πάντα καὶ τὸ ἔλαιον καὶ τὸν οἶνον καὶ τὴν ἄλλην ἀγοράν χρόνου διισταμένου ἐν ᾧ ἔμελλον ἀποδώσειν τὴν τιμήν.

τοῖσ δὲ δὴ ἐμπόροισ καλῶσ εἶχε μὴ κοτυλίζειν, ἀλλ’ ἁθρόα τὰ φορτία πεπρᾶσθαι, ἐκεῖνοί τε διδόντεσ δι’ ἄλλην οὐ μισθὸν παρῆγον ἀλλὰ τὴν ἀγορὰν ἐν ὁλκάσι, <καὶ> ἄνδρα ταμίαν ἐπέστησαν ἐφ’ ἑκάστῃ τῶν νεῶν. ἀφικομένων δ’ εἰσ τὴν πολεμίαν αὐτῶν ἠγόραζον οἱ στρατιῶται παρὰ τούτων ἅπαντα. πρότερον <οὖν> συνελέγη ἀργύριον ἤ ἐδίδοσαν οἱ στρατηγοὶ πάλιν τὸν μισθόν, ὥστε συνέβαινε ταὐτὸ τὸ ἀργύριον δίδοσθαι ἑώσ εἰσ οἶκον ἀπῆλθον. Λακεδαιμόνιοι Σαμίων δεηθέντων χρήματα αὐτοῖσ εἰσ τὴν κάθοδον δοῦναι, ἐψηφίσαντο μίαν ἡμέραν καὶ αὐτοὺσ καὶ τοὺσ οἰκέτασ καὶ τὰ ὑποζύγια νηστεῦσαι, ὅσον δὲ ἐδαπάνα ἕκαστοσ, τοσοῦτον δοῦναι τοῖσ Σαμίοισ.

Χαλκηδόνιοι δέ, ξένων ἐν τῇ πόλει συχνῶν παρ’ αὐτοῖσ γινομένων, ὀφείλοντεσ αὐτοῖσ μισθὸν οὐκ ἠδύναντο διαλῦσαι.

ἀνήγγειλαν οὖν, εἴ τισ τῶν πολιτῶν ἢ μετοίκων σῦλον ἔχει κατὰ πόλεωσ ἢ ἰδιώτου καὶ βούλεται λαβεῖν, ἀπογράψασθαι. ἀπογραψαμένων δὲ συχνῶν, τὰ πλοῖα τὰ πλέοντα εἰσ τὸν Πόντον ἐσύλων μετὰ προφάσεωσ εὐλόγου. ἔταξαν δὲ χρόνον ἐν ᾧ λόγον ὑπὲρ αὐτῶν ἔφασαν ποιήσασθαι. συλλεγέντων δὲ χρημάτων συχνῶν, τοὺσ μὲν στρατιώτασ ἀπήλλαξαν, ὑπὲρ δὲ τῶν σύλων διεδικάσαντο. τοῖσ δὲ μὴ δικαίωσ συληθεῖσιν ἡ πόλισ ἀπὸ τῶν προσόδων ἀπεδίδου. Κυζικηνοὶ δὲ στασιάσαντεσ πρὸσ ἀλλήλουσ, ἐπικρατήσαντοσ τοῦ δήμου, τῶν δὲ πλουσίων συνειλημμένων, ὀφείλοντεσ χρήματα στρατιώταισ ἐψηφίσαντο μὴ θανατῶσαι τοὺσ συνειλημμένουσ, ἀλλὰ χρήματα πραξαμένουσ φυγαδεῦσαι.

ἐψηφίσαντο τοὺσ ὀφείλοντασ μὲν ἀποδοῦναι τῇ πόλει τὰ δάνεια, τὴν δὲ πόλιν ἐκ τῶν προσόδων τοὺσ τόκουσ τοῖσ δεδανεικόσι καταφέρειν, ἑώσ ἂν καὶ τὸ ἀρχαῖον εὐπορήσωσιν.

Μαύσωλοσ ὁ Καρίασ τύραννοσ, πέμποντοσ βασιλέωσ πρὸσ αὐτὸν ἐπὶ τῷ τοὺσ φόρουσ δοῦναι, συναγαγὼν τοὺσ εὐπορωτάτουσ ἐν τῇ χώρᾳ ἔλεγεν ὅτι ὁ βασιλεὺσ αἰτεῖ τοὺσ φόρουσ, αὐτὸσ δὲ οὐκ εὐπορεῖται.

κατασκευαστοὶ δ’ ἄνδρεσ αὐτῷ εὐθέωσ ἐπηγγέλλοντο ὅσον εἰσοίσει ἕκαστοσ. τούτων δὲ τοῦτο πραξάντων, οἱ εὐπορώτεροι τὰ μὲν αἰσχυνόμενοι τὰ δὲ φοβούμενοι πολλῷ τούτων <πλείω> ἐπηγγέλλοντο καὶ εἰσέφερον. πάλιν δεηθεὶσ χρημάτων ἐξεκκλησιάσασ τοῖσ Μυλασσεῦσιν ἔλεγεν ὅτι μητρόπολισ οὖσα ἡ πόλισ αὐτοῦ αὕτη ἀτείχιστόσ ἐστιν, ὁ δὲ βασιλεὺσ ἐπ’ αὐτὸν στρατεύει.

ἐκέλευσεν οὖν τοὺσ Μυλασσεῖσ φέρειν ἕκαστον ὅτι πλεῖστα χρήματα, φάσκων αὐτοὺσ τοῖσ νῦν εἰσενεχθεῖσι καὶ τὰ λοιπὰ σῴζειν. εἰσενεχθέντων δὲ πολλῶν τὰ μὲν χρήματα εἶχε, τὸ δὲ τεῖχοσ οὐκ ἔφη τὸν θεὸν <ἐᾶν> ἐν τῷ παρόντι οἰκοδομεῖν. Κόνδαλοσ Μαυσώλου ὕπαρχοσ, ὁπότε διαπορευομένῳ αὐτῷ διὰ τῆσ χώρασ προσενέγκοι τισ πρόβατον ἢ ὗν ἢ μόσχον, ἀπογραψάμενοσ τὸν δόντα καὶ τὸν χρόνον, ἀπαγαγόντα εἰσ οἶκον ἐκέλευε τρέφειν ἑώσ ἂν ἐπανέλθοι·

ὁπότε δὲ δοκοίη χρόνοσ ἱκανὸσ εἶναι, αὐτό τε τὸ τραφὲν καὶ τὴν ἐπικαρπίαν λογισάμενοσ ἀπῄτει.

τῶν τε δένδρων τὰ ὑπερέχοντα ἢ πίπτοντα εἰσ τὰσ ὁδοὺσ τὰσ βασιλικὰσ ἐπώλει ὡσ τὰσ ἐπικαρπίασ. τῶν δὲ στρατιωτῶν εἴ τισ τελευτήσειε, διαπύλιον ἀπῄτει δραχμὴν τοῦ σώματοσ·

ἅμα τε οὖν ἐντεῦθεν καὶ ἀργύριον ἐλάμβανεν, ἅμα τε οἱ ἡγεμόνεσ οὐ παρεκρούοντο αὐτόν, πότε τετελεύτηκεν ὁ στρατιώτησ. τούσ τε Λυκίουσ ὁρῶν ἀγαπῶντασ τὸ τρίχωμα φορεῖν, ἔφησε γράμματα ἥκειν παρὰ βασιλέωσ, κόμασ ἀποστεῖλαι εἰσ προκόμια, προστετάχθαι οὖν αὐτῷ ὑπὸ Μαυσώλου ἀποκεῖραι αὐτούσ.

ἔφησεν οὖν, εἰ βούλονται ἐπικεφάλαιον τακτὸν αὐτῷ δοῦναι, μεταπέμψασθαι ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ κόμην, οἱ δὲ ἀσμένωσ ἔδοσαν ὃ ᾔτει, καὶ συνελέγη χρήματα πολλὰ ἀπὸ ὄχλου πολλοῦ. Ἀριστοτέλησ Ῥόδιοσ ἄρχων Φωκαίασ, ἀπορῶν χρημάτων, ὁρῶν στάσεισ οὔσασ δύο τῶν Φωκαίων, λόγουσ ἐποιήσατο πρὸσ τὴν ἑτέραν στάσιν ἐν ἀπορρήτοισ, φάσκων αὑτῷ διδόναι χρήματα τοὺσ ἑτέρουσ ἐφ’ ᾧ αὐτοῖσ τὰ πράγματα ἐγκλῖναι, αὐτὸσ δὲ μᾶλλον βούλεσθαι παρὰ τούτων λαβεῖν καὶ τὰ περὶ τὴν πόλιν τούτοισ διοικεῖν παραδοῦναι.

ἀκούσαντεσ δὲ ταῦτα εὐθέωσ τὰ χρήματα οἱ παρόντεσ πορίσαντεσ ὅσα ἐκέλευσεν ἔδωκαν.

ὁ δὲ τοῖσ ἑτέροισ πάλιν ἔδειξεν ἃ εἰληφὼσ εἰή παρὰ τῶν ἑτέρων· οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ ἔφασαν οὐκ ἐλάττω δώσειν. λαβὼν δὲ παρ’ ἀμφοτέρων κατήλλαξεν αὐτοὺσ πρὸσ ἀλλήλουσ. τοῖσ τε πολίταισ κατιδὼν οὔσασ δίκασ πολλὰσ, καὶ μεγάλασ ἐκ πολλοῦ χρόνου ἀδικίασ τουτοῖσ διὰ πολέμου, δικαστήριον καθίσασ προεῖπεν, ὅσοι ἂν μὴ δικάσωνται χρόνῷ ὃν ἐθηκε, μηκέτι εἶναι ὑπὲρ τῶν προτέρων ἐγκλημάτων κρίσεισ.

τότε δὴ παραβόλιον πολλῶν δικῶν καὶ τὰσ ἐκκλήτουσ μετ’ ἐπιτιμίων ἐφ’ αὑτὸν ποιούμενοσ καὶ παρ’ ἑκατέρων ἀργύριον δι’ ἑτέρων λαμβάνων, συνήγαγεν οὐκ ὀλίγα χρήματα. Κλαζομένιοι δ’ ἐν σιτοδείᾳ ὄντεσ χρημάτων τε ἀποροῦντεσ ἐψηφίσαντο, παρ’ οἷσ ἔλαιόν ἐστι τῶν ἰδιωτῶν, δανεῖσαι τῇ πόλει ἐπὶ τόκῳ·

γίνεται δὲ πολὺσ οὗτοσ ὁ καρπὸσ ἐν τῇ χώρᾳ αὐτῶν. δανεισάντων δὲ μισθωσάμενοι πλοῖα ἀπέστειλαν εἰσ τὰ ἐμπόρια, ὅθεν αὐτοῖσ ἧκε σῖτοσ, ὑποθήκησ γενομένησ τῆσ τοῦ ἐλαίου τιμῆσ.

ὀφείλοντέσ στρατιώταισ μισθὸν εἴκοσι τάλαντα καὶ οὐ <δοῦναι> δυνάμενοι τόκον ἔφερον τοῖσ ἡγεμόσι τέτταρα τάλαντα τοῦ ἐνιαυτοῦ·

ἐπεὶ δὲ τοῦ μὲν ἀρχαίου ἀπέκοπτον οὐθέν, ἀεὶ δὲ μάτην ἐδαπάνων, νόμισμα ἔκοψαν σιδηροῦν εἰσ ἀργυρίου λόγον εἴκοσι ταλάντων, εἶτα διδόντεσ τοῖσ εὐπορωτάτοισ ἐν τῇ πόλει κατὰ λόγον ἑκάστῳ ἀργύριον παρ’ ἐκείνων ἔλαβον ἴσον. οἵ τε οὖν ἰδιῶται εἶχον εἰσ τὰσ καθ’ ἡμέραν χρείασ ἀναλίσκειν καὶ ἡ πόλισ τοῦ χρέουσ ἀπηλλάγη. δεύτερον δὲ ἐκ τῶν προσόδων ἐκείνοισ τόν τε τόκον κατέφερον <καὶΓτ; ἀεὶ διαιροῦντεσ ἑκάστῳ πρὸσ μέροσ διεδίδοσαν, τοὺσ δὲ σιδηροῦσ ἐκομίζοντο. Σηλυβριανοὶ δὲ δεηθέντεσ χρημάτων, νόμου ὄντοσ αὐτοῖσ σίτου μὴ ἐξάγειν .

. . ἐν λιμῷ γενομένοισ, ἐκείνοισ δὲ ὑπάρχοντοσ σίτου παλαιοῦ, ἐψηφίσαντο τῇ πόλει παραδοῦναι τοὺσ ἰδιώτασ τὸν σῖτον τῆσ τεταγμένησ τιμῆσ, ὑπολειπόμενον ἕκαστον ἐνιαυτοῦ τροφήν· εἶτα ἐξαγωγὴν ἔδωκαν τῷ βουλομένῳ, τάξαντεσ τιμὴν ἣν ἐδόκει καλῶσ ἔχειν αὐτοῖσ.

Ἀβυδηνοὶ δέ, διὰ στασιασμὸν τῆσ χώρασ ἀργοῦ γενομένησ, καὶ τῶν μετοίκων οὐ προϊεμένων αὐτοῖσ οὐδὲν διὰ τὸ καὶ ἔτι ὀφείλειν, ἐψηφίσαντο τὸν βουλόμενον τοῖσ γεωργοῖσ δανείζειν, ὡσ ἐργάσωνται, ὡσ πρώτοισ αὐτοῖσ ἐσομένησ τῆσ κομιδῆσ ἐκ τοῦ καρποῦ, τοῖσ δὲ ἄλλοισ ἐκ τῶν λειπομένων.

Ἐφέσιοι δεηθέντεσ χρημάτων νόμον ἔθεντο μὴ φορεῖν χρυσὸν τὰσ γυναῖκασ, ὅσον δὲ νῦν ἔχουσι δανεῖσαι τῇ πόλει.

τῶν τε κιόνων <τισὶ> τῶν ἐν τῷ νεῷ τάξαντεσ ἀργύριον ὃ δεῖ καταβαλεῖν εἰών ἐπιγράφεσθαι τὸ ὄνομα τοῦ δόντοσ τὸ ἀργύριον ὡσ ἀνατεθεικότοσ.

Διονύσιοσ Συρακούσιοσ βουλόμενοσ χρήματα συναγαγεῖν, ἐκκλησίαν ποιήσασ ἔφησεν ἑωρακέναι τὴν Δήμητραν, καὶ κελεύειν τὸν τῶν γυναικῶν κόσμον εἰσ τὸ ἱερὸν ἀποκομίζειν.

αὐτὸσ μὲν οὖν τῶν παρ’ αὑτῷ γυναικῶν τὸν κόσμον τοῦτο πεποιηκέναι· ἠξίου δὲ καὶ τοὺσ ἄλλουσ, μή τι μήνιμα παρὰ τῆσ θεοῦ γένηται· τὸν δὲ μὴ τοῦτο ποιήσαντα ἔνοχον ἔφησεν ἱεροσυλίασ ἔσεσθαι. ἀνενεγκάντων δὲ πάντων ἃ εἶχον διά τε τὴν θεὸν καὶ δι’ ἐκεῖνον, θύσασ τῇ θεῷ τὸν κόσμον ἀπηνέγκατο ὡσ παρὰ τῆσ θεοῦ δεδανεισμένοσ.

προελθόντοσ δὲ χρόνου καὶ τῶν γυναικῶν πάλιν φορουσῶν, ἐκέλευσε τὴν βουλομένην χρυσοφορεῖν τάγμα τι ἀνατιθέναι ἐν τῷ ἱερῷ. τριηρεῖσ τε ναυπηγεῖσθαι μέλλων ᾔδει ὅτι δεήσοιτο χρημάτων.

ὃ δὲ λαβὼν εἶχεν εἰσ τὴν ναυπηγίαν. ἐκκλησίαν οὖν συναγαγὼν ἔφη πόλιν αὑτῷ τινα προδίδοσθαι, εἰσ ἣν δεῖσθαι χρημάτων, ἠξίου τε αὑτῷ τοὺσ πολίτασ εἰσενέγκαι δύο στατῆρασ ἕκαστον· οἳ δ’ εἰσήνεγκαν. διαλιπὼν δὲ δύο ἢ τρεῖσ ἡμέρασ, ὡσ διημαρτηκὼσ τῆσ πράξεωσ, ἐπαινέσασ αὐτοὺσ ἀπέδωκεν ἑκάστῳ ὃ εἰσήνεγκαν. ποιήσασ δὲ τοῦτο ἀνεκτήσατο τοὺσ πολίτασ. εἶτα πάλιν . . . οἰόμενοι ἀπολήψεσθαι εἰσήνεγκαν· οὐκ εὐπορῶν δὲ ἀργυρίου νόμισμα ἔκοψε καττιτέρου, καὶ συναγαγὼν ἐκκλησίαν πολλὰ τοῦ κεκομμένου νομίσματοσ ὑπερεῖπεν·

οἳ δὲ ἐψηφίσαντο καὶ μὴ βουλόμενοι ἕκαστοσ ὃ ἂν εἵλετο ἔχειν ὡσ ἀργυροῦν ἀλλὰ μὴ καττιτέρινον. πάλιν τε δεηθεὶσ χρημάτων ἠξίου τοὺσ πολίτασ εἰσενεγκεῖν αὑτῷ·

οἳ δ’ οὐκ ἔφασαν ἔχειν. ἐξενέγκασ οὖν τὰ σκεύη τὰ παρ’ αὑτοῦ ἐπώλει, ὡσ δὴ δι’ ἀπορίαν τοῦτο ποιῶν· ἀγοραζόντων δὲ Συρακουσίων ἀπεγράφετο τί ἕκαστοσ ἀγοράσειεν· ἐπεὶ δὲ τὴν τιμὴν κατέβαλον, ἐκέλευσε τὸ σκεῦοσ ἀναφέρειν ἕκαστον ὃ ἠγόρασεν. τῶν τε πολιτῶν διὰ τὰσ εἰσφορὰσ οὐ τρεφόντων βοσκήματα, εἶπεν ὅτι ἱκανὰ ἦν αὑτῷ πρὸσ τοσοῦτον·

τοὺσ οὖν νῦν τι κτησαμένουσ ἀτελεῖσ ἔσεσθαι. πολλῶν δὲ ταχὺ κτησαμένων πολλὰ βοσκήματα, ὡσ ἀτελῆ ἑξόντων, ἐπεὶ καιρὸν ᾤετο εἶναι, τιμήσασθαι κελεύσασ ἐπέβαλε τέλοσ. οἱ οὖν πολῖται ἀγανακτήσαντεσ ἐπὶ τῷ ἐξηπατῆσθαι, σφάζοντεσ ἐπώλουν. ὡσ δὲ πρὸσ τοῦτο ἔταξε σφάζεσθαι ὅσα δεῖ τῆσ ἡμέρασ, οἱ δὲ πάλιν ἱερόθυτα ἐποίουν· ὁ δὲ ἀπεῖπε θῆλυ μὴ θύειν. πάλιν τε δεηθεὶσ χρημάτων ἐκέλευσεν ἀπογράψασθαι χρημάτων πρὸσ αὑτὸν ὅσοι οἶκοί εἰσιν ὀρφανικοί.

ἀπογραψαμένων δὲ ἄλλων τὰ τούτων χρήματα ἀπεχρᾶτο, ἑώσ ἕκαστοσ εἰσ ἡλικίαν ἔλθοι. Ῥήγιόν τε καταλαβών, ἐκκλησίαν συναγαγὼν εἶπε διότι δικαίωσ μὲν ἂν ἐξανδραποδισθεῖεν ὑπ’ αὐτοῦ, νῦν μέντοι τὰ εἰσ τὸν πόλεμον ἀνηλωμένα χρήματα κομισάμενοσ καὶ ὑπὲρ ἑκάστου σώματοσ τρεῖσ μνᾶσ ἀφήσειν αὐτούσ.

οἱ δὲ Ῥηγῖνοι ὅσα ποτ’ ἦν αὐτοῖσ ἀποκεκρυμμένα ἐμφανῆ ἐποίουν καὶ οἱ ἄποροι παρὰ τῶν εὐπορωτέρων καὶ παρὰ τῶν ξένων δανειζόμενοι ἐπόρισαν ἃ ἐκέλευσε χρήματα. λαβὼν δὲ ταῦτα παρ’ αὐτῶν τά τε σώματα πάντα οὐδὲν ἧττον ἀπέδοτο τά τε σκεύη, ἃ τότε ἦν ἀποκεκρυμμένα, ἐμφανῆ ἅπαντα ἔλαβε.

δανεισάμενόσ τε παρὰ τῶν πολιτῶν χρήματα ἐπ’ ἀποδόσει, ὡσ ἀπῄτουν αὐτόν, ἐκέλευσεν ἀναφέρειν ὅσον ἔχει τισ ἀργύριον πρὸσ αὐτόν·

εἰ δὲ μή, θάνατον ἔταξε τὸ ἐπιτίμιον. ἀνενεχθέντοσ δὲ τοῦ ἀργυρίου, ἐπικόψασ χαρακτῆρα ἐξέδωκε τὴν δραχμὴν δύο δυναμένην δραχμὰσ καὶ τό τε ὀφειλόμενον πρότερον . . . ἀνήνεγκαν πρὸσ αὐτόν. εἰσ Τυρρηνίαν τε πλεύσασ ναυσὶν ἑκατόν, ἔλαβεν ἐκ τοῦ τῆσ Λευκοθέασ ἱεροῦ χρυσίον τε καὶ ἀργύριον πολὺ καὶ τὸν ἄλλον κόσμον οὐκ ὀλίγον.

εἰδὼσ δὲ ὅτι καὶ οἱ ναῦται πολλὰ ἔχουσι, κήρυγμα ἐποιήσατο τὰ ἡμίσεα ὧν ἔχει ἕκαστοσ ἀναφέρειν πρὸσ αὑτόν, τὰ δ’ ἡμίσεα ἔχειν τὸν λαβόντα· τῷ δὲ μὴ ἀνενέγκαντι θάνατον ἔταξε τὸ ἐπιτίμιον.

ὑπολαβόντεσ δὲ οἱ ναῦται ἀνενεγκόντεσ τὰ ἡμίσεα τὰ κατάλοιπα ἔχειν, ἀδεῶσ ἀνήνεγκαν· ὃ δ’ ἐπείπερ ἐκεῖνα ἔλαβεν, ἐκέλευσε πάλιν τὰ ἡμίσεα ἀναφέρειν. Μενδαῖοι δὲ τὰ μὲν ἀπὸ λιμένων καὶ τῶν ἄλλων τελῶν αὐτοῖσ προσπορευόμενα ἐχρῶντο εἰσ διοίκησιν τῆσ πόλεωσ, τὰ δὲ ἀπὸ τῆσ γῆσ καὶ οἰκιῶν τέλη οὐκ ἔπραττον, ἀλλ’ ἀνέγραφον τοὺσ ἔχοντασ·

ὁπότε δὲ δεηθεῖεν χρημάτων, ἀπεδίδοσαν <οι> ὀφείλοντεσ· ἐκέρδαινον οὖν τὸν παρεληλυθότα χρόνον ἀτόκοισ τοῖσ χρήμασιν ἀποκεχρημένοι. πολεμοῦντεσ <τὲ> πρὸσ Ὀλυνθίουσ καὶ δεόμενοι χρημάτων, ὄντων αὐτοῖσ ἀνδραπόδων, ἐψηφίσαντο καταλειπομένων ἑνὶ ἑκάστῳ θήλεοσ καὶ ἄρρενοσ τὰ ἄλλα ἀποδόσθαι τῇ πόλει, ὡσ ἐκδανεῖσαι τοὺσ ἰδιώτασ χρήματα.

Καλλίστρατοσ ἐν Μακεδονίᾳ πωλουμένου τοῦ ἐλλιμενίου ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ εἴκοσι ταλάντων, ἐποίησεν εὑρεῖν τὸ διπλάσιον·

κατιδὼν γὰρ ὠνουμένουσ τοὺσ εὐπορωτέρουσ ἀεὶ διὰ τὸ δεῖν ταλαντιαίουσ καθιστάναι τοὺσ ἐγγύουσ τῶν εἴκοσι ταλάντων, προεκήρυξεν ὠνεῖσθαι τὸν βουλόμενον καὶ τοὺσ ἐγγύουσ καθιστάναι τοῦ τρίτου μέρουσ καὶ καθ’ ὁπόσον ἕκαστοσ δύνηται πείθειν. Τιμόθεοσ Ἀθηναῖοσ πολεμῶν πρὸσ Ὀλυνθίουσ καὶ ἀπορούμενοσ ἀργυρίου, κόψασ χαλκὸν διεδίδου τοῖσ στρατιώταισ.

ἀγανακτούντων δὲ τῶν στρατιωτῶν ἔφη αὐτοῖσ τοὺσ ἐμπόρουσ τε καὶ ἀγοραίουσ ἅπαντα ὡσαύτωσ πωλήσειν. τοῖσ δ’ ἐμπόροισ προεῖπεν, ὃν ἄν τισ λάβῃ χαλκόν, τούτου πάλιν ἀγοράζειν τά τ’ ἐκ τῆσ χώρασ ὤνια καὶ τὰ ἐκ τῶν λειῶν ἀγόμενα· ὃσ δ’ ἂν περιλειφθῇ αὐτοῖσ χαλκόσ, πρὸσ αὐτὸν ἀναφέροντασ ἀργύριον λαμβάνειν. περὶ Κέρκυραν δὲ πολεμῶν καὶ ἀπόρωσ διακείμενοσ καὶ τῶν στρατιωτῶν αἰτούντων τοὺσ μισθοὺσ καὶ ἀπειθούντων αὐτῷ καὶ πρὸσ τοὺσ ὑπεναντίουσ φασκόντων ἀποπορεύεσθαι, ἐκκλησίαν συναγαγὼν ἔφησεν οὐ δύνασθαι διὰ τοὺσ χειμῶνασ παραγενέσθαι αὑτῷ ἀργύριον, ἐπεὶ τοσαύτην εἶναι περὶ αὑτὸν εὐπορίαν, ὥστε τὴν προδεδομένην τριμήνου σιταρχίαν δωρεὰν αὐτοῖσ διδόναι·

οἱ δὲ ὑπολαβόντεσ οὐκ ἄν ποτε προέσθαι τοσαῦτα χρήματα τὸν Τιμόθεον αὐτοῖσ, εἰ μὴ τῇ ἀληθείᾳ προσδόκιμα ἦν τὰ χρήματα πρὸσ αὐτόν, ἡσυχίαν εἶχον ὑπὲρ τῶν μισθῶν ἑώσ ἐκεῖνοσ διῳκήσατο ἃ ἐβούλετο.

Σάμον δὲ πολιορκῶν τοὺσ καρποὺσ καὶ τὰ ἐπὶ τῶν ἀγρῶν ἀπεδίδοτο αὐτοῖσ τοῖσ Σαμίοισ, ὥστε εὐπόρησε χρημάτων εἰσ μισθοὺσ τοῖσ στρατιώταισ.

τῶν τε ἐπιτηδείων ἐπεὶ σπάνισ ἦν ἐν τῷ στρατοπέδῳ διὰ τοὺσ ἀφικνουμένουσ, ἀπηγόρευσε μὴ πωλεῖν σῖτον ἀληλεσμένον μηδὲ μέτρον ἔλασσον ἢ μέδιμνον, μηδὲ τῶν ὑγρῶν μηθὲν ἔλαττον ἢ μετρητήν. οἱ μὲν οὖν ταξίαρχοί τε καὶ λοχαγοὶ ἀγοράζοντεσ ἀθρόα διεδίδοσαν τοῖσ στρατιώταισ, οἱ δὲ εἰσαφικνούμενοι ἦγον αὑτοῖσ τὰ ἐπιτήδεια· ὁπότε δὲ ἀπαλλάττοιντο, εἴ τι περίλοιπον εἰή αὐτοῖσ, ἐπώλουν. ὥστε συνέβαινεν εὐπορεῖσθαι τοὺσ στρατιώτασ τῶν ἐπιτηδείων. Διδάλησ Πέρσησ ἔχων στρατιώτασ τὰ μὲν καθ’ ἡμέραν πορίζειν ἐδύνατο ἐκ τῆσ πολεμίασ αὐτοῖσ, νόμισμα δὲ οὐκ ἔχων διδόναι, ἀπαιτούμενοσ δέ, χρόνου γενομένου οὗ ὤφειλε, τεχνάζει τοιόνδε.

ἐκκλησίαν συναγαγὼν ἔφη οὐκ ἀπορεῖσθαι χρημάτων, ἀλλ’ εἶναι αὑτῷ ἐν χωρίῳ τινί, λέγων ἐν ᾧ εἰή.

καὶ ἀναζεύξασ ἐβάδιζεν ἐπ’ αὐτό· εἶτα, ὡσ ἐγγὺσ τοῦ χωρίου ἐγένετο, προελθὼν εἰσ αὐτὸ ἔλαβεν ἐκ τῶν ἐνόντων ἱερῶν ὅσοσ ἐνῆν κοῖλοσ ἄργυροσ· εἶτ’ ἐπισκευάσασ τὰσ ἡμιόνουσ ὡσ ἀγούσασ ἀργύριον παραφαινούσασ τε ταῦτα ἐβάδιζεν. ἰδόντεσ δὲ οἱ στρατιῶται καὶ νομίσαντεσ ἅπαντα εἶναι ἄργυρον τὰ ἀγόμενα, ἐθάρρησαν ὡσ κομιούμενοι τὸν μισθόν. ὁ δὲ ἔφη δεῖν εἰσ Ἀμισὸν ἐλθόντασ ἐπισημήνασθαι· ἦν δ’ εἰσ τὴν Ἀμισὸν ὁδὸσ πολλῶν τε ἡμερῶν καὶ χειμέριοσ· τὸν δὴ χρόνον τοῦτον ἀπεχρᾶτο τῷ στρατοπέδῳ τὰ ἐπιτήδεια μόνον διδούσ. τούσ <τε> τεχνίτασ τοὺσ ἐν τῷ στρατοπέδῳ αὐτὸσ εἶχε καὶ τοὺσ καπήλουσ τοὺσ μεταβαλλομένουσ τι·

ἄλλῳ δὲ οὐκ ἦν οὐθενὶ οὐθὲν τούτων ποιεῖν. Χαβρίασ Ἀθηναῖοσ Ταῲ τῷ Αἰγυπτίων βασιλεῖ ἐκστρατεύοντι καὶ δεομένῳ χρημάτων συνεβούλευε τῶν τε ἱερῶν τινα καὶ τῶν ἱερέων τὸ πλῆθοσ φάναι πρὸσ τοὺσ ἱερεῖσ δεῖν παραλυθῆναι διὰ τὴν δαπάνην.

ἀκούσαντεσ δὲ οἱ ἱερεῖσ καὶ τὸ ἱερὸν παρ’ αὑτοῖσ ἕκαστοι βουλόμενοι εἶναι, καὶ ἴδια αὐτοῖσ οἱ ἱερεῖσ ἐδίδοσαν χρήματα.

ἐπεὶ δὲ παρὰ πάντων εἰλήφει, προστάξαι αὐτοῖσ ἐκέλευσεν εἰσ μὲν τὸ ἱερὸν καὶ εἰσ αὑτὸν τῆσ δαπάνησ ἧσ πρότερον ἐποιοῦντο τὸ δέκατον μέροσ ποιεῖσθαι, τὰ δὲ λοιπὰ αὑτῷ δανεῖσαι, ἑώσ ὁ πόλεμοσ ὁ πρὸσ βασιλέα διαλυθῇ. ἀπ’ οἰκίασ δὲ ἑκάστησ κελεῦσαι ἅπαντασ εἰσενέγκαι τάξαντα ὃ δεῖ, καὶ ἀπὸ τοῦ σώματοσ ὡσαύτωσ·

τοῦ σίτου τε πωλουμένου χωρὶσ τῆσ τιμῆσ διδόναι τὸν πωλοῦντα καὶ ὠνούμενον ἀπὸ τῆσ ἀρτάβησ τὸν ὀβολόν· ἀπό τῶν πλοίων τε καὶ ἐργαστηρίων καὶ τῶν ἄλλην τινὰ ἐργασίαν εχόντων τῆσ ἐργασίασ μέροσ τὸ δέκατον κελεῦσαι ἀποτελεῖν. ἐκστρατεύειν δ’ αὐτῷ μέλλοντι ἐκ τῆσ χώρασ, εἴ τίσ τι ἔχει ἄσημον ἀργύριον ἢ χρυσίον, κελεῦσαι ἐνέγκαι πρὸσ αὑτόν·

ἐνεγκάντων δὲ τῶν πλείστων, ἐκέλευσε τούτῳ μὲν ἐκεῖνον χρῆσθαι, τοὺσ δὲ δανείσαντασ συστῆσαι τοῖσ νομάρχαισ, ὥστ’ ἐκ τῶν φόρων αὐτοῖσ ἀποδοῦναι. Ἰφικράτησ Ἀθηναῖοσ, Κότυοσ συναγαγόντοσ στρατιώτασ, ἐπόρισεν αὐτῷ χρήματα τρόπον τοιοῦτον.

ἐκέλευσε τῶν ἀνθρώπων ὧν ἦρχε προστάξαι κατασπεῖραι αὐτῷ γῆν τριῶν μεδίμνων·

τούτου δὲ πραχθέντοσ συνελέγη σίτου πολὺ πλῆθοσ. καταγαγὼν οὖν ἐπὶ τὰ ἐμπόρια ἀπέδοτο, καὶ εὐπόρησε χρημάτων. Κότυσ Θρᾷξ παρὰ Περινθίων ἐδανείζετο χρήματα εἰσ τοὺσ στρατιώτασ συναγαγεῖν·

οἱ δὲ Περίνθιοι οὐκ ἐδίδοσαν αὐτῷ. ἠξίωσεν οὖν αὐτοὺσ ἄνδρασ γε τῶν πολιτῶν φρουροὺσ δοῦναι εἰσ χωρία τινά, ἵνα τοῖσ ἐκεῖ στρατιώταισ νῦν φρουροῦσι σχῇ ἀποχρήσασθαι. οἱ δὲ τοῦτο ταχέωσ ἐποίησαν, οἰόμενοι τῶν χωρίων κύριοι ἔσεσθαι. ὁ δὲ Κότυσ τοὺσ ἀποσταλέντασ εἰσ φυλακὴν ποιήσασ τὰ χρήματα αὐτοὺσ ἐκέλευσεν ἀποστείλαντασ, ἃ ἐδανείζετο παρ’ αὐτῶν, κομίσασθαι. Μέντωρ Ῥόδιοσ Ἑρμείαν συλλαβὼν καὶ τὰ χωρία αὐτοῦ κατασχὼν τοὺσ ἐπιμελητὰσ εἰάσε κατὰ χώραν τοὺσ ὑπὸ τοῦ Ἑρμείου καθεστηκότασ.

ἐπεὶ δὲ ἐθάρρησάν τε ἅπαντεσ καί, εἴ τί ποτ’ ἦν αὐτοῖσ ἀποκεκρυμμένον ἢ ὑπεκκείμενον, μεθ’ αὑτῶν εἶχον, συλλαβὼν αὐτοὺσ πάντα παρείλετο ἃ εἶχον. Μέμνων Ῥόδιοσ κυριεύσασ Λαμψάκου δεηθεὶσ χρημάτων ἐπέγραψε τοῖσ πλουσιωτάτοισ αὐτῶν πλῆθόσ τι ἀργυρίου, τούτοισ δὲ τὴν κομιδὴν ἔσεσθαι παρὰ τῶν ἄλλων πολιτῶν ἔφησεν·

ἐπεὶ δὲ οἱ ἄλλοι πολῖται εἰσήνεγκαν, ἐκέλευσε καὶ ταῦτα αὑτῷ δανεῖσαι ἐν χρόνῳ διειπάμενοσ ἐν ᾧ πάλιν αὐτοῖσ ἀποδώσει. πάλιν τε δεηθεὶσ χρημάτων ἠξίωσεν αὐτοὺσ εἰσενέγκαι, κομίσασθαι δὲ ἐκ τῶν προσόδων·

οἳ δ’ εἰσήνεγκαν ὡσ διὰ ταχέων αὐτοῖσ ἐσομένησ τῆσ κομιδῆσ· ἐπεὶ δὲ καὶ αἱ καταβολαὶ τῶν προσόδων παρῆσαν, ἔφησεν ἐπ’ αὐτῷ χρείαν εἶναι καὶ τούτων, ἐκείνοισ δὲ ὕστερον ἀποδώσειν σὺν τόκῳ. τῶν τε στρατευομένων παρ’ αὐτῷ παρῃρεῖτο τὰσ σιταρχίασ καὶ τοὺσ μισθοὺσ ἓξ ἡμερῶν τὸν ἐνιαυτόν, φάσκων ταύταισ ταῖσ ἡμέραισ οὔτε φυλακὴν αὐτοῖσ οὐδεμίαν οὔτε πορείαν οὔτε δαπάνην ποιεῖσθαι, τὰσ ἐξαιρεσίμουσ λέγων.

τόν τε πρὸ τοῦ χρόνον διδοὺσ τοῖσ στρατιώταισ τῇ δευτέρᾳ τῆσ νουμηνίασ τὴν σιταρχίαν, τῷ μὲν πρώτῳ μηνὶ παρέβη τρεῖσ ἡμέρασ, τῷ δ’ ἐχομένῳ πέντε.

τοῦτον δὲ τὸν τρόπον προῆγεν, ἑώσ εἰσ τὴν τριακάδα ἦλθεν. Χαρίδημοσ Ὠρείτησ ἔχων τῆσ Αἰολίδοσ τινὰ χωρία, ἐπιστρατεύοντοσ ἐπ’ αὐτὸν Ἀρταβάζου χρημάτων ἐδεῖτο εἰσ τοὺσ στρατιώτασ.

τὸ μὲν οὖν πρῶτον εἰσέφερον αὐτῷ, εἶτα οὐκέτι ἔφασαν ἔχειν·

ὁ δὲ Χαρίδημοσ, ὃ ᾤετο χωρίον εὐπορώτατον εἶναι, ἐκέλευσεν καὶ εἴ τι νόμισμα ἔχουσιν ἤ τι ἄλλο σκεῦοσ ἀξιόλογον, εἰσ ἕτερον χωρίον ἀποστέλλειν, παραπομπὴν δὲ δώσειν· ἅμα δὲ καὶ αὐτὸσ τοῦτο ποιῶν φανερὸσ ἦν. πεισθέντων δὲ τῶν ἀνθρώπων, προαγαγὼν αὐτοὺσ τῆσ πόλεωσ μικρὸν καὶ ἐρευνήσασ ἃ εἶχον, ἔλαβεν ὅσων ἐδεῖτο, ἐκείνουσ δὲ πάλιν εἰσ τὸ χωρίον ἀπῆγεν. κήρυγμά τε ποιησάμενοσ ἐν ταῖσ πόλεσιν, ὧν ἦρχε, μηδένα μηδὲν ὅπλον κεκτῆσθαι ἐν τῇ οἰκίᾳ, εἰ δὲ μή, ἀποτείσειν ἀργύριον ὃ ἐπεκήρυξεν, ἠμέλει καὶ οὐδεμίαν ἐπιστροφὴν ἐποιεῖτο.

τῶν δὲ ἀνθρώπων οἰομένων τὸ κήρυγμα μάτην αὐτὸν πεποιῆσθαι, εἶχον ἃ ἔτυχον ἕκαστοι κεκτημένοι κατὰ χώραν. ὁ δ’ ἔρευναν ἐξαίφνησ ποιησάμενοσ τῶν οἰκιῶν, παρ’ οἷσ εὑρ͂εν ὅπλον τι, ἐπράττετο τὸ ἐπιτίμιον. Φιλόξενόσ τισ Μακεδὼν Καρίασ σατραπεύων δεηθεὶσ χρημάτων Διονύσια ἔφασκε μέλλειν ἄγειν, καὶ χοραγοὺσ προέγραψε τῶν Καρῶν τοὺσ εὐπορωτάτουσ καὶ προσέταττεν αὐτοῖσ ἃ δεῖ παρασκευάζειν.

ὁρῶν δ’ αὐτοὺσ δυσχεραίνοντασ, ὑποπέμπων τινὰσ ἠρώτα, τί βούλονται δόντεσ ἀπαλλαγῆναι τῆσ λειτουργίασ.

οἱ δὲ πολλῷ πλέον ἢ ὅσον ᾤοντο ἀναλώσειν ἔφασαν δώσειν τοῦ μὴ ὀχλεῖσθαι καὶ ἀπὸ τῶν ἰδίων ἀπεῖναι. ὁ δὲ παρὰ τούτων λαβὼν ὃ ἐδίδοσαν ἑτέρουσ κατέγραψεν, ἑώσ ἔλαβε παρὰ τούτων ἃ ἐβούλετο καὶ προσῆν παρ’ ἑκάστοισ. Εὐαίσησ Σύροσ Αἰγύπτου σατραπεύων, ἀφίστασθαι μελλόντων τῶν νομαρχῶν ἀπ’ αὐτοῦ αἰσθόμενοσ, καλέσασ αὐτοὺσ εἰσ τὰ βασίλεια ἐκρέμα ἅπαντασ·

πρὸσ δὲ τοὺσ οἰκείουσ ἐκέλευσε λέγειν ὅτι ἐν φυλακῇ εἰσιν. ἕκαστοσ οὖν τῶν οἰκείων ἔπραττον ὑπὲρ ἑκάστου, καὶ χρημάτων ἐξεωνοῦντο τοὺσ συνειλημμένουσ. ὁ δὲ διομολογησάμενοσ ὑπὲρ ἑκάστου καὶ λαβὼν τὰ ὁμολογηθέντα ἀπέδωκεν ἑκάστοισ τὸν νεκρόν. Κλεομένησ Ἀλεξανδρεὺσ Αἰγύπτου σατραπεύων, λιμοῦ γενομένου ἐν μὲν τοῖσ ἄλλοισ τόποισ σφόδρα, ἐν Αἰγύπτῳ δὲ μετρίωσ, ἀπέκλεισε τὴν ἐξαγωγὴν τοῦ σίτου.

οὐ δυνήσεσθαι τοὺσ φόρουσ ἀποδοῦναι τῷ μὴ ἐξάγεσθαι τὸν σῖτον, ἐξαγωγὴν μὲν ἐποίησε, τέλοσ δὲ πολὺ τῷ σίτῳ ἐπέβαλεν, ὥστε συνέβαινεν αὐτῷ, εἰ μὴ .

. . , ἐξαγομένου ὀλίγου πολὺ τέλοσ λαμβάνειν, αὐτούσ τε τοὺσ νομάρχασ πεπαῦσθαι τῆσ προφάσεωσ. διαπλέοντοσ δ’ αὐτοῦ τὸν νομόν, οὗ ἐστι θεὸσ ὁ κροκόδειλοσ, ἡρπάσθη τισ τῶν παίδων αὐτοῦ.

καλέσασ οὖν τοὺσ ἱερεῖσ ἔφη πρότεροσ ἀδικηθεὶσ ἀμύνεσθαι τοὺσ κροκοδείλουσ, καὶ προσέταξε θηρεύειν αὐτούσ. οἱ δὲ ἱερεῖσ, ἵνα μὴ ὁ θεὸσ αὐτῶν καταφρονηθῇ, συναγαγόντεσ ὅσον ἠδύναντο χρυσίον ἔδοσαν αὐτῷ καὶ οὕτωσ ἐπαύσατο. Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέωσ ἐντειλαμένου αὐτῷ οἰκίσαι πόλιν πρὸσ τῇ Φάρῳ καὶ τὸ ἐμπόριον τὸ πρότερον ὂν ἐπὶ τοῦ Κανώβου ἐνταῦθα ποιῆσαι, καταπλεύσασ εἰσ τὸν Κάνωβον πρὸσ τοὺσ ἱερεῖσ καὶ τοὺσ κτήματα ἔχοντασ ἐκεῖ ἐπὶ τούτῳ ἥκειν ἔφη ὥστε μετοικίσαι αὐτούσ.

οἱ <δὲ> ἱερεῖσ καὶ οἱ κάτοικοι εἰσενέγκαντεσ χρήματα ἔδωκαν, ἵν’ ἐᾷ κατὰ χώραν αὐτοῖσ τὸ ἐμπόριον. ὁ δὲ λαβὼν τότε μὲν ἀπηλλάγη, εἶτα δὲ καταπλεύσασ, ἐπεὶ ἦν εὐτρεπῆ αὐτῷ τὰ πρὸσ τὴν οἰκοδομίαν, ᾔτει αὐτοὺσ χρήματα ὑπερβαλὼν τῷ πλήθει· τοῦτο γὰρ αὑτῷ τὸ διάφορον εἶναι, τὸ αὐτοῦ εἶναι τὸ ἐμπόριον καὶ μὴ ἐκεῖ.

ἐπεὶ δ’ οὐκ ἂν ἔφασαν δύνασθαι δοῦναι, μετῴκισεν αὐτούσ. ἀποστείλασ τέ τινα ἐπ’ ἀγοράσμά τε καὶ αἰσθόμενοσ ὅτι εὐώνων ἐπιτετύχηκεν, αὐτῷ δὲ μέλλει ἐκτετιμημένα λογίζεσθαι, πρὸσ τοὺσ συνήθεισ τοῦ ἀγοραστοῦ ἔλεγεν ὅτι ἀκηκοὼσ εἰή τὰ ἀγοράσματα αὐτὸν ὑπερτίμια ἠγορακέναι·

αὐτὸσ οὖν οὐ προσέξειν· καὶ ἅμα τὴν ἀβελτερίαν αὐτοῦ ἐλοιδόρει μετ’ ὀργῆσ προσποιητοῦ. οἱ δὲ ταῦτα ἀκούοντεσ οὐκ ἔφασαν δεῖν πιστεύειν αὐτὸν τοῖσ λέγουσί τι κατ’ ἐκείνου, ἑώσ αὐτὸσ παραγενόμενοσ τὸν λόγον αὐτῷ δῷ. ἀφικομένου δὲ τοῦ ἀγοραστοῦ ἀπήγγειλαν αὐτῷ τὰ παρὰ τοῦ Κλεομένουσ· ὁ δ’ ἐκείνοισ τε βουλόμενοσ ἐνδείξασθαι καὶ τῷ Κλεομένει, ἀνήνεγκε τὰσ τιμὰσ ὧνπερ ἦν ἠγορακώσ. τοῦ τε σίτου πωλουμένου ἐν τῇ χώρᾳ δεκαδράχμου, καλέσασ τοὺσ ἐργαζομένουσ ἠρώτα, πόσου βούλονται αὑτῷ ἐργάζεσθαι·

οἱ δ’ ἔφασαν ἐλάσσονοσ ἢ ὅσου ἂν τοῖσ ἐμπόροισ ἐπώλουν. ὁ δ’ ἐκείνουσ μὲν ἐκέλευσεν αὑτῷ παραδιδόναι ὅσουπερ ἐπώλουν τοῖσ ἄλλοισ· δύο δραχμὰσ τοῦ σίτου τιμὴν οὕτωσ ἐπώλει.

τούσ τε ἱερεῖσ καλέσασ ἔφησε πολὺ τὸ ἀνώμαλον ἀνάλωμα ἐν τῇ χώρᾳ γίνεσθαι εἰσ τὰ ἱερά·

δεῖν οὖν καὶ τῶν ἱερῶν τινα καὶ τῶν ἱερέων τὸ πλῆθοσ καταλυθῆναι. οἱ δὲ ἱερεῖσ καὶ ἰδίᾳ ἕκαστοσ καὶ κοινῇ τὰ ἱερὰ χρήματα ἐδίδοσαν, οἰόμενοί τε αὐτὸν τῇ ἀληθείᾳ μέλλειν τοῦτο ποιεῖν, καὶ ἕκαστοσ βουλόμενοσ τό τε ἱερὸν τὸ αὑτοῦ μείναι κατὰ χώραν καὐτὸσ ἱερεύσ. Ἀντιμένησ Ῥόδιοσ ἡμιόδιοσ γενόμενοσ Ἀλεξάνδρου περὶ Βαβυλῶνα ἐπόρισε χρήματα ὧδε.

νόμου ὄντοσ ἐν Βαβυλωνίᾳ παλαιοῦ δεκάτην εἶναι τῶν εἰσαγομένων, χρωμένου δὲ αὐτῷ οὐθενόσ, τηρήσασ τούσ τε σατράπασ ἅπαντασ προσδοκίμουσ ὄντασ καὶ στρατιώτασ, οὐκ ὀλίγουσ τε πρέσβεισ καὶ τεχνίτασ κλητοὺσ ἄλλουσ τοὺσ ἄγοντασ καὶ ἰδίᾳ ἀποδημοῦντασ, καὶ δῶρα πολλὰ ἀναγόμενα, τὴν δεκάτην ἔπρασσε κατὰ τὸν νόμον τὸν κείμενον. πάλιν τε πορίζων τἀνδράποδα τὰ ἐπὶ στρατοπέδῳ ὄντα ἐκέλευσε τὸν βουλόμενον ἀπογράφεσθαι ὁπόσου θέλοι, μέλλειν δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀκτὼ δραχμάσ ἀποτίσαι, ἂν δὲ ἀποδρᾷ τὸ ἀνδράποδον, κομίζεσθαι τὴν τιμὴν ἧσ ἀνεγράψατο.

ἀπογραφέντων οὖν πολλῶν ἀνδραπόδων οὐκ ὀλίγον συνετελεῖ ἀργύριον.

εἰ δέ τι ἀποδρῴη ἀνδράποδον, ἐκέλευε τὸν σατράπην τῆσ . . . ἐν ᾗ ἐστι τὸ στρατόπεδον, ἀνασῴζειν <ἢ> τὴν τιμὴν τῷ κυρίῳ ἀποδοῦναι. Ὀφέλασ Ὀλύνθιοσ καταστήσασ ἐπιμελητὴν εἰσ τὸν νομὸν τὸν Ἀθριβίτην, ἐπεὶ προσελθόντεσ αὐτῷ οἱ νομάρχαι οἱ ἐκ τοῦ τόπου τούτου ἔφασαν βούλεσθαι πλείω αὐτοὶ πολὺ φέρειν, τὸν δ’ ἐπιμελητὴν τὸν νῦν καθεστηκότα ἀπαλλάξαι αὐτὸν ἠξίουν, ἐπερωτήσασ αὐτοὺσ εἰ δυνήσονται συντελεῖν ἅπερ ἐπαγγέλλονται, φησάντων αὐτῶν, τὸν μὲν ἐπιμελητὴν κατὰ χώραν εἰά, τοὺσ δὲ φόρουσ πράσσεσθαι ἐκέλευεν ὅσουσ αὐτοὶ ὑπετιμήσαντο.

οὔτε οὖν ὃν κατέστησεν ἀτιμάσαι ἐδόκει οὔτ’ ἐκείνοισ πλείουσ φόρουσ ἐπιβαλεῖν ἢ αὐτοὶ ἔταξαν, χρήματα δὲ πολλαπλάσια αὐτὸσ ἐλάμβανεν. Πυθοκλῆσ Ἀθηναῖοσ Ἀθηναίοισ συνεβούλευσε τὸν μόλυβδον τὸν ἐκ τῶν Λαυρίων παραλαμβάνειν παρὰ τῶν ἰδιωτῶν τὴν πόλιν, ὥσπερ ἐπώλουν, δίδραχμον, εἶτα τάξαντασ αὐτοὺσ τιμὴν ἑξαδράχμου οὕτω πωλεῖν.

Χαβρίασ πληρωμάτων τε κατειλεγμένων εἰσ ἑκατὸν καὶ εἴκοσι ναῦσ, τῷ δὲ Ταῲ ἑξήκοντα μόνον οὔσησ χρείασ, προσέταξε τοῖσ ἐκ τῶν ἑξήκοντα νεῶν αὐτοῦ τῶν ὑπομενουσῶν τοὺσ πλέοντασ εἰσ δίμηνον σιτηρεσιάσαι, ἢ αὐτοὺσ πλέειν. οἱ δὲ βουλόμενοι ἐπὶ τῶν ἰδίων μεῖναι ἔδωκαν ἃ προσέταξεν.

Ἀντιμένησ τούσ τε θησαυροὺσ τοὺσ παρὰ τὰσ ὁδοὺσ τὰσ βασιλικὰσ ἀναπληροῦν ἐκέλευε τοὺσ σατράπασ κατὰ τὸν νόμον τὸν τῆσ χώρασ·

ὁπότε δὲ διαπορεύοιτο στρατόπεδον ἢ ἕτεροσ ὄχλοσ ἄνευ τοῦ βασιλέωσ, πέμψασ τινὰ παρ’ αὑτοῦ ἐπώλει τὰ ἐκ τῶν θησαυρῶν. Κλεομένησ προσπορευομένησ τε τῆσ νουμηνίασ καὶ δέον τοῖσ στρατιώταισ σιταρχίαν δοῦναι, κατέπλευσεν ἐξεπίτηδεσ·

προπορευομένου δὲ τοῦ μηνὸσ ἀναπλεύσασ διέδωκε τὴν σιταρχίαν, εἶτα τοῦ εἰσιόντοσ μηνὸσ διέλιπεν ἑώσ τῆσ νουμηνίασ. οἱ μὲν οὖν στρατιῶται διὰ τὸ νεωστὶ εἰληφέναι τὴν σιταρχίαν ἡσυχίαν εἶχον, ἐκεῖνοσ δὲ παραλλάξασ ἕνα μῆνα παρὰ τὸν ἐνιαυτὸν ἀφῄρει μισθὸν ἀεὶ μηνόσ. Σταβέλβιοσ ὁ Μυσῶν .

. . στρατιώταισ μισθὸν συγκαλέσασ . . . ἔφησεν αὑτῷ τῶν μὲν ἰδιωτῶν οὐδεμίαν χρείαν εἶναι, τῶν δὲ ἡγεμόνων, ὅταν <δὲ> δέηται στρατιωτῶν, ἐκείνων ἑκάστῳ δοὺσ ἀργύριον ἀποστέλλειν ἐπὶ ξενολογίαν, τούσ τε μισθοὺσ οὓσ δεῖ ἐκείνοισ δοῦναι, τοῖσ ἡγεμόσιν ἂν ἥδιον διδόναι· ἐκέλευεν οὖν αὐτοὺσ ἀποστέλλειν ἕκαστον τοὺσ αὑτῶν καταλόγουσ ἐκ τῆσ χώρασ. τῶν δὲ ἡγεμόνων ὑπολαβόντων χρηματισμὸν αὑτοῖσ ἔσεσθαι, ἀπέστειλαν τοὺσ στρατιώτασ, καθάπερ ἐκεῖνοσ προσέταξε. διαλιπὼν δὲ ὀλίγον χρόνον καὶ συναγαγὼν αὐτοὺσ οὔτε αὐλητὴν ἄνευ χοροῦ οὔτε ἡγεμόνασ ἄνευ ἰδιωτῶν οὐδὲν ἔφη χρησίμουσ εἶναι· ἐκέλευεν οὖν αὐτοὺσ ἀπαλλάττεσθαι ἐκ τῆσ χώρασ. Διονύσιοσ τά ἱερὰ περιπορευόμενοσ, εἰ μὲν τράπεζαν ἴδοι παρακειμένην χρυσῆν ἢ ἀργυρᾶν, ἀγαθοῦ δαίμονοσ κελεύσασ ἐγχέαι ἐκέλευεν ἀφαιρεῖν, ὅσα δὲ τῶν ἀγαλμάτων φιάλην εἶχε προτετακότα, εἴπασ ἂν ὅτι δέχομαι, ἐξαιρεῖν ἐκέλευε.

τά θ’ ἱμάτια τά τε χρυσᾶ καὶ τοὺσ στεφάνουσ <τοὺσ> . . . περιῄρει τῶν ἀγαλμάτων φάσκων αὐτὸσ καὶ κουφότερα καὶ εὐωδέστερα δοῦναι· εἶτα ἱμάτια μὲν λευκά, στεφάνουσ δὲ λευκοί̈νουσ περιετίθει.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristotle, Economics, Book 2

(아리스토텔레스, 경제학, Book 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION