헬라어 문장 검색 - Αεσξηψ́Περσιαν́11́02́

(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, iambics)

τοιγάρ σφιν ἔργον ἐστὶν ἐξειργασμένον μέγιστον, ἀείμνηστον, οἱο͂ν οὐδέπω τόδ’ ἄστυ Σούσων ἐξεκείνωσεν πεσόν, ἐξ οὗτε τιμὴν Ζεὺσ ἄναξ τήνδ’ ὤπασεν, ἕν’ ἄνδρ’ ἁπάσησ Ἀσίδοσ μηλοτρόφου ταγεῖν, ἔχοντα σκῆπτρον εὐθυντήριον. Μῆδοσ γὰρ ἦν ὁ πρῶτοσ ἡγεμὼν στρατοῦ· ἄλλοσ δ’ ἐκείνου παῖσ τόδ’ ἔργον ἤνυσεν· φρένεσ γὰρ αὐτοῦ θυμὸν ᾠακοστρόφουν. τρίτοσ δ’ ἀπ’ αὐτοῦ Κῦροσ, εὐδαίμων ἀνήρ, ἄρξασ ἔθηκε πᾶσιν εἰρήνην φίλοισ· Λυδῶν δὲ λαὸν καὶ Φρυγῶν ἐκτήσατο, Ιὠνίαν τε πᾶσαν ἤλασεν βίᾳ. θεὸσ γὰρ οὐκ ἤχθηρεν, ὡσ εὔφρων ἔφυ. Κύρου δὲ παῖσ τέταρτοσ ηὔθυνε στρατόν. πέμπτοσ δὲ Μάρδοσ ἦρξεν, αἰσχύνη πάτρᾳ θρόνοισί τ’ ἀρχαίοισι· τὸν δὲ σὺν δόλῳ Ἀρταφρένησ ἔκτεινεν ἐσθλὸσ ἐν δόμοισ, ξὺν ἀνδράσιν φίλοισιν, οἷσ τόδ’ ἦν χρέοσ. ἕκτοσ δὲ Μάραφισ, ἕβδομοσ δ’ Ἀρταφρένησ. κἀγὼ πάλου τ’ ἔκυρσα τοῦπερ ἤθελον, κἀπεστράτευσα πολλὰ σὺν πολλῷ στρατῷ· ἀλλ’ οὐ κακὸν τοσόνδε προσέβαλον πόλει. Ξέρξησ δ’ ἐμὸσ παῖσ ὢν νέοσ νέα φρονεῖ, κοὐ μνημονεύει τὰσ ἐμὰσ ἐπιστολάσ· εὖ γὰρ σαφῶσ τόδ’ ἴστ’, ἐμοὶ ξυνήλικεσ, ἅπαντεσ ἡμεῖσ, οἳ κράτη τάδ’ ἔσχομεν, οὐκ ἂν φανεῖμεν πήματ’ ἔρξαντεσ τόσα. τί οὖν, ἄναξ Δαρεῖε, ποῖ καταστρέφεισ λόγων τελευτήν; οὐ γὰρ πᾶν στράτευμα βαρβάρων περᾷ τὸν Ἕλλησ πορθμὸν Εὐρώπησ ἄπο; πῶσ ἂν ἐκ τούτων ἔτι πράσσοιμεν ὡσ ἄριστα Περσικὸσ λεώσ; εἰ μὴ στρατεύοισθ’ ἐσ τὸν Ἑλλήνων τόπον, μηδ’ εἰ στράτευμα πλεῖον τὸ Μηδικόν. αὐτὴ γὰρ ἡ γῆ ξύμμαχοσ κείνοισ πέλει. πῶσ τοῦτ’ ἔλεξασ, τίνι τρόπῳ δὲ συμμαχεῖ; κτείνουσα λιμῷ τοὺσ ὑπερπόλλουσ ἄγαν. ἀλλ’ εὐσταλῆ τοι λεκτὸν ἀροῦμεν στόλον. ἀλλ’ οὐδ’ ὁ μείνασ νῦν ἐν Ἑλλάδοσ τόποισ στρατὸσ κυρήσει νοστίμου σωτηρίασ. πῶσ εἶπασ; παῦροι γε πολλῶν, εἴ τι πιστεῦσαι θεῶν χρὴ θεσφάτοισιν, ἐσ τὰ νῦν πεπραγμένα βλέψαντα·

συμβαίνει γὰρ οὐ τὰ μέν, τὰ δ’ οὔ. κεἴπερ τάδ’ ἐστί, πλῆθοσ ἔκκριτον στρατοῦ λείπει κεναῖσιν ἐλπίσιν πεπεισμένοσ. μίμνουσι δ’ ἔνθα πεδίον Ἀσωπὸσ ῥοαῖσ ἄρδει, φίλον πίασμα Βοιωτῶν χθονί· οὗ σφιν κακῶν ὕψιστ’ ἐπαμμένει παθεῖν, ὕβρεωσ ἄποινα κἀθέων φρονημάτων· οἳ γῆν μολόντεσ Ἑλλάδ’ οὐ θεῶν βρέτη ᾐδοῦντο συλᾶν οὐδὲ πιμπράναι νεώσ· βωμοὶ δ’ ἀίστοι, δαιμόνων θ’ ἱδρύματα πρόρριζα φύρδην ἐξανέστραπται βάθρων. τοιγὰρ κακῶσ δράσαντεσ οὐκ ἐλάσσονα πάσχουσι, τὰ δὲ μέλλουσι, κοὐδέπω κακῶν κρηνὶσ ἀπέσβηκ’ ἀλλ’ ἔτ’ ἐκπιδύεται. τόσοσ γὰρ ἔσται πέλανοσ αἱματοσφαγὴσ πρὸσ γῇ Πλαταιῶν Δωρίδοσ λόγχησ ὕπο· θῖνεσ νεκρῶν δὲ καὶ τριτοσπόρῳ γονῇ ἄφωνα σημανοῦσιν ὄμμασιν βροτῶν ὡσ οὐχ ὑπέρφευ θνητὸν ὄντα χρὴ φρονεῖν. ὕβρισ γὰρ ἐξανθοῦσ’ ἐκάρπωσεν στάχυν ἄτησ, ὅθεν πάγκλαυτον ἐξαμᾷ θέροσ. τοιαῦθ’ ὁρῶντεσ τῶνδε τἀπιτίμια μέμνησθ’ Ἀθηνῶν Ἑλλάδοσ τε, μηδέ τισ ὑπερφρονήσασ τὸν παρόντα δαίμονα ἄλλων ἐρασθεὶσ ὄλβον ἐκχέῃ μέγαν.

Ζεύσ τοι κολαστὴσ τῶν ὑπερκόμπων ἄγαν φρονημάτων ἔπεστιν, εὔθυνοσ βαρύσ. πρὸσ ταῦτ’ ἐκεῖνον, σωφρονεῖν κεχρημένον, πινύσκετ’ εὐλόγοισι νουθετήμασιν, λῆξαι θεοβλαβοῦνθ’ ὑπερκόμπῳ θράσει. σὺ δ’, ὦ γεραιὰ μῆτερ ἡ Ξέρξου φίλη, ἐλθοῦσ’ ἐσ οἴκουσ κόσμον ὅστισ εὐπρεπὴσ λαβοῦσ’ ὑπαντίαζε παιδί. πάντα γὰρ κακῶν ὑπ’ ἄλγουσ λακίδεσ ἀμφὶ σώματι στημορραγοῦσι ποικίλων ἐσθημάτων. ἀλλ’ αὐτὸν εὐφρόνωσ σὺ πράυνον λόγοισ· μόνησ γάρ, οἶδα, σοῦ κλύων ἀνέξεται. ἐγὼ δ’ ἄπειμι γῆσ ὑπὸ ζόφον κάτω. ὑμεῖσ δέ, πρέσβεισ, χαίρετ’, ἐν κακοῖσ ὅμωσ ψυχῇ διδόντεσ ἡδονὴν καθ’ ἡμέραν, ὡσ τοῖσ θανοῦσι πλοῦτοσ οὐδὲν ὠφελεῖ. ἦ πολλὰ καὶ παρόντα καὶ μέλλοντ’ ἔτι ἤλγησ’ ἀκούσασ βαρβάροισι πήματα.

ὦ δαῖμον, ὥσ με πόλλ’ ἐσέρχεται κακὰ ἄλγη, μάλιστα δ’ ἥδε συμφορὰ δάκνει, ἀτιμίαν γε παιδὸσ ἀμφὶ σώματι ἐσθημάτων κλύουσαν, ἥ νιν ἀμπέχει. ἀλλ’ εἶμι, καὶ λαβοῦσα κόσμον ἐκ δόμων ὑπαντιάζειν παιδί μου πειράσομαι. οὐ γὰρ τὰ φίλτατ’ ἐν κακοῖσ προδώσομεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aeschylus, Persians, episode, iambics

(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, iambics)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION