Andocides, Speeches, Περὶ τῶν μυστηρίων 219:

(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 219:)

ταῦτα μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τούτοισ ποιητέα ἦν, ὑμῖν δέ γε <τὸ> ἐναντίον τούτων· ὡσ γὰρ πλείστουσ εἶναι ὑμῖν ἤθελον ἂν τοιούσδε οἱο͂́σπερ ἐγώ, τούτουσ δὲ μάλιστα <μὲν> ἀπολωλέναι, εἰ δὲ μή, εἶναι τοὺσ μὴ ἐπιτρέψοντασ αὐτοῖσ, οἷσ καὶ προσήκει ἀνδράσιν εἶναι καὶ ἀγαθοῖσ καὶ δικαίοισ περὶ τὸ πλῆθοσ τὸ ὑμέτερον, καὶ βουλόμενοι δυνήσονται εὖ ποιεῖν ὑμᾶσ. ἐγὼ οὖν ὑμῖν ὑπισχνοῦμαι ἢ παύσειν τούτουσ ταῦτα ποιοῦντασ καὶ βελτίουσ παρέξειν, ἢ εἰσ ὑμᾶσ εἰσαγαγὼν κολάσειν τοὺσ ἀδικοῦντασ αὐτῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION