Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.

(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.)

Κάτοξυ καὶ ἐπίκαιρον κακὸν φλεγμασίη καὶ πρῆσισ τοῦ πνεύμονοσ, ἐφ’ οἷσι πνὶξ ὀλιγοχρονίη. χρὴ ὦν ἀντίξοα ἠδὲ ὠκέα ἔμμεναι τὰ ἀλεξήμα τα· τάμνειν αὐτίκα τὰσ ἐπ’ ἀγκῶνι φλέβασ· ἠδ’ ἄμφω ἅμα ἐπὶ δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ μᾶλλον, ἢ ἐκ μιῆσ μέζονοσ, ‐‐ ὡσ ἀφ’ ἑκατέρησ τῆσ χώρησ τοῦ πνεύμονοσ ἡ ἀντίσπασισ τῶν ὑγρῶν ἐῄ· μὴ μέσφι λειποθυμίησ· προστιμωρέει γὰρ τῇ πνιγὶ ἡ λειποψυχίη. ἀλλὰ κἢν σμικρὸν ἀναπνεύσωσι, ἐπισχόντα χρὴ τὴν Ῥοὴν αὖθισ ἀφαιρέειν. ἢν γὰρ ἐξ αἵματοσ αἱ προφάσιεσ ἐώσι, αὐτὴν τὴν αἰτίην ἡ φλεβοτομίη ἄγει· ἤν τε φλέγμα, ἢ ἀφρὸσ, ἤ τι ἄλλο τῶν ὑγρῶν πρήσσῃ, αἱ τῶν φλεβῶν κενώσιεσ εὐρυτέρην τὴν τοῦ πνεύμονοσ ποιέουσι χώρην ἐσ δίοδον τῆσ ἀναπνοῆσ. Χρὴ δὲ καὶ κάτω ἄγειν ὑγρὰ καὶ φύσασ, ἐπὶ μὲν φλεβοτομίησ διαχρίοντα τὴν ἕδρην λίτρῳ, μέλιτι, πηγάνῳ, Ῥητίνῃ τῇ ἀπὸ τῆσ τερμίνθου τῇ ὑγρῇ. ἀντὶ δὲ τῆσ φλεβοτομίησ, εἰ μέζων ἡ κώλυσισ ἐοί, ὑποκλύζειν χυλῷ δριμέϊ, ἁλσὶ μὲν πρὸσ τῷ λίτρῳ, ἡ Ῥητίνη δὲ τῆσ τερμίνθου ξὺν τῷ μέλιτι· πήγανον δὲ ἐν τῷ ἐλαίῳ καὶ ὕσσωπον ἐν τῷ ὕδατι ἑψηθέντα. καὶ κολοκύντησ δὲ τῆσ ἀγρίησ αἱ σάρκεσ, αἱ εἴσω, ἑψηθεῖσαι ξὺν ὕδατι, ἄρισται. Σίκυαι κοῦφαι ἐσ τὰ μετάφρενα καὶ τὸν νῶτον καὶ τὰ ὑποχόνδρια πάντη ξύμφοροι . ἢν δέ πωσ ὁ θώρηξ εὔσαρκοσ ἐῄ, ὅκωσ μὴ ἀμφὶ τοῖσι ὀστέοισι τὸ δέρμα ἡ σικύη ἀμφιθλάσῃ ἐρείδουσα, καὶ τῷδε προσβάλλειν· ἢν γὰρ πάντη τοῦ σώματοσ τά τε ὑγρὰ ἐφέλκηται καὶ τὸ πνεῦμα ἔξω τιταίνηται , οἷσί περ ὁ πνεύμων πνίγεται, ἀνάπνευσισ ἂν γίγνοιτο τοῦ κακοῦ. πάντη γὰρ πολιορκέειν χρὴ τὴν περιπνευμονίην. Ἀτὰρ μηδὲ τῶν διὰ στόματοσ ὠφελούν των φαρμάκων ὑπερορῆν μηδέν. ἕλκει γὰρ ὁ πνεύμων καὶ ἐν ὑγείῃ ὑγρὸν, καὶ ἢν νοσῇ. φαρμάκων διδόναι ὦν ὁκόσα λεπτύνει τὰ ὑγρὰ ἐσ διαπνοὴν, ἠδὲ ὀλισθηρὰ καὶ εὔροα ἐσ ἀναγωγὴν τεύξει· πίνειν μὲν ἐσ τάχοσ τῆσ ὠφελείησ λίτρον ξὺν ὑσσώπου ἑψήματι, ἢ ἅλμην ξὺν ὄξεϊ καὶ μέλιτι, ἢ σίνηπι ὑγρὸν ξὺν μελικρή τῳ. ἐμπάσσειν δὲ ἑκάστῳ καὶ τῆσ ἴριδοσ τῆσ Ῥίζησ καὶ πεπέριοσ εὔτολμον· ἀτὰρ καὶ τάδε ξηρὰ σήσαντα ξὺν μέλιτι διδόναι. ἢν δὲ ἀύ̈πνοι ἐώσι δι’ ἡμέρησ, ἠδὲ ἐγρηγορῶσι πάννυχοι, δέοσ μὴ ὁ ἄνθρωποσ μανῇ, καὶ ποικίλων φαρμάκων ὑπνωτικῶν χρέοσ, ἢν μή τι ἐνδιδῷ ἡ νοῦσοσ, ὅκωσ καὶ τὴν ταλαιπωρίην ὁ τῶν φαρμάκων καιρὸσ εὐνάσῃ. τὰ πολλὰ γὰρ γίγνεται καρώδεα. ἢν δὲ ἐν ἀκμῇ τῆσ πνιγὸσ καὶ ὑπὸ τῷ ὀλέθρῳ φάρμακον διδῷσ, θανάτου ἂν εἰήσ παρὰ τοῖσι δημότῃσι αἴτιοσ. Χρὴ δὲ καὶ τὰ σιτία ἴκελα ἔμμεναι, δριμέα, λεπτὰ, διαλυτικὰ παχέοσ, σμηγματώδεα· λαχάνων, πράσον, ἢ κορωνόπουσ, ἢ κνίδη, ἢ κράμβη ἐν ὄξεϊ ἑψηθεῖσα. αὐστηρῶν δὲ, πτισάνησ ὁ χυλὸσ, τῆσ ὀριγάνου ἢ ὑσσώπου προσλαβὼν, ἠδὲ πεπέριοσ καὶ λίτρου πλεῖον ἀντὶ τῶν ἁλῶν· χόνδροι ξὺν μέλικρήτῳ κάθεφθοι. ἄφυσα δὲ πάντα ἐν τῇ ἑψήσι ἔστω. κακὸν γὰρ περιπνευμονικοῖσι φῦσαι. οἶνοσ ποτὸν, ἢν ἄπυροι ἐώσι, μὴ πολλόν τι τῆσ στύψιοσ ἔχων. πυκνωτικὸν γὰρ σωμάτων ἡ στῦψισ. χρὴ δὲ τουτέοισι ἀραιοῦν μὲν τὰ μέρεα μᾶλλον. πολλὸν δὲ ἄγειν τὰ πτύελα· τὸ ξύμπαν δὲ, ὀλίγον ἔστω ποτόν πνεύμονι γὰρ τέγξισ κακὸν, οὕνεκεν πνεύμων ἀπὸ στομάχου ἕλκει καὶ κοιλίησ. Θώρηξ δὲ ἐσκεπάσθω εἰρίοισι ξὺν λίπαϊ, καὶ λίτρῳ, ἢ ἁλσί. ἄριστον δὲ χρῖσμα τὸ διὰ τῆσ λιμνήστιδοσ, σίνηπι ξηρὸν ξὺν κηρωτῇ ὑγρῇ. καὶ τὸ ξύμπαν ἔξω ἄγειν καὶ ὑγρὰ καὶ θερμασίην καὶ πνεῦμα. ἀρήγει καὶ ὄσφρησισ δριμέων, χρίσιεσ, ἄκρων δεσμόσ. τάδε μέντοι ποιέοντι ἢν μὴ εἴκῃ ἡ νοῦσοσ, ἀνέλπιστοσ ὁ ἄνθρωποσ. Πᾶσαι δὲ ἰδίαι ἀναγωγῆσ αἵματοσ οὐκ εὐήθεεσ, οὐ τοῦ τρόπου μοῦνον, ἢν ἐκ Ῥήξιοσ, ἢ διαβρώσιοσ , ἀλλὰ κἢν ἀραίωσισ φέρῃ· οὐδ’ ἢν ἀπὸ θώρηκοσ , ἢ πνεύμονοσ, ἢ στομάχου, ἢ ἥπατοσ, τῶν κινδυνωδέων· ἀλλὰ κἢν ἀπὸ κεφαλῆσ ἡ ἀσινεστέρη . αἵματοσ γὰρ ἡ φορή· αἷμα δὲ πάντων τροφὴ, πάντων δὲ θέρμη, πάντων δὲ χροιή· καὶ φοβερὸν μὲν ἰδεῖν διὰ στόματοσ ὁκωσοῦν Ῥέον· κακὸν δὲ, ἤν γε ἀπὸ σπλάγχνου καιρίου · κάκιον δὲ ἢν ἐκ Ῥήξιοσ καὶ διαβρώσιοσ. Χρὴ ὦν τὸν ἰητρὸν τοῦ πάθεοσ ξυνεπείγειν μᾶλλον ἀρήγοντα. καὶ πρῶτον μὲν ψυχρότερον αἱρέεσθαι ἠέρα ἐσ ἀναπνοὴν, σηκὸν ἐπίπεδον, κλίνην ἑδραίην, ὅκωσ μηδὲν σείηται‐‐ ἐρεθιστικὸν γὰρ αἱ σείσιεσ‐‐ κοίτη δὲ στερεὴ, μὴ κάρτα εἴκουσα μηδὲ βαθείη, ἄθερμοσ · ὄρθιον δὲ τὸ σχῆμα· ἡσυχίη λαλιῆσ, ἠδὲ ἀκουσμά των . ψυχῆσ ἀταραξίη, εὐθυμίη. πάγχυ δὲ τοῖσι τουτέοισι ξυνομαρτέει δυσελπιστίη. τίσ γὰρ ἐμέων αἷμα θάνατον οὐκ ὀρρωδέει; Ἢν ὦν πολύαιμοι καὶ ἐπίφλεβοι ἐώσι, ἐπὶ πάσῃ ἰδέῃ ἀναγωγῆσ τάμνειν φλέβα· ἤν τε γὰρ ἐκ Ῥήξιοσ ἢ διαβρώσιοσ, εὐάρμοστοσ φλεβοτομίη · ἤν τε ἐπ’ ἀραιώσι, δέοσ μὴ ἀπορρήξῃ τὸ πλῆθοσ· τάμνειν δὲ τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι κοίλην · εὔροόν τε γὰρ τὸ αἷμα τῆσδε καὶ κατασχά ζεσθαι Ῥηϊδίη, καὶ ἐσ πλεῦνασ ἡμέρασ Ῥέειν ἀσινέωσ εὔστομοσ. ἐπὶ πᾶσι δὲ πάντων, ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, τῶν καιρίων σπλάγχνων ὁδὸσ ἥδε αἵματοσ. ἡ δὲ ἀνωτέρη τῆσδε, καὶ ἥδε, ἀποσχίδεσ ἐάσι, μιῆσ τῆσ ἀπὸ τοῦ βραχίονοσ, ἄμφω. ὥστε οὐδὲν μέζον ἡ ἀνωτέρω τῆσ μέζησ ἐσ ὄνησιν ἴσχει. ἀί̈δριεσ γὰρ τῶν ἀποσχισίων, ὅσοι στομάχῳ καὶ ἥπατι ξυνῆψαν τὴν ἄνω. ἢν δὲ ἀπὸ σπληνὸσ Ῥὲῃ, ταμνεν τῆσ ἀριστερῆσ χειρὸσ τήν μέσην δακτύλων μικροῦτε καὶ παραμέσου. τήνδε γὰρ τῶν ἰητρῶν μετεξέτεροι δοκέουσι ἐπὶ σπλῆνα κραίνειν· ἀτὰρ καὶ ἥδε τῶν ἐπ’ ἀγκῶνι τῆσ κάτω ἐστὶ ἡ ἀπόσχισισ. τί ὦν πλέον εἰ πρὸσ τοῖσι δακτύλοισ, καὶ μὴ ἐπ’ ἀγκῶνι τάμνοι τισ αὐτέην; μείζων γὰρ τῇδε καὶ εὔροοσ. τὸ ξύμπαν μὲν ὦν πρόσω λειποθυμίησ ἐπισχεῖν · ἀτὰρ μηδὲ πολλὸν ἀφαιρέειν. ἱκανὴ γὰρ καὶ ἡ αἱμορραγίη γυιῶσαι τὸν ἄνθρωπον. ξυνεχὲσ δὲ καὶ ἀπὸ σμικρῆσ ἀφαιρέσιοσ ἐπαφαιρέειν, καὶ αὐτῆμαρ, καὶ τῆσ ὑστεραίησ, καὶ ἐπὶ τῆσ ἄλλησ ὑστέρησ. ἢν δὲ ὁ ἀσθενέων ἰσχνὸσ καὶ λείφαιμοσ ἐῄ, μὴ τάμνειν φλέβα. τάδε μὲν ὦν ἀμφὶ ἀφαιρέσιοσ αἵματοσ. Ἀρήγειν δὲ καὶ δεσμοῖσι ἄκροισ· ποδῶν μὲν, ὑπὲρ σφυρὰ καὶ γούνατα · χειρῶν δὲ, ὑπὲρ καρπὸν καὶ βραχίονα· ταινίη πλατείη, ὅκωσ ἡ διάσφιγξισ κραταιὴ μὲν ᾖ, ἄλγοσ δὲ μὴ φέρῃ· τοῖσι δὲ αἱμορραγέουσι χωρίοισι ἐπιβάλλειν χρὴ ἔρια μὲν πινόεντα οἰσύπῳ ἀπὸ τῆσ ὀί̈οσ· τέγγειν δὲ χυμῷ, οἴνῳ αὐστηρῷ, καὶ Ῥοδίνῳ, ἢ μυρσίνῳ λίπαϊ. ἢν δὲ ξυνεπείγῃ ἡ αἱμορραγίη , ἀντὶ μὲν τῶν ἐρίων σπόγγοισι χρέεσθαι· ὄξεϊ δὲ, ἀντὶ τοῦ οἴνου. ὑπαλειφέσθω δὲ μυρσίνῳ τὸ χωρίον· ἐπιπάσσειν δὲ τοῖσι σπόγγοισι τῆσ ἀκακίησ, ἢ ὑποκιστίδοσ ξηρῶν τῶν χυλῶν, ἢ καὶ ἀλόησ. ἄριστον δὲ καὶ τὸ ὀμφάκιον ὄξεϊ λυθέν. ἢν δὲ ἡ τέγξισ ἄσηρον ᾖ καὶ δύσφορον, ἐμπλάστροισι χρέεσθαι. καὶ γὰρ τὸ δέρμα περιτείνουσι, καὶ οἱο͂ν τῇ χειρὶ κρατέουσι. ἀτὰρ καὶ αἱ δυνάμεισ αὐτέων στῦψαι καὶ ξηρῆναι δυνατώταται. μυρίαι δὲ καὶ ἄλλοισι ἄλλαι πείρῃ ἐάσι πισταί· ἄρισται δὲ ὁκόσαι ὄξοσ ἴσχουσι καὶ ἰτέησ φύλλων χυλὸν, ἠδὲ καὶ ἄσφαλτον, καὶ ἰὸν, καὶ στυπτηρίην, καὶ λιβανωτὸν, καὶ σμύρνην, καὶ χαλκὸν κεκαυμένον καὶ λεπίδα, καὶ ὁκόσαι τοιαῖδε ἐπὶ τοῖσι ἐμπλάστροισι· ἢ ἔρια τὰ πινόεντα, ἢ οἱ σπόγγοι ἐν βραχέϊ δευθέντεσ ὄξεϊ· ἢν δὲ τὴν τάνυσιν τῶν ἐμπλάστρων μὴ φέρωσι, ἐπίθεμα ποιέειν· φοίνικεσ οἱ πίονεσ ἐν οἴνῳ μέλανι αὐστηρῷ δευθέντεσ ἐσ μᾶζαν τρίβονται· ἔπειτα ἀκακίη ἐμπάσσεται λείη καὶ σίδια· ἐγχρισθέντα δὲ ἐσ τρύχιον κατὰ τοῦ θώρηκοσ τίθεται. ἄλφιτα οἴνῳ, ἢ ὄξεϊ δευθέντα, ἠδε φακῆσ ἄλητον λεπτὸν, κρησέρῃ σεσησμένον , κηρωτῇ ἢ Ῥοδίνῳ μύρῳ ἀναλαμβάνοντα τιθέναι. μίσγειν δὲ καὶ συμφύτου τῆσ Ῥίζησ σεσησμένησ . Ἄλλο· βραβύλων ἀγρίων Ῥίζασ ἑψεῖν ἐν ὄξεϊ καὶ τρίψαντα ἐσ μᾶζαν, παραμίσγειν Ῥοὸσ, καὶ κόμμιοσ, καὶ μυρσίνησ βραχύ. τῶνδε μέντοι γε ἄλλα ἄλλοισι ξυμμίσγειν , ὅκωσ ἂν ἰσχύοσ τῆσ τῶν φαρμάκων καὶ προσηνείησ καὶ ὀσμήσιοσ δέηται. χρὴ γὰρ καὶ τοῖσι κάμνουσι χαρίσασθαι . τάδε μὲν ἐκτὸσ θετὰ ἄκη. Ἡ δὲ τῶνδε καιριωτ έρη ἰήσισ ἐν τοῖσι ποτοῖσι καὶ καταπότοισι κέεται, ὡσ ἄγχιστα τῶν τετρωμένων ἐῄ τὰ φάρμακα. τρισσὴ δὲ τουτέων ἡ ἰδέη· ἢ τοὺσ ὀχετοὺσ τοῦ Ῥοοῦ δῆσαι, ξυναγωγ ῇ καὶ πιέσι τῶν ἀγγείων, ἢ τὸ Ῥέον παχῦναί τε καὶ πῆξαι ὡσ μὴ διαρρέῃ, κἢν παραπέμπωσι οἱ ὀχετοί· ἢ ξηρῆναι τὰσ ἐφόδουσ πρὸσ ἕδρην τὴν ἀρχαίην τὸ αἷμα στήσαντα, ὅκωσ μὴ τῇ ἐπιρροῇ κενεόμενοι οἱ χῶροι προσμενέωσι, πλημμυρῶσι δὲ ἔνθα ἡ ξύνδοσισ. ἐπὶ μὲν τῆσ ἀραιώσιοσ τῶν φλεβῶν ἡ στῦψισ ἀρκέει. διαρρέει γὰρ, ὡσ ὑδρεῖον νέον δευθὲν, τῇσι ἀραιώσεσι. ἀτὰρ ἠδὲ ἐπὶ τῇσι διαιρέσεσι στῦψισ μὲν ἰητρείη ἐσ τὴν ξυναγωγὴν τῶν χειλέων · μέζοσι δὲ καὶ δυνατωτέροισι τοῖσι φαρμάκοισ χρέεσθαι. ἢν δὲ ὁ τῆσ διαβρώσιοσ ἐῄ τρόποσ, καὶ μὴ ξυνάγηται ὑπὸ τῆσ στύψιοσ τοῦ ἕλκεοσ τὰ χείλεα, σεσήρῃ δὲ τὸ τρῶμα, ἀξύμβατον ἐκ τῆσ διαθλίψιοσ ἐὸν, πάγον χρὴ τοῦ αἵματοσ, ἀτὰρ ᾐδὲ τῆσ θέρμησ ποιέειν. ἀκινησίῃ γὰρ τῶνδε καὶ πήξι ἵσταται ὁ Ῥόοσ. ὀξύκρητον μὲν ὦν τοῖσι ἀραιοῖσι ἱκανὸν ἐσ στῦψιν. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ αἷμα ἄκρητόν ἐστι τὸ Ῥέον, ἀλλὰ τοῦδε ἰχὼρ διὰ σμικρῶν τῶν στομίων · καὶ τοῦδε οὐ πολλοῦ οὐδὲ πολλάκισ χρέοσ· μετεξετέροισι δὲ καὶ ἡ ἔξωθεν ἰητρείη · ἀτὰρ καὶ φοινίκων ἢ κεράτιων ἐδωδίμων ἕψημα ποθὲν, μοῦνον ἤρκεσε. ἔστω δὲ τὸ ὄξοσ οἴνων μὲν τῶν στυφόντων τῷ γένεϊ, εἰ μὴ φαρμακείῃ δὲ, ἀλλὰ τῷ χρόνῳ δριμύτε καὶ στῦφον. ἐπὶ δὲ τῇσι διαστάσεσι τῶν τρωμάτων πρὸσ τῷ ὀξυκρήτῳ ἔστω φάρμακα ἁπλᾶ τὴν πρώτην, ἀρνογλώσσου χυλὸσ, ἢ πολυγόνου, ἢ σέριδοσ, ἑκάστου μοίρη πρὸσ τῷ ὀξυκρήτῳ· ἢν δ’ ἐπὶ μᾶλλον Ῥέῃ, ὑποκιστίδοσ, ἢ ἀκακίησ ξηρῶν ἐμπάσσειν, ἐσ γ’ κυάθουσ τοῦ ὀξυκρήτου, ὁλκῆσ τῶνδε δραχμὴν μίην. ἄριστοσ δὲ καὶ χυλὸσ ὄμφακοσ. ἢν δὲ κρέσσων ἡ ξυμφορὴ τῷδε γίγνηται, κηκίδα λείην καὶ βάτου Ῥίζην ξηρὴν, καὶ λίθον τὴν ἐξ ἁλὸσ κουράλλιον λείην ξηρὴν ἐμπάσσειν. δυνατωτέρη δὲ τῶνδε τοῦ Ῥήου ἡ Ῥίζα, ἐμψῦξαι, ξηρῆναι, στῦψαι, τὰ πάντα ποιῆσαι· ἀτὰρ καὶ ἥδε ξὺν τῷ ὀξυκρήτῳ μούνῳ· ἢν δὲ μεζόνων ἀρήγειν χρέοσ, τοῖσι χυλοῖσι σέριδοσ, ξὺν ἀρνογλώσσῳ , τῆσ Ῥίζησ ἐμπάσσειν ὁλκῆσ τριώβολον, ἐσ κυάθουσ τοῦ ὑγροῦ τρεῖσ ἢ τέσσαρασ. ἐπὶ δὲ τῇσι διαβρώσεσι τότε ὅλωσ ἐν ἐκείνῃ στῦψιν ἐμποιέειν ἐσ πάγον τοῦ διαρρέοντοσ αἵματοσ · καὶ τοῖσι δεχομένοισι ὅκωσ ἀπὸ πολλοῦ τοῦ τρώματοσ μύωσιν αἱ φλέβεσ· ἀλλὰ καὶ τὰ πινόμενα ἔστω κραταιὰ, δυνατὰ ποιῆσαι πάγον. χυλὸν ὦν κοριάνου ξὺν ὄξεϊ, ἠδὲ λαγοῦ ταμισὸσ, ἢ νεβροῦ, ἢ ἐρίφου, μὴ πολλὸν δὲ διδόναι. ἔκτεινε γάρ κοτε τουτέων τι τῷ πλήθεϊ· ἀλλὰ τοῦ μὲν χυλοῦ τοῦ κοριάνου μὴ μεῖον μὲν ἡμικυάθου ἐσ τρεῖσ τοῦ ὀξυκρήτου, τῆσ δὲ ταμισοῦ ὀβολοὶ μὲν τρεῖσ, τὸ δὲ πλεῖστον ὀβολοὶ δ’. ἐσ δὲ τὰ τοιάδε εἴδεα τῆσ φορῆσ, καὶ γῆ ἀρίστη Σαμία, καὶ ἀστὴρ κάρτα λευκὸσ, καὶ Ἐρετριὰσ, καὶ Σινῶπισ, καὶ σφραγὶσ ἡ Λημνίη. τουτέων δὲ ὁλκὴ σταθμοῦ, τὸ μεῖον, ά. τρεῖσ δὲ τὸ πλεῖστον · ξύν τινι τῶν ἑψημάτων, φοινίκων, ἢ κερατίων ἐδωδίμων, ἢ Ῥιζῶν βάτων· ἢν δὲ τρηχύνηται ἡ ἀρτηρίη καὶ ἐπὶ τῷδε βήσσῃ, σιραίῳ τῷ Κρητικῷ ἐμπάσσειν τάδε. ἄριστον ἐσ λείωσιν ἀρτηρίησ καὶ ἄμυλοσ ξὺν τοῖσι δευθείσ · ξὺν γὰρ τῷ λείῳ καὶ τὸ παγερὸν ἴσχει. ἢν μὲν ὦν μὴ ξυνεπείγῃ ἡ φορὴ, ἅπαξ τῆσ ἡμέρησ πρὸ τῆσ προσάρσιοσ δοτέον· ἢν δὲ, καὶ δὶσ καὶ τρίτον ἐσ τὴν ἑσπέρην. ἐκ δὲ τῶν φαρμάκων καὶ κατάποτα ποιέειν ξηρῶν ἐν μέλιτι ἑφθῷ ἐσ σύστασιν· κηκὶσ λείη· ἄριστον δὲ καὶ Ῥόοσ ἐσ τὰ ὄψα, γίγαρτα, καὶ ὁ ὀξυλαπάθου καρπὸσ, καὶ ἰδίῃ ἑκάστου, καὶ ξυνῇ. τάδε μέντοι καὶ ὑπὸ τῇ γλώσσῃ ἔχειν ἐσ τὸ διηνεκὲσ τῆσ συντήξιοσ. ἀτὰρ καὶ κόμμι ξὺν τῷ φυτῷ καὶ τράγου τῆσ ἀκάνθησ τὸ δάκρυον · ποικίλων δὲ φαρμάκων μυρίη μὲν ἡ πείρη, ποικίλαι δὲ καὶ χρήσιεσ, τροχίσκων, τοῦ διὰ τῆσ Αἰγυπτίασ ἀκάνθησ, καὶ ἑτέρου δι’ ἠλέκτρου, καὶ ἄλλου τοῦ κροκώδεοσ, ὧν ἡ σκευασίη ἰδίῃ λέλεκται. Ἄνευ μὲν ὦν πυρετῶν ἅπαντα τολμέειν ἐπὶ τοῖσι φαρμάκοισι , καὶ πολλὰ καὶ πολλάκισ διδόντα · ἢν δὲ ἐπιπυρεταίνωσι,‐‐τὰ πολλὰ καὶ ἐπὶ τῇσι φλεγμασίῃσι τῶν τρωμάτων γίγνονται πυρετοὶ,‐‐ μήτε ἀθρόον ἴσχειν τὴν φορὴν, μήτε ἐν τοῖσι παροξυσμοῖσι φάρμακα πιπίσκειν. πολλοὶ γὰρ ὑπὸ πυρετῶν θᾶσσον ὄλλυνται ἢ ὑπὸ τῆσ τοῦ αἵματοσ φορῆσ. Τροφαὶ ποικίλαι καὶ τὴν ἰδέην ὁκοῖα τὰ φάρμακα. ἀτὰρ καὶ τὰ φάρμακα ἐν τροφῇ. οὔτε γὰρ ἐπὶ μιῇ μούνῃ ἅπαντα εὑρεῖν τὰ τροφῆσ ἀγαθὰ εὔπορον, οὔτε, ἢν μὲν οὖν μούνη ἐσ ἰητρείην ἀρκέῃ, μιῇ μούνῃ χρέεσθαι, διὰ τὸν κόρον Ῥηίδιον. καὶ γὰρ τὰ ποικίλα εἴκειν, εἰ δὴ ἀπὸ χρόνιον γίγνεται. ἔστω ὦν στύφουσα καὶ ἐσ δύναμιν ψύχουσα · ἀτὰρ ἠδὲ ἐσ θίξιν· θέρμη γὰρ αἵματοσ πρόκλησισ. χόνδροι πλυτοί· ὄρυζα ἐσ ὀξύκρητον· ἢν δὲ τὸ ὄξοσ βῆχασ ἐμποιέῃ, φοινίκων ἕψημα, ἄρτοσ ὀπτὸσ, κατάξηροσ, κοπεὶσ, ἠδὲ καὶ ἐσ ἄλητον σεσησμένοσ . ἁπάντων ὦν Ῥόφημα ξὺν λίπαϊ· θύμβρη ἁλσὶ ἡδυνθεῖσα, Ῥοὸσ ἐπίπασμα. ἢν δὲ καὶ χαρίσασθαί τι κάμνοντι ἐθέλῃσ, κορίανον ἔστω ἐσ ἡδονὴν ὅτῳ φίλον, ἤ τι τῶν οὐρητικῶν ἠδὲ εὐπνόων σπερμάτων . φακὸσ, ἢν μὲν ἡ αἱμορραγίη ἐπείγῃ, ξὺν ἀρνογλώσσου χυλῷ· ἢν δὲ μὴ, τοῦ χυλοῦ ἔστω φειδώ. οὐ γὰρ εὔπεπτον οὐδὲ προσηνὲσ ἐσ γεῦσιν. χρὴ δὲ τουτέοισι ἥκιστα πάντων δύσπεπτα διδόναι. ἢν δὲ ἐξ αἱμορραγίησ θάνατον ὀρρωδέῃσ, καὶ ἀτερπὲσ καὶ δύσπεπτον · ἠδὲ ἀπηνέα ἔστω τὰ σώζοντα. κηκὶσ ὦν ξηρὴ, λείη, προσεπιπασσέσθω φακῷ τῷ ξηρῷ καὶ ψυχρῷ· ὠὰ ἑψήσι παχέα, ξὺν Ῥοιῆσ σιδίοισι, ἢ κηκῖδι. ἥδε ἐστὶ ὑπ’ ἀνάγκησ ἐν φαρμάκῳ τροφή· ποτὸν δὲ τὸ ξύμπαν ὀλίγον ἔστω· ξηρῇ γὰρ διαίτῃ ὑγρὸν ἀξύμφορον. τοιάδε μὲν, στῦψαι καὶ ψῦξαι εἰ ἐθέλεισ · ἢν δὲ παχῦναι καὶ αἷμα καὶ πνεῦμα, γάλα καὶ ἄμυλοσ καὶ χόνδροι, ἄλλοτε μὲν ξὺν ἀμύλῳ, ἄλλοτε δὲ ξὺν χόνδρῳ γάλα· ἐσ πῆξιν δὲ ἡ σύστασισ ὡσ μὴ Ῥόφημα ὑγρὸν ᾖ. ἢν δὲ ἐπὶ μᾶλλον παχῦναι καὶ στῦψαι ἐθέλῃσ, οἱ χόνδροι μὲν ξὺν φοίνιξι ἑψείσθωσαν · ἐσ δὲ τὴν σύστασιν, ἄμυλοσ ἔστω, καὶ γάλα, ἄριστον καὶ φὰρ τὸ Τυρρηνικὸν , παχὺ ἐὸν καὶ γλίσχρον, καὶ κολλῶδεσ ξὺν τῷ γάλακτι· ταμισοῦ δὲ τοῦ ἐρίφου ὑγροῖσι τοῖσι ἑψήμασι προσεγχέειν ἐσ πῆξιν, ὅκωσ ἐπὶ γάλακτι ἐσ νέου τυροῦ ξύστασιν ἴσχει· παχύτερον δὲ τουτέων, κέγχροσ ἑφθὸσ ξὺν γάλακτι ὡσ τὸ φὰρ, καὶ τὸ ἐπίπαστον ἡ κηκὶσ καὶ τὰ σίδια. τεκμαίρεσθαι δὲ τὰσ ξυμμετρίασ τῶν ξηραινόντων ἢ παχυνόντων · καὶ γὰρ βηχώδεα ταῦτα, ὑπερβολῇ τε ξηρότητοσ μετεξετέροισι προσέρρηξε τὰσ φλέβασ. ἢν δὲ εὖ πρήσσηται μὲν, ἴσχηται δὲ τὸ αἷμα, ἐσ τἀναντία ἐκ προσαγωγῆσ ἡ μεταβολή· καὶ μηδὲν ἄγαν. φιλόστροφα γὰρ τάδε καὶ κακοήθεα. χρὴ δὲ σαρκοῦν ἤδη τὸν ἄνθρωπον καὶ τὰσ ὠτειλὰσ ἐσ τὸ πιηρὸν ἄγειν, αἰώρῃσ, ἢ τρίψεσι μαλθακῇσι, περιόδοισι , θυμηδίῃσι, τροφῇ ποικίλῃ καὶ ξυνήθεϊ. Τάδε μὲν ὦν, ἢν ἐκ τῆσ φορῆσ τοῦ αἵματοσ τὸ τρῶμα ξυμπεσῃ, καὶ ὁ χῶροσ ὑγιασθῇ εὐακέωσ· ἢν δ͵ ἐγκαταλείπηται ἕλκοσ, καὶ διάπυον γίγνηται, ἑτέρησ μελέτησ χρέοσ· καὶ γὰρ καὶ ἑτέρων διαδέχεται ἡ φορή. περὶ τῆσδε μέντοι ἐν τοῖσι χρονίοισι λελέξεται. Ἐν συγκοπῇ μάλα χρὴ τὸν ἰητρὸν πρόνοιαν ἐπιτηδεύειν· μέλλουσαν μὲν γὰρ ἢν προγιγνώσκῃσ, τά τε παρεόντα ἐπεσσυμένωσ συνεργοῖένσοι, ἀτὰρ ἠδὲ ἐξελάοισ ἂν αὐτέην πρὶν ἥκειν. παρεοῦσαν δὲ οὐ Ῥηϊδίωσ διδρήσκουσι οἱ νοσεῦντεσ . λύσιν γὰρ τῆσ φύσιοσ τὴν συγκοπὴν ἔλεξα· οὐ παλίσσυτοσ δὲ φύσισ λυθεῖσα. τήνδε ὦν μάλιστα μὲν μέλλουσαν κωλύειν · ἢν δὲ μὴ, ἄρτι ἀρχομένην. προγιγνώσκειν δὲ χρὴ τοῖσι ἐν τοῖσι ἀμφὶ τῶν ὀξεῶν νούσων λελεγμένοισι, εὖτε τὴν αἰτίην, ἀτὰρ ἠδὲ καὶ τὰ σημήϊα ἐφραζόμεθα . καῦσοσ μὲν γὰρ ὁ πυρετὸσ ἀρχή. ἐπὶ δὲ τῷ καύσῳ κάκιστα σημήϊα, ξηρότησ, ἀγρυπνίη, θερμασίη τῶν σπλάγχνων, ὅκωσ ἀπὸ πυρὸσ, ψυχρὰ δὲ τὰ ἔξω· χεῖρεσ καὶ πόδεσ ἄκροι ψυχρότατοι · ἀναπνοὴ ἐσ ὁλκὴν μακρή· ποθέουσι γὰρ ψυχρὸν ἠέρα, οὕνεκεν ἐκπνέουσι πῦρ. σφυγμοὶ μικροὶ, πυκνότατοι , τρομώδεεσ. ἐκ τῶνδε ὦν τεκμαιρόμενοσ ἠδ’ ὁκόσα μοι ἐν τοῖσι σημηί̈οισι λέλεκται, αὐτίκ’ ἐξ ἀρχῆσ ἀρήγειν. Ἢν ὦν μὴ πάντα κωλύῃ, ἕξισ, ἡλικίη, ὡρ́η, ἀψυχίη τοῦ ἀνθρώπου, τάμνειν φλέβα· κἢν πολλὰ κωλύῃ, εἷσ δέ τισ ἀριθμὸσ ἐπίκαιροσ ᾖ, ὁκοῖον γλῶσσα τρηχείη καὶ ξηρὴ καὶ μἕλαινα · ἥδε τοι γὰρ τὰ εἴσω πάντα σημαίνει· ξυντεκμ αίρεσθαι δὲ ἐπὶ πᾶσι τὴν δύναμιν, εἰ μὴ προαπηύδηκε ἐκ τῆσ νούσου πόνων τε καὶ διαίτησ. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ἐνδείῃ μοῦνον, ἀλλὰ καὶ πνιγί. ἢν δ’ ὑπὸ πλήθεοσ γίγνηται συγκοπὴ, καὶ φλεγμασίη τισ ὑποχονδρίου, ἢ ἥπατοσ, μέγα διασημαίνῃ , οὐδὲ ἀμβολῆσ χρέοσ. τάμνειν δὲ τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι τὴν κοίλην· ἀτὰρ ἠδὲ διὰ σμικρῆσ τῆσ σχάσιοσ ἀφαιρέειν, ὡσ μὴ σφόδρα τῇ δυνάμει ἐπίδηλονᾖ. ἐλέγχει γὰρ τὴν φύσιν τὸ ἀθρόον· καὶ πολλόν τι μεῖον ἢ δι’ ἄλλασ προφάσιασ ἀφαιρέειν. ἢν γὰρ ἐπὶ συγκοπῇ καὶ σμικρὸν ἁμαρτῳή, Ῥηϊδίωσ εἰσ ᾅδου τρέπει. αὐτίκα ὦν διδόναι τροφὴν ἐσ νεόχμωσιν τῆσ δυνάμιοσ· γάνυται γὰρ ἡ φύσισ καὶ τῇ τῶν παλαιῶν ἀπαλλαγῇ, καὶ τῇ τῶν ποταινίων προσθήκῃ. Ἢν δὲ φλεβοτομίην μὲν ἡ δύναμισ ἀποτρέπῃ, φλεγμασίαι δὲ ἐώσι, σικύην τῇδε προσβάλλειν πολὺ πρόσθεν τῆσ κρίσιοσ τοῦ νοσήματοσ. ἐν κρισίμοισι γὰρ ἡ συγκοπή· ἐπεὶ τῇσι αὐτέῃσι περιόδοισι αἵ τε φύσιεσ κρίνουσι, αἵ τε νοῦσοι κτείνουσι. κἢν γὰρ ἐσ ἀνάγκην οἰνοποσίησ ἥκῃ ὁ ἄνθρωποσ, οὐ κάρτα ἀσφαλὲσ ἐπὶ φλεγμον ῇσι οἰνοποτέειν. οἶνοσ γὰρ φλεγμαίνουσι μὲν πόνων ἐπίδοσισ, ἀφλεγμάντοισι δὲ φύσιοσ αὔξησισ. ἐπίπροσθεν δὲ τῆσ σικύησ, πρὸ μιῆσ ἢ δευτέρησ, ἐπιπλάσιοσ χρέοσ, ἔσ τε ἄνεσιν τῶν μερέων, ἀτὰρ ἠδὲ ἐσ εὐροὴν τοῦ αἵματοσ · μετεξετέροισι δὲ καὶ ἐπὶ τῇ σικύῃ ἐσ τὴν δευτέρην ἐπιπλάσσειν. ἔστω δὲ καὶ τῇδε φειδώ· κίνδυνοσ γὰρ ωὐτὸσ τοῦ αἵματοσ τῆσ ἀμετρίησ καὶ ἐπὶ τῇ σικύῃ. κλυσμοῖσι δὲ ἐπὶ σκυβάλοισι παλαοῖσι μοῦνον χρέο· τῆσ δυνάμιοσ δὲ φείδεο. Τέγξιεσ κεφαλῆσ ψυχραὶ, ὁκόσαι μοι ἐπὶ φρενιτι κοῖσι λελέχαται, ὅκωσ εὐμετρίησ ὀλίγῳ μέζω. καθαρὸσ ἠὴρ, ψυχρότεροσ , ἐσ ἀνάπνευσιν. ὄψιοσ τερπωλὴ, φυτῶν, γραφῆσ, ὑδάτων, ὡσ ὁρῆσθαι τὰ πάντα ἡδέωσ. λαλιὴ τῶν παρεόντων φιλομει δήσ · ἡσυχίη, θυμηδίη τοῦ νοσέοντοσ. ὀσμαὶ εὐώδεεσ, ἀβαρέεσ ἐσ κεφαλῆσ αἴσθησιν. ἀτὰρ καὶ τῶν τρεφόντων ἔστωσαν ὀσμαὶ, ἀλφίτων ξὺν ὕδατι δευθέντων, ἢ ὄξεϊ· ἄρτων θερμῶν νεοπέπτων · οἴνῳ δὲ μὴ κάρτα κλύζειν στόμα, μηδὲ ἅμα εἴργειν. Ποτὸν θᾶσσον καὶ συνεχέστερον ἢ τοῖσι ἄλλοισι · τροφὴ ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην κούφη, εὔπεπτοσ, τὰ πολλὰ σιτώδησ ἠδὲ καὶ ἡδεῖα, κἢν μικρὸν χείρων ἐῄ. τοῖσίδε γὰρ τῶν ἄλλων μᾶλλον χαριστέον. οὐχ ἥκιστα γὰρ τῷ στομάχῳ ἐσ ἔκλυσιν ἡ νοῦσοσ ἐμφύνει. ἀσιτία δὲ, ἢ λιμὸσ, οὐδαμᾶ. ἱκανὴ γὰρ ἡ νοῦσοσ τὰ πάντα λαφύξαι. ἢν δὲ ἥκῃ μὲν ἤδη ἡ περίοδοσ ἐσ κρίσιν, νοτὶσ δὲ κληϊ῀δα καὶ μέτωπον ἱζάνῃ, καὶ ἄκρεα ψυχρὰ, σφυγμὸσ δὲ σμικρότατοσ ἠδὲ πυκνότατοσ, ὁκοῖον ἑρ́πων, ἀμυδρὸσ τὸν τόνον, μικρόν τι ἄρα λαβεῖν χρὴ σίτων, καὶ οἶνου ἐνεργῶσ ἅπτεσθαι. χρὴ δὲ κεφαλὴν προησφαλίσθαι τέγξεσι, ἠδὲ τὴν κύστιν. λέλεκται δέ μοι τάδε τὰ ἄκεα ἐπὶ τοῖσι φρενιτι κοῖσι. διδόναι δὲ οἴνου μὴ χανδὸν, μηδὲ ἄδην. μετεξέτεροι δὲ πλησμονῆσ ἀκαιρίῃ, ἀνορεξίῃτε , καὶ ἀδρανίῃ τοῦ φαγεῖν τε καὶ πιεῖν, ἀπώλοντο · πολλοῖσι δὲ, καὶ εὐσίτοισι ἐοῦσι , λελυμένησ ἤδη τῆσ φύσιοσ, οὐδὲν τὸ πλῆθοσ ἐσ τὸ μὴ θανεῖν ἤρκεσε, ἐσ μὲν τὴν γαστέρα κατιόντων τῶν σιτίων, οὐκ ἀνιόντων δὲ ἐσ τὴν δύναμιν ἀπὸ τῆσ κοιλίησ. ἔστω ὦν σιτία μὲν ποικίλα, τὰ πολλὰ σιτώδεα, ὡσ Ῥυμφάνειν μᾶλλον ἢ μασᾶσθαι· κἢν στερεὰ ἐῄ, ὀλισθηρὰ γιγνέσθω. ὠὰ μὴ κάρτα ξυνεστῶτα , μηδ’ ὀπτὰ ὅλα, τοῦ στερεοῦ γυμνά· ψωμοὶ διάβροχοι οἴνῳ, τὰ πρῶτα θερμῷ, δύο ἢ τρεῖσ· ἐπὶ δὲ τοῖσι τὰ πάντα ψυχρὰ, ἢν μὴ ὑποικουρέωσι φλεγμοναί· οἶνοσ εὐώδησ, μὴ κάρτα στύφων, παχὺσ δὲ ὡσ ἥκιστα. Ἑλληνικοὶ μὲν Χῖοσ, ἢ Λέσβιοσ, ὁκόσοι τε ἄλλοι νησιῶται λεπτοί· Ἰταλῶν δὲ, Σουρεντῖνοσ, ἢ Φουνδανὸσ, ἢ Φαλερῖνοσ, ἢ Σιγνῖνοσ, ἢν μὴ σφόδρα στύφῃ· παραιτέεσθαι δὲ τῶνδε τὸν κάρτα παλαιὸν, ἢ νεώτερον. διδόναι ὦν, τὰ πρῶτα, θερμὸν, μὴ μεῖον κυάθων τεσσάρων, πρὸ τὴσ κρίσιοσ, μηδὲ κοτύλησ πλεῖον, κἢν εὔποτοσ ἐῄ· ἐπὶ δὲ τῶνδε σιτίον διδόντα, εἰ τὰ τῆσ φλεγμασίησ παρήκοι, αὖθισ ψυχρὸν ὀρέγειν, ὅκωσ ἐσ ἄκοσ δίψεοσ. πρὸσ ἀνάγκην δὲ, μὴ μόνον μὲν, ξὺν σιτίῳ δέ· προυπερηρεῖσθαι δὲ χρὴ, ὡσ μὴ ἅψιν φρενῶν ὁ οἶνοσ ποιέηται. καὶ ἐπὶ τοῖσι δὲ συνανέχειν · κἢν ἐκ διαστάσιοσ εὕδειν θέλῃ, ἡσυχίη προσακτέη. ἢν δὲ πουλὺσ μὲν ἱδρὼσ ἐκρέῃ, σφυγμοὶ δὲ πρὸσ ἀκινησίην, ὀξεῖα δὲ φωνὴ, ἄθερμα δὲ καὶ τὰ στήθεα, διδόναι τοῦ οἴνου ὁκόσον ἂν δύνηται πιεῖν. μοῦνοσ γὰρ οἶνοσ ἐλπὶσ ἐσ ζωὴν ψυχροῖσ. καὶ οἶνοσ ὦν ξυνήθησ εἰ εἰή, ἄλλοτε μὲν πιεῖν, ἄλλοτε δὲ αὖ σιτίον ξὺν οἴνῳ φαγεῖν. ἐκ διαστήσιοσ μὲν ἐσ ἀνάπαυλαν τοῦ καμάτου, τοῦ ἔκ τε τῆσ νούσου καὶ τῆσ τροφῆσ. ἐν γὰρ σμικρῇ τῇ ἰσχύϊ μογέουσι κάρτα καὶ ἐπὶ τῇ ἐδωδῇ. χρὴ ὦν αὐτόν τε ἀλκήεντα καὶ εὔθυμον ἔμμεναι, καὶ τὸν ἰητρὸν ἔπεσι μὲν παραφάσθαι ἐσ εὐελπιστίην ἔμμεναι, ὡσ δὲ ἀρήγειν ποικίλῃ τροφῇ τε καὶ οἴνῳ. Χρὴ δὲ καὶ τῇ ἄλλῃ ἰητρείῃ ἐνεργῷ χρέεσθαι, ἔσ τε τὴν τῶν ἱδρώτων κάθεξιν, καὶ τῆσ δυνάμιοσ ἀνάστασιν ἐσ τὸ ζώπυρον· ἔστω ὦν ἐπίθημα τῷ θώρηκι ἐσ τὸν ἀριστερὸν μαστὸν, φοίνικεσ ἐν οἴνῳ λεῖοι, ξὺν ἀλόῃ καὶ μαστίχῃ, κηρωτῇ δὲ ξὺν νάρδῳ πεποιημένῃ ἀνειλήφθω τάδε· καὶ ἢν τόδε ἀσηρὸν γίγνηται, ἄλλο ἐπιτιθέναι ἐπίθημα, μήλων ἐξελόντα τὸ σπέρμα καὶ ὅτι περ ἂν σκληρὸν ᾖ, θλάσαντα, ξυμμίσγειν ἀλφίτοισι εὐώδεσι. ἔπειτα ἀψινθίου κόμην, καὶ μυρσίνησ, ἠδ’ ἀκακίησ, καὶ μάννησ σεσησμένων , ξυμμίσγειν · ὁμοῦ δὲ τὰ πάντα φυράσαντα, κηρωτῇ ἀναλαμβάνειν οἰνανθίνῃ· ἢν δὲ ὑπὸ τῶνδε μὴ ἴσχηται ὁ ἱδρὼσ, ὄμφακοσ χυλὸσ εἰσ φύρησιν ξυντεθεὶσ, καὶ ἀκακίη, καὶ κόμμι, ἠδὲ Ῥοὸσ τὸ ἐδώδιμον, καὶ στυπτηρίη, καὶ φοίνικεσ, καὶ Ῥόδων χυλὸσ εὔπνοοσ· ἅμα πάντα νάρδῳ τε καὶ οἰνάνθησ τῷ λίπαϊ, ἐσ τὸν θώρηκα τιθέναι · καὶ γὰρ τόδε ἐμψύχει τε καὶ στύφει. κατακεέ σθω δὲ ἐν ἠέρι ψυχρῷ, εἴτε καὶ πρὸσ ἄρκτον ὁ οἶκοσ· εἰ δὲ καὶ εἰή αὔρη βορέου ψυχρὴ ἐπιπνείουσα, ζωγρήσει κακῶσ κεκαφηότα θυμόν. ἔστω δὲ καὶ εἰσ λειμῶνασ καὶ πηγὰσ καὶ κελαρύζποντασ ὀχετούσ · καὶ γὰρ καὶ τὸ εὔπνοον τῶνδε καὶ ἡ θυμηδίη καὶ τὴν ψυχὴν θάλπει καὶ τὴν φύσιν ζωγρεῖ. ἀτὰρ καὶ πρόκλησισ τοῦ φαγεῖν τε καὶ πιεῖν· ἢν δὲ ὑπ’ ἀπορίησ μὴ τάδε τισ εὐτυχῇ, μιμέεσθαι χρὴ καὶ αὔρην ψυχρὴν, πτόρθων εὐωδέων ἡδονῆσ Ῥιπίσι, καὶ ὡρ́ην εἰαρὸσ φύλλοισι ἠδ’ ἄνθεσι τοῖσι παρεοῦσι στορέσαντα τὴν γῆν. ἀτὰρ καὶ ἐπίβλημα ἔστω κοῦφον, παλαιὸν , ὡσ δέχηται μὲν τὸν ἠέρα, διαπνέῃ δὲ τοῦ θώρηκοσ τὴν θέρμην. ἄριστον δὲ ὀθόνη παλαιή. πάσσειν δὲ αὐχένασ καὶ κληῗδασ ἀλφίτοισι, καὶ θώρηκα· τρέφειν μὲν τῷ εὐόσμῳ, τῷ δὲ αὐχμηρῷ ξυνέχειν. καὶ παιπάλῃ δὲ τοῦ σώματοσ τὸ ἀραιὸν ἐμπάσσειν. ἀτὰρ καὶ τὰ πρόσωπα τῇ γῇ τῇ Σαμίῃ, τῇ κρησέρῃ σεσησμένῃ ἐσ ὀθόνην ἀραιὴν ἐνδήσαν τα, καταπάσσειν, ὡσ διασήθηται ἐσ τὰ μέτωπα καὶ τὰ μῆλα ἡ ἄχνη· καὶ τίτανον ἐσβεσμένην , καὶ γύψον ὀπτὴν, σησθέντα ἐν κρησέρῃ μικρῇ, ἐμβάλλειν ἐπὶ τοῖσι ἰκμαλέοισι · ἔστησέτε κοτὲ ἱδρῶτασ καὶ σπογγίη ψυχροῦ ἐσ τὰ πρόσωπα προσβληθεῖσα, πήξι μὲν τῶν διαρρεόντων ὑγρῶν, πυκνότητι δὲ τῆσ ἀραιώσιοσ. διαχρίειν δὲ τὴν ἕδρην, ὅκωσ ἡ τοῦ ψυχροῦ φῦσα καὶ τῆσ τροφῆσ ἐκχέηται. ἠδὲ ἀνακαλέσασθαι τῶν ἄκρων τὴν θέρμην γλευκίνῳ ἢ σικυωνίῳ λίπαϊ ξὺν πεπέρεϊ, καὶ τῷ καστορίῳ, καὶ νίτρῳ, καὶ κάχρυ, κηροῦ σμικρὸν ἐντήκοντα, ὡσ ποθίζῃ τὸ χρῖσμα· καὶ διὰ τῆσ λιμνήστιδοσ, ἠδ’ εὐφορβίου, καὶ δάφνησ τοῦ καρποῦ ἀλείμματι , ἐπανάκλη σι ν θέρμησ ποιέεσθα ι. ἀτὰρ καὶ βολβοὶ ὠμοὶ οἱ σμικροί τε καὶ ἐρυθροὶ ξὺν πεπέρεϊ καὶ ὄξουσ τρυγίῃ λείῃ ἄριστον ἐπίπλασμα τῶν ποδῶν, καθ’ ὡρ́ην ξυνεχέστατα ἀείροντα· κίνδυνοσ γὰρ ἑλκέων ἠδὲ φλυκται νώσιοσ. ἐπὶ τοῖσι ἐλπὶσ τὸν ὧδε νοσέοντα διαδρῆναι τὸν ὄλεθρον. Κἢν πάντα μὲν τὰ κατὰ λόγον ἰητρὸσ ἔρδῃ, εὖ δὲ πάντα χωρέῃ, ξὺν τῇ ξυγκοπῇ καὶ εἰ φλεγμασίαι ἐπιέασι, ἐκλύονται · καὶ ἱδρὼσ μὲν οὐδαμᾶ, θέρμησ δὲ ἀνάκλησισ πάντη, ἀτὰρ καὶ ἐσ ἄκρουσ πόδασ καὶ ἀνὰ Ῥῖνα· τὸ δὲ πρόσωπον εὔχροον · σφυγμοὶ ἐσ μέγεθοσ ἠρμένοι, ἄτρομοι, σφοδροί · φωνὴ δὲ ξυνήθησ, εὔφωνοσ, καὶ τὰ πάντα ζωώδησ· κάματοσ οὐκ ἀγεννὴσ, ἀτὰρ ἠδ’ εὕδων ὁρᾶται· καὶ ἢν ἕλῃ μιν ὕπνοσ, ἐξέπεψε μὲν τὰ σιτία, ἐξένηψε δὲ τὴν αἴσθησιν, ἀτὰρ ἠδ’ ἐξεβλάστησε τὴν φυήν. κἢν ἐξ ὕπνου ἔγρηται, εὔπνοοσ , εὐσταλὴσ, εὔτονοσ, ἀναπεμπάζεται δὲ, ὅκωσ περ ὄναρ, τὴν νοῦσον. Μετεξετέροισι δὲ πυρετοὶ ἀμαυροὶ ἐγκαταλείπονται, καί πη καὶ φλεγμασίαι σμικραὶ, καὶ γλῶσσα ξηρή· ἄνικμοι, Ῥιγώδεεσ, νωθροὶ, διαλελυμένοι, οἷσι ἐσ μαρασμὸν ἡ περιτροπή. εὖτε οὐ καταβλακεύειν χρὴ ἠρεμίῃ καὶ λεπτῇ διαίτῃ· ἀλλ’ ἐσ κινήσιασ ἄγειν, αἰώρησ καὶ τρίψιοσ, καὶ λουτρῶν, ὅκωσ ἐκ τοῦ νεκρώδεοσ ἐνταθέῃ καὶ ἀνατραφέῃ τὸ ζώπυρον. διδόναι δὲ καὶ γάλα, μάλιστα μὲν γυναικὸσ νεοτόκου καὶ κουροτρόφου. καὶ γὰρ οἵδε ἀνατροφῆσ, ὅκωσ ἀρτίτοκοι παῖδεσ, δέονται. ἢν δὲ μὴ, ὄνου μὴ παλαιοτόκου· ἐξίτηλον γὰρ τὸ τοιόνδε γάλα. καὶ ἐπὶ τοῖσδε ἐσ ἀνάληψιν ἄγειν καὶ τὰ συνήθεα. Ἐν χολέρῃ ἡ τῶν φερομέν ων ἐπίσχεσισ κακόν· ἄπεπτα γὰρ. χρὴ ὦν ἡμᾶσ Ῥηϊδίωσ αὐτόματα δέχεσθαι· ἢν δὲ μὴ, ὀτρύνειν, διδόντασ ὕδατοσ εὐκρήτου Ῥυμφαίνειν, ξυνεχέσ γε μὴν, ὀλίγον δὲ, ὅκωσ μὴ ἐντάσιεσ ἐώσι κεναὶ στομάχῳ, σπασμώδεεσ · ἢν δὲ καὶ στρόφοι ἐώσι, καὶ ποδῶν ψύξιεσ, τέγγειν μὲν τὴν κοιλίην λίπαϊ θερμῷ ξὺν πηγάνῳ καὶ κυμίνῳ ἑψηθέντι, ἐσ τὰσ τῶν φυσέων διακρίσιασ, καὶ ἐπιτιθέναι εἴριον. καὶ τὼ πόδε λιπαίνον τα ἡσυχῇ τρίβειν, ἀμφαφόωντα μᾶλλον ἢ πιέζοντα. ἀτὰρ καὶ μέχρι τῶν γουνάτων γιγνέσθω τάδε, ἐσ ἀνάκλησιν θέρμησ. καὶ μέσφι μὲν κόπρια κάτωθεν διαχωρέει, ἄνωθεν δὲ χωρέει χολώδεα, τάδε χρὴ ποιέειν. Ἢν δὲ ὑπεληλύθῃ μὲν ὁ πᾶσ παλαιὸσ σῖτοσ, χολαὶ δὲ διί̈ωσι, καὶ χολώδησ ἔμετοσ καὶ διάτασισ ἐῄ, ἠδὲ καὶ ἄση, καὶ ἀπορίη, καὶ ἀδυναμίη, ψυχροῦ ὕδατοσ κυάθουσ δύο, ἢ τρεῖσ, διδόναι, ἔσ τε τὴν τῆσ κοιλίησ στῦψιν, ὅκωσ ἐπίσχῃ τὴν παλίρροιαν, ἠδὲ τὸν στόμαχον αἰθόμενον ἐμψύξῃ. ξυνεχέωσ δὲ τόδε, ἐπὴν τὸ ποθὲν ἐμέσῃ, πρήσσειν. Ῥηϊδίωσ μὲν τὸ ψυχρὸν ἐν τῇ κοιλίῃ θάλπεται · ἀτὰρ ἠδὲ ἐξεμεῖ ὁ στόμαχοσ, ἀχθηδόνι τοῦ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ· ξυνεχέωσ δὲ ποθέει ψυχρὸν ποτόν. Ἢν δὲ καὶ σφυγμοὶ μὲν ἐσ τὸ μικρὸν ξυμπέσωσι , ἠδὲ ἐσ τὸ ξυνεχὲσ καὶ πυκνὸν διώκωνται, ἱδρὼσ δὲ περὶ μέτωπα καὶ κληϊ῀ δασ, καὶ πάντη τοῦ σώματοσ στάγδην Ῥέῃ, καὶ γαστὴρ μὴ ἐπίσχηται, καὶ ὁ στόμαχοσ ἐμέῃ ἔτι ξὺν τάσι καὶ λειποψυχίῃ , καὶ οἴνου βραχὺ ἐπιστάζειν τῷ ὕδατι τῷ ψυχρῷ, εὐώδεοσ, στύφοντοσ , ἔσ τε τὴν τῆσ αἰσθήσιοσ ἀνάκλησιν ὑπὸ τῆσ ὀσμῆσ καὶ ἐσ τὴν τούτου Ῥῶσιν ὑπὸ τῆσ δυνάμιοσ, καὶ ἐσ τὴν τοῦ σώματοσ πρόσθεσιν ὑπὸ τῆσ θρέψιοσ. οἶνοσ γὰρ ὠκὺσ μὲν ἐσ τὴν ἄνω ἴξιν ὡσ τὴν παλιρροίην σχέθειν · λεπτὸσ δὲ, ὡσ Ῥηϊδίωσ χυθεὶσ τῇ φύσι τὴν ἕξιν ἐρρῶσθαι. κραταιὸσ δὲ, ὡσ δύναμιν στῆσαι Ῥέουσαν. ἐπιπάσσειν δὲ καὶ ἀλφίτων κοτὲ, νέων, εὐπνόων . ἢν δὲ ξυνεπείγῃ πάντα, ἱδρὼσ καὶ ἔντασισ, οὐ τοῦ στομάχου μοῦνον, ἀλλὰ καὶ νεύρων, λὺγξ κενεὴ, καὶ πόδεσ ξυντιταίνωνται, καὶ κοιλίη ὑποφέρῃ πολλὰ, καὶ ἀχλυώδησ ὥνθρωποσ, σφυγμοὶ δὲ πρὸσ ἀκινησίην ἐώσι, τότε χρὴ φθάνειν τήνδε τὴν κατάστασιν · εἰ δὲ καὶ παρῇ, ψυχροῦ καὶ οἴνου πολλόν τι διδόναι, μὴ ἀκρητεστέρου δὲ, διὰ τὴν μέθην καὶ τὰ νεῦρα, ξὺν σιτίῳ ψωμοῖσι διαβρόχοισι· διδόναι δὲ καὶ τῆσ ἄλλησ τροφῆσ, ὁκοῖα ἐν συγκοπῇ μοι λέλεκται, ὀπώρην στύφουσαν, οὐᾶ, μέσπιλα , μῆλα κυδώνια, σταφυλήν. Ἢν δὲ τὰ πάντα ἐμέῃ, καὶ ὁ στόμαχοσ μηδὲν ἴσχῃ, ἐσ τὰ θερμὰ καὶ ποτὰ καὶ βρώματα παλινδρομέειν· μετεξετέροισι γὰρ ἔστησεν ἡ μεταβολή· τὰ θερμὰ δὲ ἔστω θερμότατα· ἢν δὲ μηδέν τι τούτων ἀρήγῃ, σικύην ἐσ τὸ μεσηγὺ τῶν ὠμοπλατέων προσβάλλειν, καὶ κάτωθεν ὀμφαλοῦ τρέπειν· συνεχῶσ δὲ τὰσ σικύασ μεθιζάνειν . ὀδυνηρὸν γὰρ τὸ ἐπίμονον καὶ κίνδυνον φέρον φλυκταινώσιοσ. ὤνησέ κοτε κίνησισ αἰώρησ εὔπνοοσ ὡσ καὶ τὸ πνεῦμα ζωγρῆσαι, καὶ τὴν τροφὴν ἐν τῇ κοιλίῃ σχέθειν, καὶ εὔπνοον καὶ εὔσφυκτον τὸν νοσέοντα θέμεναι. Ἢν δὲ ἐπὶ μέζω γίγνηται τάδε, ἐπὶ τῆσ κοιλίησ καὶ τοῦ θώρηκοσ τιθέναι · καὶ τάδε ἔστω ὁκοῖα ἐσ συγκοπὴν, φοίνικεσ ἐν οἴνῳ δεδευμένοι , ἀκακίη, ὑποκιστίσ. τάδε ξὺν Ῥοδίνῃ κηρωτῇ ἀναλαβόντα , ἐγχρίσαντα δὲ ἐσ ὀθόνην, ἐπὶ τὴν κοιλίην τιθέναι. ἐσ δὲ τὸν θώρηκα, μαστίχην, ἀλόην, ἀψινθίου κόμην λείαν ξὺν κηρωτῇ ναρδίνῳ ἢ οἰνάνθησ, ἐπιπλάσαι ὅλῳ τῷ θώρηκι· ἐσ δὲ τοὺσ πόδασ καὶ τοὺσ μύασ, ἢν τιταίνωνται, σικυώνιον, γλεύκινον, ἢ παλαιὸν ἄλειφα, ξὺν κηρῷ σμικρῷ χρίειν· ἐπιπάσσειν δὲ καὶ τοῦ κάστοροσ· ἢν δὲ καὶ ψυχροὶ ἐώσι οἱ πόδεσ, καὶ τῷ διὰ τῆσ λιμνήστιδοσ καὶ εὐφορβίου χρίειν ἀλείμματι, καὶ ἐρίοισι ἀμφελίσσειν, καὶ ψηλαφίῃ χειρῶν ἀπιθύνειν· ἀλλὰ καὶ τὴν Ῥάχιν, καὶ τοὺσ τένοντα σ καὶ τοὺσ μύασ τῶν τε σιηγόνων, τοῖσι αὐτέοισι χρίειν. Κἢν μὲν ἐπὶ τοῖσι ἴσχηται μὲν ὁ ἱδρὼσ καὶ ἡ γαστὴρ, ὅ τε στόμαχοσ δέχηται τὰ σιτία καὶ μὴ ἐμέῃ, σφυγμοὶ δὲ μεγάλοι τε καὶ εὔτονοι ἐώσι, καὶ ἡ ξύντασισ ἀπολείπῃ, θέρμη δὲ καὶ πάντα ἀναίρῃ καὶ ἐσ τὰ ἄκρα ἀφίκῃ, ὕπνοσ δὲ πάντα πέσσῃ, δευτέρῃ ἡμέρῃ ἢ τρίτῃ λούσαντα, τρέπειν ἐσ τὰ ξυνήθεα · ἢν δὲ πάντα μὲν ἀπεμέῃ, ἱδρὼσ δὲ ἄσχετοσ Ῥέῃ, ψυχρὸσ δὲ καὶ πελιὸσ γίγνηται ὥνθρωποσ, σφυγμοὶ δὲ πρὸσ ἀπόσβεσιν ἐώσι, καὶ ἀπηυδήκῃ, ἀγαθὸν ἐν τοῖσι τουτέοισι εὐπρεπέα εὑρέσθαι φυγήν. Ἐν εἰλεῷ πόνοσ ἐστὶ ὁ κτείνων ἐπὶ φλεγμονῇ ἐντέρων, ἢ ἔντασισ καὶ πρῆσισ· ὤκιστοσ ἠδὲ κάκιστοσ ὄλεθροσ. μετεξέτεροι μὲν γὰρ ἀνελπίστωσ νοσέοντεσ θάνατον προφανέα μοῦνον ὀρρωδέουσι · οἱ δ’ ἐν εἰλεῷ πόνου ὑπερβολῇ, θανάτου ἔρανται. χρὴ ὦν μήτε σμικρότερόν τι γίγνεσθαι τὸν ἰητρὸν τοῦ πάθεοσ, μήτε βραδύτερον . ἀλλὰ, ἢν μὲν φλεγμασίην αἰτίην εὑρ́ηται, τάμνειν φλέβα τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι μεγάλῃ τῇ σχάσι, ὅκωσ ἀθρόωσ διεκρέῃ τὸ αἷμα, τῆσ φλεγμασίησ ἡ τροφὴ, κἢν μέσφι λειποθυμίησ· τόδε γὰρ ἢ ἀπονίησ ἀρχὴ γιγνεται, ἢ νάρκησ ἐσ ἀναισθησίην· ἀνάπνευσισ δὲ ἐν εἰλεῷ, κἢν ὑπ’ ἀγνοίησ ἐσ βαιὸν χρόνον ἐῄ τοῦ πόνου ἀμβολή· ἐπεὶ καὶ τὸ θνήσκειν τοῖσ μὲν ὧδε πονέουσι εὐδαιμονίη · τῳ ἀρχιητρῷ δὲ οὐ θέμισ πρήσσειν. θέμισ δέ κοτε προγιγνώσκοντα σκοντα σάφα τὰ παρεόντα ὡσ οὐ φύξιμα, καρηβαρ έῃ νωθρῇ εὐνᾶσθαι. Ἢν δὲ ἄνευ φλεγμασίησ , ἐπὶ διαφθορῇ ἢ ψύξι κραταιῇ γίγνεται ὁ εἰλεὸσ, φλεβοτομίην μὲν ἴσχειν, τὰ δὲ λοιπὰ ἅμα πάντα πρήσσειν · ἐμέειν ἀπὸ ὕδατοσ θαμινὰ, συχνὸν πίνειν ἔλαιον, εἶτα αὖθισ ἐξεμέειν. φύσασ ἄγειν κάτω ἐρεθίσμασι · ἐρεθιστικὸν μὲν κυκλαμίνου χυλὸσ, καὶ νίτρον, ἢ ἅλεσ· φυσέων δὲ ἀγωγὰ κύμινον, ἠδὲ πήγανον. χρὴ ὦν πάντα ὁμοῦ ξὺν Ῥητίνῃ τῇ τοῦ τερμίνθου διαχρίειν τάδε, καὶ σπόγγοισι πυριῆν, ἢ τοῖσδε ὑποκλύζειν ξὺν ἐλαίῳ καὶ μέλιτι, καὶ ὑσσώπῳ, καὶ κολοκύν τησ ἀγρίασ τῆσ σαρκὸσ ἑψήματι · κἢν ἐκκριθῇ κόπροσ, αὖθισ ἔλαιον θερμὸν ξὺν πηγάνῳ ἐνιέναι · τόδε γὰρ ἢν εἴσω μίμνῃ, πυρίημα τοῖσι ἐντέροισι εὐμενέσ. τέγγειν δὲ τὰ πονέοντα χωρία ἐλαίῳ ξὺν πηγάνῳ καὶ ἀνήθῳ ἄδην ἑψηθέντι. ἔστω δὲ καὶ πυρίη, φακῶν τῶν κεραμήων, ἢ χαλκέων, ἢ κέγχρου καὶ ἁλῶν φωχθέντων. ἐπιπλάσματα πρὸσ τοῖσι ξυνοῖσι ἔστω αἴρησ ἄλητον καὶ κύμινον καὶ ὑσσώπου ἢ ὀριγάνου κόμη· σικύαι δὲ κοῦφαι μὲν, συχναὶ δὲ, ἄλλη πρὸσ ἄλλασ τιθεμένη, ἐσ τὸ ἐπιγάστριον, ἐσ τὰσ ἰξύασ μέσφι βουβώνων· ἠδὲ κατόπιν ἐσ ἰσχία πρὸσ νεφροὺσ καὶ Ῥάχιν. πάντη γὰρ ἀντισπᾶν τὸν πόνον ξυμφέροι. προπίνειν δὲ κυμίνου ἢ πηγάνου ἀφεψήματοσ , καὶ τοῦ σίσωνοσ, ἢ ξὺν τουτέοισι τῶν φαρμάκων τῶν ἀνωδύνων τινά· μυρία δὲ ἄλλοισι ἄλλα πείρῃ γεγόνασι πιστά. ἀγαθὸν δὲ καὶ τὸ δι’ ἐχιδνῶν φάρμακον , μέζον τοῦ μέτρου πρὸσ τὸ ξύνηθεσ ποθέν· ἢν δὲ μήτε ὁ πόνοσ ἐνδιδῷ, μήτε φῦσα, μήτε κόπριον ἀναδοίη, τοῦ καθαρτηρίου τῆσ ἱερῆσ ὑπ’ ἀνάγκησ διδόναι. ἢ γὰρ ἀπηλάθη ξὺν φλέγματι καὶ χολῇ τὸ φάρμακον , ἢ διῆλθεν ἐξάγον φύσασ, σκύβαλα, φλέγμα, χολὴν, τοῦ κακοῦ τὰσ ἐντάσιασ. τροφὴ διεξάγουσα · ζωμοὶ ἀλεκτορίδων, κογχαρίων, πτισάνησ ὁ χυλὸσ κάθεφθοσ, ξὺν πολλῷ λίπαϊ ἀρχῆθεν προσεγχυθέντι τῆσ ἑψήσιοσ · συνεψεῖν τῷδε, κύμινον, λίτρον, πράσον ξὺν τῇ κόμῃ· ἢ ἰητρείη ξὺν ζωμῷ τινι διαχωρητικῷ, κοχλίαι ἄκρωσ ἑφθοὶ, καὶ ωὐτῶν δὲ χυμὸσ ἢ τελλίνησ· ὕδωρ ποτὸν, ἢν πυρεταίνῃ, ξὺν ἀσάρῳ, ἢ νάρδῳ, ἢ κάγχρυ ἑψηθέν. καὶ γὰρ φύσησ ἀγωγὰ, καὶ οὐρητικὰ, καὶ εὔπνοα· ἢν δὲ ἄπυροσ ἐῄ, καὶ οἶνοσ ἔσ τε τὴν τῶν ἐντέρων θέρμην, ἀτὰρ ἠδὲ ἐσ ἀνάκλησιν τῆσ δυνάμιοσ, ἀρήγει · καὶ μαράθρου Ῥίζησ ἕψημα ποθὲν, καὶ ἀδίαντον, καὶ κινάμωμον. Ἢν δὲ ἐσ ἀπόστασιν τρέπηται ἡ φλεγμασίη, τῇδε ξυμβάλλειν ἄμεινον, τοῖσι ἐσ ἀπόστασιν φαρμάκοισι χρεόμενον· γεγράφαται δὲ τάδε ἐν τοῖσι χρονίοισι, ἔνθα κωλικῶν θεραπείη ἐγράφη. Ἐν ἥπατι τοῦ αἵματοσ ἡ γέννα, καὶ ἐσ τὸ πᾶν ἔνθεν ἡ τοῦδε ἄφεσισ. καὶ τὸ ξύμπαν ἧπαρ ὁκοῖον αἵματοσ πάγοσ. ὀξύταται ὦν αἱ τῇδε φλεγμοναί. ἐγκέεται γὰρ τῷ χωρίῳ τῷδε ἡ τροφή. ἢν μὲν ἑτέρωθί πη φλεγμονὴ συστῇ, οὐ κάρτα γίγνεται ὀξέη· ζέει γὰρ ἡ τοῦ αἵματοσ ἐπιρροή. ἐπὶ δὲ τῷ ἥπατι οὐ χρέοσ ἑτέρωθεν ἥκειν· ἢν γάρ τισ ἔμφραξισ τὰσ ἐξόδουσ ἐπίσχῃ, πίμπραται τὸ ἧπαρ τῆσ ἐκροῆσ ἀμερθέν · ὁ δὲ τῆσ τροφῆσ εἴσρουσ ἐσ τὸ ἧπαρ ἔτι μίμνει· οὐχ ἑτέρη γὰρ ὁδὸσ τῆσ τροφῆσ ἐσ τὸ πᾶν σκῆνοσ ἀπὸ τῆσ κοιλίησ καὶ τῶν ἐντέρων. Εὐπόρωσ ὦν χρὴ τὴν κένωσιν ἐμποιέειν, τάμνοντα φλέβασ τὰσ ἐπ’ ἀγκῶνι, συχνὸν μὲν ἀφαιρέοντα , μὴ ἀθρόον δέ. ἀποσιτίη μὲν τὰ πρῶτα, ὀλιγοσι τίη δὲ αὖθισ, ὅκωσ καὶ τοῖσι εἰσιοῦσι τὸ ἧπαρ κενεὸν ᾖ. χρὴ δὲ καὶ τοῖσι ἐπιθέτοισι διασκιδνάναι τὰ ἐν τῷ ἥπατι σταθέντα. τέγξισ μὲν ὦν ξὺν ἀλόῃ ἤ λίτρῳ· εἴρια πινόεντα οἰσύπῳ. χρέοσ ὦν ἐμψύξιοσ, οὕνεκα τῷ αἵματι αἴθεται τὸ ἧπαρ· θερμὸν γὰρ τὸ αἷμα. τοιάδε χρὴ καὶ τὰ ἐπιπλάσματα ἔμμεναι, ἀλήτων μὲν αἰρίνων, ἢ ἐρυσίμων, ἢ κριθῆσ, καὶ λίνου σπέρματοσ· χυμῶν δὲ, οἴνου ὀξέοσ, μήλων τοῦ χυλοῦ, ἑλίκων τῆσ ἀμπέλου, οἰνάνθησ τῆσ ὡραίησ, ἢ τοῦ σὺν τῇδε λίπαοσ· πυρίη, σπόγγοισι καρποῦ δαφνῆσ ἑψήματοσ, σχίνου, γλήχωνοσ, ἴριδοσ. Ἐπὴν δὲ τουτέοισι πρηο̈́νῃσ, σικύην προσβάλλειν μέζονα ὡσ ἀμφιλαβεῖν πάντη τὸ ὑποχόνδριον, ἐντάμνειν δὲ βαθύτερα ὡσ πολλὸν ἑλκύσειασ αἷμα· μετεξετέροισι δὲ αἱ βδέλλαι, ἢ σχάσαι, κρέσσον. παρεισδύεται δὲ τοῦ ζῳού ἡ δῆξισ· ἀτὰρ ἠδὲ μέζονασ διαβρώσιασ ποιέεται · τῇδε καὶ δυσεπίσχετοσ ἡ ἀπὸ τῶν ζῳών αἱμόρροια· κἢν ἄδην πιὸν ἐκπέσῃ τὸ θηρίον, σικύην προσβάλλειν· νέρθεν γὰρ ἕλκει τὸ νῦν. κἢν ἅλισ ἔχῃ κενώσιοσ, ἐσ μὲν τὰ τρώματα ἰσχαίμασι χρέεσθαι ἀδήκτοισι, ἀραχνίων ὑφάσμασι, μάννῃ, ἀλόῃ, ἐπιπάσσειν· ἠδὲ ἄρτῳ ἑφθῷ ξὺν πηγάνῳ ἢ μελιλώτῳ, ἀλθαίησ Ῥίζῃσιν. ἐσ δὲ τὴν τρίτην ἡμέρην, κήρωμα ξὺν μυροβαλάνῳ , ἢ ἀψινθίου κόμῃ καὶ ἴριδι. ἀτὰρ καὶ τὰ μαλάγμα τα τοιάδε χρὴ ἔμμεναι ὁκοῖα λεπτῦναι, ἢ ἐξαραιῶσαι , ἢ οὔρησιν τρέψαι. ἄριστον μὲν ὦν τὸ διὰ τῶν σπερμάτων, ὧν ἅπασι ἰητροῖσι ἡ πείρη εὔγνωστοσ. ἀγαθὸν δὲ καὶ ἔνθα ἡ σάμψυχοσ, ἢ τὸ μελίλωτον ἐγκέεται. Τροφαὶ δὲ λεπταὶ, εὔδρομοι, οὐρήσιοσ προκλητικαὶ, εὐδίοδοι· χόνδροι ξὺν μελικρήτῳ, καὶ Ῥόφημα ἐκ τῶνδε ξὺν ἁλσὶ ἠδὲ ἀνήθῳ. πτισάνησ δὲ χυλὸσ καὶ σμηγματώδησ. ἢν δὲ καὶ δαύκου τοῦ καρποῦ ἐγχέῃσ τι, κρέσσον ἐσ οὔρησιν. ὑπεξάγει γὰρ διὰ τῶν ὀχετῶν, οἵπερ ἀπὸ ἥπατοσ ἐσ νεφροὺσ κραίνουσι· καιρίη δὲ τοῖσ ἀπὸ ἥπατοσ ἐκρέουσι ἡ τῇδε ἔξοδοσ, εὐρύτητίτε τῶν ἀγγείων καὶ ἰθύτητι τῆσ ὁδοῦ. χρὴ ὦν καὶ σικύῃ τῇδε ἕλκειν ἐσ τὴν χώραν προσβάλλοντα τῶν νεφρῶν κατ’ ἰσχίον ἀτὰρ καὶ τέγγειν τάδε λίπαϊ ξὺν πηγάνῳ, ἢ σχοίνῳ, ἢ καλάμῳ τῷ ἀρωματικῷ. ἐπὶ δὲ τοῖσδε ἐλπὶσ τὸν νοσέοντα διαδρᾶναι τὸν ὄλεθρον. Ἢν δὲ ἐσ ἐμπύησιν τρέπηται, τοῖσι πυοποιοῖσι χρέεσθαι, ὁκόσα μοι ἐπὶ κωλικοῖσι λελέξεται. ἢν δὲ καὶ πῦον γένηται, ὅκωσ μὲν τάμνειν, ὅκωσ δὲ ἰητρεύειν, ἄλλῃ πηγεγράψεται · τάδε μοι καὶ ἐπὶ σπληνὶ γεγράφθω, ἤν κοτε ξυμφορὴ φλεγμασίησ ὀξέησ καὶ τόνδε καταλάβῃ. Τὴν τῆσ κοίλησ φλεβὸσ φλεγμασίην καὶ παχείησ ἀρτηρίησ , αἳ παρὰ τὴν Ῥάχιν τέτανται, καύσου ἰδέην ἐκάλεον οἱ πρόσθεν. καὶ γὰρ καὶ καύσοισι ἴκελα πάθεα ἐπὶ τοῖσι γίγνεται· πῦρ ὀξὺ καὶ δριμὺ, ἄση, δίψοσ, ἀπορίη, σφυγμὸσ παλμώδησ ἐν ὑποχονδρίῳ ἠδὲ τοῖσι μεταφρένοισι· ἄλλα, ὁκόσα μοι ἐπὶ τοῖσι σημείοισι γεγράφαται . ἀτὰρ καὶ ἐσ ξυγκοπὴν ὀκέλλει τὸ πῦρ, ὅκωσ ἐπὶ τῇσι καύσεσι. τῆσ μὲν γὰρ φλεβὸσ Ῥίζωσισ ἧπαρ, τῆσ δ’ ἀρτηρίησ ἀρχὴ, κραδίη. δοκέοισ ἂν ὦν μὲν τὰ ἄνω μέρεα τῶνδε τῶν σπλάγχνων νοσέειν τὰ καίρια. θέρμην μὲν γὰρ ἡ κραδίη ἐνδιδοῖ τῇ ἀρτηρίῃ, τῇ φλεβὶ δὲ τὸ ἧπαρ αἷμα. ἀμφοῖν δὲ μεγάλοιν μεγάλα τὰ ἔγγονα αἱ φλεγμοναί. Τάμνειν ὦν αὐτίκα τὰσ ἐπ’ ἀγκῶνι φλέβασ· καὶ συχνὸν μὲν ἀφαιρέειν αἷμα, μὴ ἀθρόον δὲ, ἀλλὰ καὶ δὶσ, καὶ τρὶσ, καὶ τῆσ ἄλλησ ἡμέρησ, ὡσ μεσηγὺ ἡ δύναμισ ἀναλάβῃ · ἔπειτα ἐπιπλάσμασι χρέεσθαι καὶ σικύῃ ἐσ τὸ ὑποχόνδριον, ἔνθα ἡ διάσφυξισ τῆσ ἀρτηρίησ· ἀτὰρ ἠδὲ μεσηγὺ τῶν ὠμοπλατέων. καὶ γὰρ καὶ τῇδε σφύξιεσ ἐάσι· σχάζειν τε ἀφειδῶσ, ἠδὲ πολλὸν ἀφαιρέειν αἷμα. οὐ κάρτα γὰρ ἐκ τῆσ κενώσιοσ τῶνδε λειποθυμέουσι ὥνθρωποι · ἰσχομένη δὲ καὶ γαστὴρ πολλόν τι τοῦ ξυνήθεοσ· κλυσμοῖσι ἐσ ὄλισθον χρέεσθαι μαλθακοῖσι , δριμέσι δὲ ἥκιστα· ἐπιπυρεταίν ουσι γὰρ οἵδε ἅλμῃ καὶ νίτρου τήξι. λίνου ὦν καρποῦ χυλὸσ ἔστω, καὶ τήλιοσ καὶ μαλάχησ τῶν Ῥιζῶν ἕψημα, καὶ ἐσ πρόκλησιν καὶ δῆξιν ἱκανόν· μέληἄκρεα, πόδεσ καὶ χεῖρεσ, τεθάλφθωσανγλευκίνῳ, ἢ σικυωνίῳ λίπαϊ, ἢ τῷ διὰ τῆσ λιμνήστιδοσ χρίσματι. κάρτα γὰρ ψυχρὰ αὐτῶν τάδε γίγνεται. πιπίσκειν τε πρὸ τῶν σιτίων ὁκόσα οὖρον ἐξάγει, μῆον, ἄσαρον, ἀψίνθιον· ἐμπασσέσθω δὲ καὶ λίτρου· πάντων δὲ κράτιστον κασσίη καὶ κιννάμωμον , ἤν τισ εὐπορῇ· γάλα τοῖσδε καὶ τροφὴ καὶ φάρμακον. ἐμψύξιοσ γὰρ δέονται, ἔνδον ὁκοῖόν τι πυρὸσ εἰλευμένου · καὶ τροφῆσ γλυκείησ, ἀτὰρ ἠδ’ ἐν ὀλίγῳ ὄγκῳ πολλῆσ. τάσδε μέντοι ἐν τροφῇ τὰσ ἀρετὰσ ἴσχει τὸ γάλα· εὐπορείσθω δὲ νεοτόκου, καὶ ἐσ δύο κυάθουσ τοῦ γάλακτοσ ἐμβεβλήσθω εἷσ ὕδατοσ· ἄριστον δὲ καὶ τὸ τῆσ βοόσ· τρίτον δὲ αἰγόσ· τροφαὶ εὔπεπτοι, τὰ πολλὰ χυλοὶ μαράθρου Ῥίζησ, καὶ σελίνου καρπὸσ ἐμβεβλήσθω καὶ μέλι· τὸ ὕδωρ δὲ τὸ πινόμενον ἐχέτω τάδε. Ἀτὰρ καὶ ἱδρῶτασ χρὴ κινέειν, καὶ πάντα διαπνοὰσ ὑγρὰσ καὶ εὐρόουσ ποιέειν. τέγξισ κεφαλῆσ ὁκοῖον ἡ ἐν καύσοισι· ἐπίθημα ἐσ θώρηκα καὶ μαζὸν ἀριστερὸν ὁκοῖον ἐν συγκοπῇ· κοίτη, κατάκλισισ ὄρθιοσ, ὅκωσ ἴκελα πάντα τοῖσι ἐν καύσοισι ᾖ· αἰώρη σμικρὴ ἐσ ἱδρώτων πρόκλησιν· ἠδὲ λουτρὸν, ἢν οὗτοσ ὑπεκκαυθῇ. οὐ γὰρ κρίσεσι τάδε τὰ πάθεα λύεται, εἰ καὶ καύσου ἐάσι ἰδέαι. Κάτοξυ μὲν ἐν νεφροῖσι φλεγμασίη· συμφλεγ μαίνουσι γὰρ ἀπὸ ἥπατοσ ἐσ νεφροὺσ κραίνουσαι φλέβεσ· τῇσι δὲ τὸ ἧπαρ· οὐ κάρτα ἐπιμήκεεσ ἐοῦσαι, κάρτα δὲ εὐρεῖαι, ὡσ δοκέειν τοὺσ νεφροὺσ ἐξηρτῆσθαι ἀγχοῦ τοῦ ἥπατοσ· ἀτὰρ καὶ ἰσχουρίη ἐπὶ φλεγμασίῃ γίνεται ξυντιμωρέουσα τῷ ὀξέϊ τῆσ φλεγμασίησ · πίμπλαται γὰρ ἡ τῶν νεφρῶν κοιλίη ὑπὸ πλημμυρίησ τῶν οὔρων οὐ διεκθεόντων· τόδε μέντοι καὶ ἐπὶ λίθων γίγνεται, ἢν φύῃ μὲν ἐν νεφροῖσι μέζων τῆσ εὐρύτητοσ τῶν οὐρητήρων· ἐνίζει μὲν μὴ διεξιὼν, ἀτὰρ καὶ τὰ οὖρα ὅδε ἐπίσχει . ἀλλὰ ἀμφὶ μὲν τῆσ γενέσιοσ τῶν λίθων ἐν τοῖσι χρονίοισι λελέξεται, ὅκωσ ἢ μὴ ξυνήσωνται , ἢ θρύπτωνται γιγνόμενοι . ἀμφὶ θερμασίησ, ἠδ’ ἐμφράξιοσ ὁκόσα ὀξέωσ κτείνει, τῇδέ μοι γεγράψεται. Ἢν ἐνστάσιεσ λίθων ἐώσι, ἤν τε φλεγμασίη, τάμνειν φλέβα τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι, ἢν μὴ κωλύῃ τισ ἡλικίη· εὔροον δὲ καὶ πολλὸν ἔστω τὸ αἷμα. οὐ γὰρ αἱ φλεγμοναὶ πρηο̈́νονται μοῦνον κενώσι· ἀλλὰ καὶ σφηνώσιεσ τῶν λίθων χαλῶνται τῇσι τῶν ἀγγείων κενώσεσι. ἀτὰρ ἠδὲ ἐν οὐρήσι διεκθέουσι οἱ λίθοι. ἔπειτα τέγξεσι γλευκίνου λίπαοσ, ἢ κυπρίνου, καὶ πυρίῃσι, καὶ ἐπιπλάσμασι ἀνίεται τὰ μέρεα. ἀρτεμισίη δ’ ἔστω ἡ βοτάνη, καὶ σχοῖνοσ, καὶ κάλαμοσ ὁ εὐώδησ ἐν τοῖσ καταπλάσμασι· ἔπειτα σικύην προσβάλλειν ἐσ νεφροὺσ κατ’ ἰσχίον, μάλιστα δ’ ἂν ἡ ἀπὸ τοῦδε τοῦ χωρίου κένωσισ ὤνησε· λελαπάχθω δὲ κοιλίη κλυσμοῖσι ὀλισθηροῖσι, γλίσχροισι μᾶλλον ἢ δριμέσι, μαλάχησ ἢ τήλιοσ χυλοῖσι · κοτὲ δὲ φάρμακα πρὸ τῶν σιτίων οὐρητικὰ, ὁκοῖα ἐπὶ ἥπατοσ λέλεκται· ἀτὰρ καὶ σιτία ἴκελα, εὔπεπτα . κακὸν γὰρ τουτέοισι ἀπεψίη. ἄριστον δὲ γάλα, μάλιστα μὲν ὄνου, ἵππου δὲ δεύτερον καὶ ὀί̈οσ δὲ καὶ αἰγὸσ χρήσιμον, ὅτι γάλα. ἢν μὲν οὖν ἄπυροι ἐώσι, καὶ λούειν κρέσσον · ἢν δὲ μὴ, ἐσ ἕψημα τῶν βοτανῶν ἐνίζεσθαι, ἄχρισ ὀμφαλοῦ τὸ ἄγγοσ πληροῦντα· ἢν δὲ ἐσ πῦον τρέπηται, ὁκοίοισι χρὴ ἐπιπλάσμασι ἠδὲ φαρμάκοισι χρέεσθαι, ἐπὶ πολλοῖσι μὲν καὶ πρόσθεν ὑποκέεται. Ἢν δὲ ἐνστήκῃ λίθοσ, πυρίῃσι μὲν καὶ ἐπιπλάσμασι τοῖσι αὐτέοισι χρέεσθαι. θρύπτειν δὲ τοὺσ λίθουσ τοῖσι πινομένοισι φαρμάκοισι · ἁπλαῖ μὲν, σίον καὶ πριονίτησ αἱ βοτάναι, ἑφθαὶ ξὺν ἐλαίῳ, ἢ ὄξεϊ ἐδωδίμῳ καὶ τῶνδε χυλὸσ προπινόμενοσ· ποικίλα δὲ ἡ Βηστίνου καλευμένη καὶ ἡ δι’ ἐχιδνῶν καὶ σκίγκου τοῦ θηρίου, ὁκόσα τε δοκέουσι ἔμμεναι τῇ πείρῃ κράτιστα· αἰῶραι τοῖσδε καὶ σείσιεσ ἐσ κίνησιν καὶ πρόωσιν τῶν λίθων. κάρτα γὰρ ἐπίπονοσ τῶν λίθων ἡ ἐσ τὴν κύστιν ὁδοιπορίη. ἢν δὲ ἐκπέσωσι ἔνθεν, ἄπονοί τε γίγνονται, οὐδ’ ὄναρ ἀπηλλάχθαι δοκέειν τοῦ πόνου εἰθισμένοι · ἀτὰρ καὶ ὡσ ἐξ ἀφύκτων κακῶν τὴν ψυχὴν καὶ τὰ μέλεα λύονται. Καὶ τῇ κύστι πάθεα ὀξέα ἴκελα τοῖσι νεφροῖσι γίγνεται, φλεγμον αὶ καὶ ἕλκεα καὶ λίθοι καὶ θρόμβων ἐμφράξιεσ, ἐφ’ οἷσι ἰσχουρίη, στραγγουρίη· ἀλλὰ ὀξύτεροσ τῇδε ὁ πόνοσ καὶ ὄλεθροσ ὤκιστοσ · νεῦρον γὰρ πλατὺ ἡ κύστισ. νεφροὶ δὲ, ὁκοῖον αἱμάλωψ, τῆσ ἥπατοσ ἐάσι ἰδέησ· ἀλλὰ καὶ αἰνότατοι καὶ οἴκτιστοι, ἔνθα μάλιστα Γίγνετ’ Ἄρησ ἀλεγεινὸσ ὀϊζυροῖσι βροτοῖσι. τάμνειν ὦν αὐτίκα τὸν κενεῶνα, καταιον εῖν δὲ τὴν κύστιν λίπαϊ συχνῷ ξὺν πηγάνῳ καὶ ἀνήθῳ . ἢν δὲ θρόμβοι ἐώσι τοῦ πόνου καὶ τῆσ ἰσχουρίησ αἴτιοι, ὀξύμελι πιπίσκειν, ἢ τιτάνου μικρὸν ξὺν μελικρήτῳ, ἐσ τὴν διάλυσιν τῶν θρόμβων, ἠδὲ ὁκόσα οὐρήσιασ προκαλέεται, καὶ βοτάνασ, καὶ σπέρματα · ἢν δὲ ἐξ αἱμορραγίησ ὁ κίνδυνοσ, ἴσχειν μὲν οὐκ εἰσ ἀμβολὴν τῶνδε μᾶλλον· ἀτὰρ καὶ ὅδε οὐχ ἥκιστα ὁ κίνδυνοσ. ἀρήγειν μὲν ὦν καὶ τοῖσι αἷμα ἐπέχουσι. ἀρήγει δὲ ἡ ψῦξισ τῆσ κύστιοσ · Ῥοδίνου καὶ οἴνου τέγξισ, καὶ εἰρίων κατείλησισ ἀπὸ οἰσύπου. ἐπίθημα , φοίνικεσ ἐν οἴνῳ δευθέντεσ ξὺν Ῥοιῇ, ἢ χυλῷ τοῦ Ῥοόσ· ἢν δὲ ἐκτρέπηται καὶ τῶν ἐπιθημάτων τὰ βάρεα, καὶ τὰσ μεγάλασ ψύξιασ ἐκτρέπειν· χρὴ γὰρ μὴ κάρτα ψύχειν ψυχρήν τε φύσι καὶ λεπτὴν ἐοῦσαν τὴν κύστιν· καταχρίειν δὲ γλευκίνῳ, ἢ ἀκακίῃ, ἢ ὑποκιστίδι, ξὺν οἴνῳ. σπόγγοισι δὲ, ἢν μὴ σφόδρα ἐπείγῃ ἡ αἱμορραγίη , μὴ χρέεσθαι. τροφαὶ σιτώδεεσ, εὔπεπτοι, εὔχυμοι, οὐρητικαὶ, ὁκοῖαί μοι ἐπὶ νεφροῖσι λελέχαται· γάλα, οἶνοσ γλυκὺσ, Θηραιὸσ ἢ Σκυβαλίτησ . φάρμακα πινόμενα, οὐρητικὰ, εὐώδεα, εὔροα· καὶ τἄλλα τὰ τοιαῦτα · ἄριστον δὲ κύστιτέττιγεσ, ἐφ’ ὡρ́ασ μὲν ὁπτοὶ, ἔδεσμα · ἔξωροι δὲ ξηροὶ, λεῖοι, ξὺν ὕδατι. ἔστω δὲ καὶ τῆσ Ῥίζησ τῆσ νάρδου βραχὺ ξὺν τοῖσι τέττιξι ἀφεψηθεῖσι . τοῖσι αὐτέοισι ἐνίζεσθαι ἀντὶ λουτροῦ ἐσ ἄνεσιν τῆσ κύστιοσ. Ἢν δὲ λίθων ἔμφραξισ ἐπίσχῃ τὴν οὔρησιν, τῷ ὀργάνῳ τῷ καθετηρίῳ ὠθεῖν τὸν λίθον ἠδὲ ἄγειν τὸ οὖρον, ἢν μὴ ἐώσι φλεγμοναί . ἐπὶ γὰρ φλεγμονῇσι οὔτε ὁ πόροσ δέχεται τὸ ὄργανον, πρὸσ δὲ τιτρώσκονται τῷ καθετῆρι. ἢν δὲ ἄποροσ μὲν ᾖ ἡ τῶνδε ἰητρείη, θνήσκῃ δὲ ὀδύνῃσι ὥνθρωποσ τάμνειν τὴν πλιχάδα καὶ τὸν τῆσ κυστίδοσ τράχηλον, ἔσ τε τὴν τῶν λίθων ἔκπτωσιν καὶ τὴν τῶν οὔρων ἔκχυσιν. καὶ μάλιστα μὲν ἀκέσασθαι ἐσ ὠτειλὴν ἄγοντα τὸ τρῶμα· ἢν δὲ μὴ, Ῥυάδα γενέσθαι τοῦ οὔρου βέλτιον ἐσ τὸν αὖθισ τοῦ ἀνθρώπου βίον, ἢ τῇ ὀδύνῃ οἰκτίστωσ θανεῖν. Ἡ ὑστέρη τῇσι γυναιξὶ ὑμένων ἀποτάσιασ ἔνθα καὶ ἔνθα κατὰ λαγόνασ ἴσχει, ἀτὰρ ἠδὲ ζῳού πάθη ἐν ὀσφρήσι · ἰέται γὰρ ἐπὶ τοῖσι εὐώδεσι πρὸσ ἡδονὴν, καὶ τὰ κάκοσμα καὶ ἀτερπέα ὑπὸ ἀχθηδόνοσ φεύγει. ἢν μὲν ὦν τῶν ἄνω τι λυπῇ, πρόεισι γυναικηί̈ων ἔξω. ὧν δὲ κατὰ στόματι ἂν εἰή, ὀπίσω χάζεται ἠδὲ ἄνω· ἰῄ δ’ ἄν ποτε καὶ ἔνθα καὶ ἔνθα ποτὶ σπλῆνα καὶ ἧπαρ· ξυνδιδοῖ δὲ τὰ ὑμένια ἐσ ἀπόστασιν καὶ ξυναγωγὴν, ὅκωσ νηὸσ λαίφεα. Πάσχει δὲ τάδε καὶ ὑπὸ φλεγμασίησ . καὶ γὰρ προπετεστέρη τῷ πάθεϊ καὶ τῷ ὄγκῳ τοῦ αὐχένοσ γίγνεται· ἡ γὰρ κατὰ πυθμένα φλεγμασίη ἄνω Ῥέπει, ἢν μὲν ἐσ πόδασ, ἔξω. ἀσηρὸν μὲν ὦν καὶ ἀλεγεινον, καὶ ἀτερπέσ· δύσχρηστον δὲ καὶ βαδίσαι, καὶ ἐσ πλευρὰν κατακέεσθαι, καὶ ὑπτίην, ἢν μὴ τὼ πόδε φλεγμήνῃ ἡ γυνή· ἢν δὲ ἄνω φοιτοίη, ὡσ ὀξύτατα μὲν τὴν ἄνθρωπον ἀπέπνιξε, πιέζει δ’ ἀγχόνῃ τῆσ ἀναπνοῆσ. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ φθάνει πονέειν τε καὶ βοᾶν, καὶ τοὺσ παρόντασ κικλήσκειν ἀρωγούσ. τῇσι γὰρ ἀναπνοῆσ ἐπίσχεσισ θᾶττον πολλῇσι, τῇσι δὲ φωνῆσ. εἰκὸσ ἂν ὦν τοῖσ ἐν τουτέοισι καλέσαι τὸν ἰητρὸν, πρὶν τὴν ἄνθρωπον θανεῖν. ἀλλ’ ἤν κοτε ἐκ συντυχίησ ἥκῃσ, γνόντα τὴν φλεγμονὴν, σχάσαι φλέβα, μάλιστα μὲν τὴν ἐπὶ τῷ σφυρῷ. ἢν δὲ μὴ εὔροον ἐῄ, τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι· ἐπαφαιρέειν δὲ ἀπὸ τοῦ σφυροῦ. πρήσσειν δὲ τὰ ἄλλα, ὁκόσα ἂν καὶ ἄνευ φλεγμασίησ ἀρήγῃ πνιγί. δεσμοὶ χειρῶν καὶ ποδῶν, σφίγγοντεσ ἄχρι ναρκώσιοσ· ὀσμὴ κακωδέων, πίσσησ ὑγρῆσ, τριχῶν, εἰρίου κεκαυμένων · λύχνου φλογὸσ ἐσβεσμένησ , καστορίου, πρὸσ τῷ κακώδει καὶ τὰ νεῦρα ψυχθέντα θάλπειν. οὖρον παλαιὸν καὶ τὴν αἴσθησιν ἐξανίστησι κάρτα τοῦ νεκρώδεοσ, καὶ τὴν ὑστέρην κάτω διώκει. τοιγαρῶν καὶ τοῖσι προσθέτοισι εὐώδεα ἐσ τὴν χώρην ἐπιβλητέον τῆσ ὑστέρησ · μύρον ὁκοῖον ἂν ἐῄ προσηνὲσ, ἠδὲ ἄδηκτον τὴν ἁφὴν, νάρδον, ἢ βάκχαρι τὸ Αἰγύπτιον· ἢ τὸ διὰ τῶν φύλλων τοῦ μαλαβάθρου , τοῦ δένδρεοσ τοῦ Ἰνδικοῦ, ἢ κιννάμωμον κοπὲν ξὺν τῶν εὐόσμων τινὶ λίπαϊ· ἐγχρίειν δὲ τάδε τοῖσι γυναικηί̈οισι χώροισι. ἀτὰρ ἠδὲ ἔγχυτον ἐκ τῶνδε ἐγχεῖν τῇ ὑστέρῃ· διαχρίειν δὲ καὶ τὴν ἕδρην φυσέων ἀγωγοῖσ · ἠδὲ ὑποκλύζειν μὴ δριμέσι , μαλθακοῖσι , γλίσχροισι , ὀλισθηροῖσι, ἐσ τὴν τῶν κοπρίων ἔξοδον μοῦνον, ὅκωσ ἡ χώρη τῆσ ὑστέρησ λαπαρὴ γίγνηται· ἀλθαίησ χυλῷ, ἢ τήλιοσ· μελίλωτον δὲ ἢ σάμψυχον ξὺν τῷ λίπαϊ ἑψείσθω · ἢν δὲ βίησ ἢ λαπάξιοσ ἡ ὑστέρη δέηται, χείρεσι μὲν πιέζειν τὸ ὑποχόνδριον γυναικὸσ εὐτόνου, ἢ ἀνδρὸσ εὐαφοῦσ, καὶ διαζῶσαι ταινίαισ σφίγγοντα, ὁκόταν διελάσῃ τὸν χῶρον, ὡσ μὴ αὖθισ ἄνω θέειν· πταρμοὺσ ποιέοντα ἐπιλαμβάνειν τὰσ Ῥῖνασ· τῷ γὰρ πταρμῷ καὶ τῇ ἐντάσι μετεξετέρῃσι ἡ ὑστέρη ἐσ χώρηνϊξε· ἐμφυσῆν δὲ ἐσ Ῥῖνασ οἱᾶ́ γε στρουθίου Ῥίζησ , ἢ πεπέρεοσ, ἢ τοῦ κάστοροσ· προσβάλλειν δὲ σικύασ κούφασ μηροῖσι, λαγόσι, ἰσχίοισι, βουβῶσι, ἕλκοντα τὴν ὑστέρην · προσβάλλειν δὲ καὶ πρὸσ Ῥάχιν, ἐσ τὸ μεσηγὺ τῶν ὠμοπλατέων, τῇ πνιγὶ ἀρήγοντα· ἢν δὲ ὲπὶ φλεγμονῇ πνίγηται, καὶ διασχάσαι τὴν ἐπὶ τῷ κτενὶ οἰχευμένην φλέβα καὶ ἀφαιρέειν συχνὸν αἷμα. ἀνατρίψιεσ τοῦ προσώπου, τιλμοὶ τριχῶν, ξὺν ἐμβοήσι ἐσ ἀνάκλησιν· ἢν δὲ καὶ μικρὸν ἐπανενέγκωσι, ἐσ ἀφέψημα ἀρωμάτων ἐνίζειν, καὶ εὐώδεα θυητὰ ὑποθυμιῆν· πιπίσκειν δὲ πρὸ τῶν σιτίων τοῦ κάστοροσ, καὶ τῆσ ἱερῆσ μικρὸν ξὺν τῷ κάστορι · καὶ ἢν ἐπανενέγκῃ, λούειν · καὶ ἐσ ὡρ́ην ἐσ τὰ ξυνήθεα τρέπειν· μελεδαίνειν δὲ τὴν ἄνθρωπον, ὅκωσ ἄγηται τὰ ἐπιμήνια εὔροα. Τῶν ἐν τοῖσ αἰδοίοισι νεύρων ἡ φλεγμασίη ὄρθιον ἀνίσχει τὸ αἰδοῖον, ξὺν ἐπιθυμίῃ καὶ λύπῃ ἀφροδισίων ἔργων πρήξιοσ. ἐντάσιεσ δὲ γεννῶνται σπασμώδεεσ, οὐδαμᾶ πρηϋνόμεναι· ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τοῖσι ἀφροδισίοισι ἀμάλθακτοσ ἡ ξυμφορή. προσεκμαίνονται δὲ καὶ τὴν γνώμην, τὰ πρῶτα μὲν ἐσ ἀναισχυντίην, ἐπὶ παρρησίῃ τοῦ πράγματοσ. θαρσέασ γάρ σφεασ ποιέει ἡ ἀκυρίη τῆσ ξυνουσίησ· μετέπειτα δὲ, . . . . . . . . . ἐπάν ἀναλωφήσωσι, εὖτ’ ἄν σφισι ἡ γνώμη τέλεον μίμνῃ. Πάντων ὦν εἵνεκα τάμνειν φλέβα τὴν ἐπ’ ἀγκῶνι, καὶ τὴν ἐπὶ τῷ σφυρῷ. καὶ πολλὸν ἀφαιρέειν καὶ πολλάκισ. οὐδὲ γὰρ ἄκαιρον νῦν λειποθυμίην ἐμποιέειν, ἔσ τε νάρκην τῆσ γνώμησ, καὶ ἐσ τὰσ τῆσ φλεγμασίησ ξυνδόσιασ, καὶ ἐσ τὰσ τοῦ θερμοῦ τοῦ κατ’ αἰδοῖον πρηο̈́νσιασ. αἷμα γὰρ πολλὸν θερμασίησ μὲν καὶ τόλμησ ἔξαψισ καρτερή · φλεγμασίησ δὲ τροφὴ, ταράχου δὲ γνώμησ καὶ ἀταξίησ ἔκκαυμα · καθαίρειν δὲ καὶ τὸ ξύμπαν σκῆνοσ φαρμάκῳ τῇ ἱερῇ· οὐ γὰρ καθάρσιοσ δέονται μοῦνον, ἀλλὰ καὶ φαρμακίησ προσηνέοσ. δρῆν μέντοι τάδε ἄμφω ἱερὴ δύναται · κατειλίσσειν δὲ τὰ τε αἰδοῖα καὶ τὰσ ἰξύασ καὶ τὴν πλιχάδα καὶ τοὺσ ὄρχιασ ἐρίοισι τοῖσι ἀπὸ ὀί̈οσ Ῥυπῶσι· Ῥοδίνῳ δὲ καὶ οἴνῳ διῆναι χρὴ τὰ ἔρια, καὶ τέγγειν τὰ μέρεα, πολλόντι μᾶλλον τάδε καταιον οῦν τα, ὅκωσ μήτε θάλψισ ἐκ τῶν ἐρίων ἐοί, ἀτὰρ ἡ ἔμφυτοσ θέρμη ὑπὸ ψυχρῆσ δυνάμιοσ τῶν χυμῶν πρηο̈́νηται. τοιάδε χρὴ καὶ τὰ ἐπιπλάσμα τα τιθέναι · ἄρτον ξὺν ἀρνογλώσσου χυλῷ καὶ στρύχνῳ, καὶ σέριδι, καὶ φύλλοισι μήκωνοσ καὶ τοῖσι ἄλλοισι, ὅσα νάρκην καὶ ψύξιασ ἐμποιέει. ἀτὰρ καταχρίειν τοῖσι ἰκέλοισι τὰ αἰδοῖα καὶ τὴν πλιχάδα καὶ τὰ ἰσχία, κωνείῳ, ξὺν ὕδατι, ἢ οἴνῳ, ἢ ὄξεϊ· μανδραγορίῃ, ἀκακίῃ · καὶ σπόγγοισι ἀντὶ τῶν εἰρίων χρέεσθαι. μεσηγὺ δὲ ὑποκλύζειν μαλάχησ ἑψήματι, καὶ ἐλαίῳ, καὶ μέλιτι. δριμὺ δὲ πᾶν . . . . . ἀντερείσθωσαν σικύαι κατ’ ἰσχίου, ἢ ἤτρου. ἄρισται δὲ καὶ βδέλλαινέρθεν ἑλκύσαι αἷμα· καὶ ἐπὶ τοῖσι τρώμασι ἐπίπλασμα, αἱ ψίχεσ ξὺν ἀλθαίῃ· ἔπειτα ἐνίζειν ὕδατι ἀρτεμισίησ , ἐλελισφάκου, κονύζησ ἑψήματι · καὶ εὖτ’ ἂν προσωτέρω μὲν ἥκῃ χρόνου, μὴ κατὰ λόγον δὲ τὸ πάθοσ ἐνδιδῷ, δέοσ δὲ σπασμοῦ· ̔μάλα γάρ τοι ἐπὶ τῷδε σπῶνταἰ· μεταβάλλειν χρὴ τὴν θεραπείην τοῖσι θερμαίνουσι· χρέοσ μὲν γλευκίνου , ἢ σικυωνίου ἀντὶ Ῥοδίνου σὺν εἰρίοισι δὲ καθαροῖσι καὶ ἐπιπλάσμασι ἀλεαίνουσι . ἐμάλαξε γάρ κοτε τῶν νεύρων τὰσ πρήσιασ ἡ τοιήδε θεραπείη. ἀτὰρ καὶ πιπίσκειν τοῦ κάστοροσ ξὺν μελικρή τῳ. τροφαὶ ἄτροφοι, ψυχραὶ, βραχέα μὲν τὰ σιτώδη· τὰ πλεῖστα, λάχανα, μαλάχη, βλίτον, θριδακίνη, ἑψητὴ κολοκύν τη, σίκυοσ ἑφθὸσ, πεπέων ὡραῖοσ· οἴνου δὲ, καὶ κρειῶν, μέσφι πολλῆσ ἀναλήψιοσ, φειδώ. οἶνοσ γὰρ θάλψισ μέν ἐστι νεύρων, μάλθαξισ δὲ ψυχῆσ, ἐπανάκλησισ δὲ ἡδονῆσ, γονῆσ γένεσισ, καὶ πρόκλησισ ἀφροδισίων. Τάδε μοι ἐσ τὰ ὀξέα γεγράφθω ἄκεα. χρὴ δὲ καὶ αὐτόν τινα ξυνευπορέειν, μὴ πάντα ἀλλοτρίῃ ξυγγραφίῃ προσίσχοντα τὸν νόον. οὕτω τὰ ὀξέα πάθεα γίγνεται, ὡσ ἐν τάξι τε τοῖσι γεγραμμένοισι, καὶ μούνοισι, ἢ ἅπασι χρέεσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION