Andocides, Speeches, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 8:

(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 8:)

ἔτι δ’ εἴ τισ διὰ τοῦτο μεθίσταται ὅτι <πονηρὸσ> πολίτησ ἐστίν, οὗτοσ οὐδ’ ἀπελθὼν ἐνθένδε παύσεται, ἀλλ’ ὅπου ἂν οἰκῇ, ταύτην τὴν πόλιν διαφθερεῖ, καὶ τῇδε οὐδὲν ἧττον ἐπιβουλεύσει, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον <καὶ> δικαιότερον ἢ πρὶν ἐκβληθῆναι. οἶμαι δὲ καὶ τοὺσ φίλουσ ὑμῶν ἐν ταύτῃ μάλιστα τῇ ἡμέρᾳ λυπεῖσθαι καὶ τοὺσ ἐχθροὺσ ἥδεσθαι, συνειδότασ ὡσ ἂν ἀγνοήσαντεσ ἐξελάσητε τὸν βέλτιστον, δέκα ἐτῶν ἡ πόλισ οὐδὲν ἀγαθὸν ὑπὸ τούτου τοῦ ἀνδρὸσ πείσεται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION