헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΛιβραρψ́6́02́

(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 2)

ὅτι ὁ Τάνταλοσ ἐν Αἵδου κολάζεται, πέτρον ἔχων ὕπερθεν ἑαυτοῦ ἐπιφερόμενον, ἐν λίμνῃ τε διατελῶν καὶ περὶ τοὺσ ὤμουσ ἑκατέρωσε δένδρα μετὰ καρπῶν ὁρῶν παρὰ τῇ λίμνῃ πεφυκότα· τὸ μὲν οὖν ὕδωρ ψαύει αὐτοῦ τῶν γενύων, καὶ ὅτε θέλοι σπάσασθαι τούτου ξηραίνεται, τῶν δὲ καρπῶν ὁπότε βούλοιτο μεταλήψεσθαι μετεωρίζονται μέχρι νεφῶν ὑπ’ ἀνέμων τὰ δένδρα σὺν τοῖσ καρποῖσ. κολάζεσθαι δὲ αὐτὸν οὕτωσ λέγουσί τινεσ, ὅτι τὰ τῶν θεῶν ἐξελάλησεν ἀνθρώποισ μυστήρια, καὶ ὅτι τῆσ ἀμβροσίασ τοῖσ ἡλικιώταισ μετεδίδου. ὅτι Βροτέασ κυνηγὸσ ὢν τὴν Ἄρτεμιν οὐκἐτίμα·

ἔλεγε δέ, ὡσ οὐδ’ <ἂν> ὑπὸ πυρόσ τι πάθοι· ἐμμανὴσ οὖν γενόμενοσ ἔβαλεν εἰσ πῦρ ἑαυτόν. ὅτι Πέλοψ σφαγεὶσ ἐν τῷ τῶν θεῶν ἐράνῳ καὶ καθεψηθεὶσ ὡραιότεροσ ἐν τῇ ἀναζωώσει γέγονε, καὶ κάλλει διενεγκὼν Ποσειδῶνοσ ἐρώμενοσ γίνεται, ὃσ αὐτῷ δίδωσιν ἁρ́μα ὑπόπτερον·

τοῦτο καὶ διὰ θαλάσσησ τρέχον τοὺσ ἄξονασ οὐχ ὑγραίνετο. τοῦ δὲ βασιλεύοντοσ Πίσησ Οἰνομάου θυγατέρα ἔχοντοσ Ἱπποδάμειαν, καὶ εἴτε αὐτῆσἐρῶντοσ, ὥσ τινεσ λέγουσιν, εἴτε χρησμὸν ἔχοντοσ τελευτῆσαι ὑπὸ τοῦ γήμαντοσ αὐτήν, οὐδεὶσ αὐτὴν ἐλάμβανεν εἰσ γυναῖκα·

ὁ μὲν γὰρ πατὴρ οὐκ ἔπειθεν αὑτῷ συνελθεῖν, οἱ δὲ μνηστευόμενοιἀνῃροῦντο ὑπ’ αὐτοῦ. ἔχων γὰρ ὅπλα τε καὶ ἵππουσ παρὰ Ἄρεοσ ἆθλον ἐτίθει τοῖσ μνηστῆρσι τὸν γάμον, καὶ τὸν μνηστευόμενον ἔδει ἀναλαβόντα τὴν Ἱπποδάμειαν εἰσ τὸ οἰκεῖον ἁρ́μα φεύγειν ἄχρι τοῦ Κορινθίων ἰσθμοῦ, τὸν δὲ Οἰνόμαον εὐθέωσ διώκειν καθωπλισμένον καὶ καταλαβόντα κτείνειν·

τὸν δὲ μὴ καταληφθέντα ἔχειν γυναῖκα τὴν Ἱπποδάμειαν. καὶ τοῦτον τὸν τρόπον πολλοὺσ μνηστευομένουσ ἀπέκτεινεν, ὡσ δέ τινεσ λέγουσι δώδεκα· τὰσ δὲ κεφαλὰσ τῶν μνηστήρων ἐκτεμὼν τῇ οἰκίᾳ προσεπαττάλευε. παραγίνεται τοίνυν καὶ Πέλοψ ἐπὶ τὴν μνηστείαν·

οὗ τὸ κάλλοσ ἰδοῦσα ἡ Ἱπποδάμεια ἔρωτα ἔσχεν αὐτοῦ, καὶ πείθει Μυρτίλον τὸν Ἑρμοῦ παῖδα συλλαβέσθαι αὐτῷ· ἦν δὲ Μυρτίλοσ παρασ βάτησ εἴτουν ἡνίοχοσ Οἰνομάου. Μυρτίλοσ οὖν ἐρῶν αὐτῆσ καὶ βουλόμενοσ αὐτῇ χαρίσασθαι, ταῖσ χοινικίσι τῶν τροχῶν τοὺσ ἥλουσ οὐκ ἐμβαλὼν ἐποίησε τὸν Οἰνόμαον ἐν τῷ τρέχειν ἡττηθῆναι καὶ ταῖσ ἡνίαισ συμπλακέντα συρόμενον ἀποθανεῖν, κατὰ δέ τινασ ἀναιρεθῆναι ὑπὸ τοῦ Πέλοποσ·

ὃ ἐν τῷ ἀποθνήσκειν κατηράσατο τῷ Μυρτίλῳ γνοὺσ τὴν ἐπιβουλήν, ἵνα ὑπὸ Πέλοποσ ἀπόληται. λαβὼν οὖν Πέλοψ τὴν Ἱπποδάμειαν καὶ διερχόμενοσ ἐν τόπῳ τινί, τὸν Μυρτίλον ἔχων μεθ’ ἑαυτοῦ, μικρὸν ἀναχωρεῖ κομίσων ὕδωρ διψώσῃ τῇ γυναικί·

Μυρτίλοσ δὲ ἐν τούτῳ βιάζειν αὐτὴν ἐπεχείρει. μαθὼν δὲ τοῦτο παρ’ αὐτῆσ ὁ Πέλοψ ῥίπτει τὸν Μυρτίλον περὶ Γεραιστὸν ἀκρωτήριον εἰσ τὸ ἀπ’ ἐκείνου κληθὲν Μυρτῷον πέλαγοσ· ὁ δὲ ῥιπτούμενοσ ἀρὰσ ἔθετο κατὰ τοῦ Πέλοποσ γένουσ. παραγενόμενοσ δὲ Πέλοψ ἐπ’ ὠκεανὸν καὶ ἁγνισθεὶσ ὑπὸ Ἡφαίστου, ἐπανελθὼν εἰσ Πῖσαν τῆσ Ἤλιδοσ τὴν Οἰνομάου βασιλείαν λαμβάνει, χειρωσάμενοσ τὴν πρότερον Ἀπίαν καὶ Πελασγιῶτιν λεγομένην, ἣν ἀφ’ ἑαυτοῦ Πελοπόννησον ἐκάλεσεν.

ὅτι υἱοὶ Πέλοποσ Πιτθεὺσ Ἀτρεὺσ Θυέστησ καὶ ἕτεροι·

γυνὴ δὲ Ἀτρέωσ Αἐρόπη τοῦΚατρέωσ, ἥτισ ἤρα Θυέστου. ὁ δὲ Ἀτρεὺσ εὐξάμενόσ ποτε τῶν αὑτοῦ ποιμνίων, ὅπερ ἂν κάλλιστον γένηται, τοῦτο θῦσαι Ἀρτέμιδι, λέγουσιν ἀρνὸσ φανείσησ χρυσῆσ ὅτι κατημέλησε τῆσ εὐχῆσ· πνίξασ δὲ αὐτὴν εἰσ λάρνακα κατέθετο κἀκεῖ ἐφύλασσε ταύτην·

ἣν Αἐρόπη δίδωσι τῷ Θυέστῃ μοιχευθεῖσα ὑπ’ αὐτοῦ. χρησμοῦ γὰρ γεγονότοσ τοῖσ Μυκηναίοισ ἑλέσθαι βασιλέα Πελοπίδην, μετεπέμψαντο Ἀτρέα καὶ Θυέστην. λόγου δὲ γενομένου περὶ τῆσ βασιλείασ ἐξεῖπε Θυέστησ τῷ πλήθει τὴν βασιλείαν δεῖν ἔχειν τὸν ἔχοντα τὴν ἄρνα τὴν χρυσῆν· συνθεμένου δὲ τοῦ Ἀτρέωσ δείξασ ἐβασίλευσε. Ζεὺσ δὲ Ἑρμῆν πέμπει πρὸσ Ἀτρέα καὶ λέγει συνθέσθαι πρὸσ Θυέστην περὶ τοῦ βασιλεῦσαι Ἀτρέα, εἰ τὴν ἐναντίαν ὁδεύσει ὁ Ἥλιοσ·

Θυέστου δὲ συνθεμένου τὴν δύσιν εἰσ ἀνατολὰσ ὁ Ἥλιοσ ἐποιήσατο· ὅθεν ἐκμαρτυρήσαντοσ τοῦ δαίμονοσ τὴν Θυέστου πλεονεξίαν, τὴν βασιλείαν Ἀτρεὺσ παρέλαβε καὶ Θυέστην ἐφυγάδευσεν. αἰσθόμενοσ δὲ τῆσ μοιχείασ ὕστερονκήρυκα πέμψασ ἐπὶ διαλλαγὰσ αὐτὸν ἐκάλει·

καὶ ψευσάμενοσ εἶναι φίλοσ, παραγενομένου τοὺσ παῖδασ, οὓσ εἶχεν ἐκ νηίδοσ νύμφησ, Ἀγλαὸν καὶ Καλλιλέοντα καὶ Ὀρχομενόν, ἐπὶ τὸν Διὸσ βωμὸν καθεσθέντασ ἱκέτασ ἔσφαξε, καὶ μελίσασ καὶ καθεψήσασ παρατίθησι Θυέστῃ χωρὶσ τῶν ἄκρων, ἐμφορηθέντι δὲ δείκνυσι τὰ ἄκρα καὶ τῆσ χώρασ αὐτὸν ἐκβάλλει. Θυέστησ δὲ κατὰ πάντα τρόπονζητῶν Ἀτρέα μετελθεῖν ἐχρηστηριάζετο περὶ τούτου καὶ λαμβάνει χρησμόν, ὡσ εἰ παῖδα γεννήσει τῇ θυγατρὶ συνελθών.

ποιεῖ οὖν οὕτω καὶ γεννᾷ ἐκ τῆσ θυγατρὸσ Αἴγισθον, ὃσ ἀνδρωθεὶσ καὶ μαθών, ὅτι Θυέστου παῖσ ἐστι, κτείνασ Ἀτρέα Θυέστῃ τὴν βασιλείαν ἀποκατέστησεν. <τὸν δ’ Ἀγαμέμνονα τροφὸσ μετὰ τοῦ Μενελάουἄγει πρὸσ Πολυφείδεα, κρατοῦντα Σικυῶνοσ,ὃσ πάλιν τούτουσ πέπομφε πρὸσ Αἰτωλὸν Οἰνέα.

μετ’ οὐ πολὺ Τυνδάρεωσ τούτουσ κατάγει πάλιν,οἳ τὸν Θυέστην μὲν αὐτὸν Ἥρασ βωμῷ φυγόνταὁρκώσαντεσ διώκουσιν οἰκεῖν τὴν Κυθηρίαν. οἱ δὲ Τυνδάρεω γαμβροὶ γίνονται θυγατράσιν,ὁ Ἀγαμέμνων μὲν λαβὼν σύνευνον Κλυταιμνήστραν,κτείνασ αὐτῆσ τὸν σύζυγον Τάνταλον τὸν Θυέστουσὺν τέκνῳ πάνυ νεογνῷ, Μενέλαοσ Ἑλένην. > Ἀγαμέμνων δὲ βασιλεύει Μυκηναίων καὶ γαμεῖ Τυνδάρεω θυγατέρα Κλυταιμνήστραν, τὸν πρότερον αὐτῆσ ἄνδρα Τάνταλον Θυέστου σὺν τῷ παιδὶ κτείνασ, καὶ γίνεται αὐτῷ παῖσ μὲν Ὀρέστησ, θυγατέρεσ δὲ Χρυσόθεμισ Ἠλέκτρα Ἰφιγένεια. Μενέλαοσ δὲ Ἑλένην γαμεῖ καὶ βασιλεύει Σπάρτησ, Τυνδάρεω τὴν βασιλείαν δόντοσ αὐτῷ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 2

(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION