Aeschylus, Libation Bearers, episode 1:

<Ἑρμῆ χθόνιε, πατρῷ’ ἐποπτεύων κράτη, σωτὴρ γενοῦ μοι ξύμμαχόσ τ’ αἰτουμένῳ· ἥκω γὰρ ἐσ γῆν τήνδε καὶ κατέρχομαι. τύμβου δ’ ἐπ’ ὄχθῳ τῷδε κηρύσσω πατρὶ κλύειν, ἀκοῦσαι . . . . . . πλόκαμον Ἰνάχῳ θρεπτήριον. τὸν δεύτερον δὲ τόνδε πενθητήριον οὐ γὰρ παρὼν ᾤμωξα σόν, πάτερ, μόρον οὐδ’ ἐξέτεινα χεῖρ’ ἐπ’ ἐκφορᾷ νεκροῦ. > τί χρῆμα λεύσσω; τίσ ποθ’ ἥδ’ ὁμήγυρισ στείχει γυναικῶν φάρεσιν μελαγχίμοισ πρέπουσα; ποίᾳ ξυμφορᾷ προσεικάσω; πότερα δόμοισι πῆμα προσκυρεῖ νέον; ἢ πατρὶ τὠμῷ τάσδ’ ἐπεικάσασ τύχω χοὰσ φερούσασ νερτέροισ μειλίγματα; οὐδέν ποτ’ ἄλλο· καὶ γὰρ Ἠλέκτραν δοκῶ στείχειν ἀδελφὴν τὴν ἐμὴν πένθει λυγρῷ πρέπουσαν. ὦ Ζεῦ, δόσ με τείσασθαι μόρον πατρόσ, γενοῦ δὲ σύμμαχοσ θέλων ἐμοί.