Aeschylus, Agamemnon, episode 1:

(아이스킬로스, 아가멤논, episode 1:)

μάντισ μ’ Ἀπόλλων τῷδ’ ἐπέστησεν τέλει. μῶν καὶ θεόσ περ ἱμέρῳ πεπληγμένοσ; προτοῦ μὲν αἰδὼσ ἦν ἐμοὶ λέγειν τάδε. ἁβρύνεται γὰρ πᾶσ τισ εὖ πράσσων πλέον. ἀλλ’ ἦν παλαιστὴσ κάρτ’ ἐμοὶ πνέων χάριν. ἦ καὶ τέκνων εἰσ ἔργον ἤλθετον νόμῳ; ξυναινέσασα Λοξίαν ἐψευσάμην. ἤδη τέχναισιν ἐνθέοισ ᾑρημένη; ἤδη πολίταισ πάντ’ ἐθέσπιζον πάθη. πῶσ δῆτ’ ἄνατοσ ἦσθα Λοξίου κότῳ; ἔπειθον οὐδέν’ οὐδέν, ὡσ τάδ’ ἤμπλακον. ἡμῖν γε μὲν δὴ πιστὰ θεσπίζειν δοκεῖσ. ἰοὺ ἰού, ὢ ὢ κακά. ὑπ’ αὖ με δεινὸσ ὀρθομαντείασ πόνοσ στροβεῖ ταράσσων φροιμίοισ <δυσφροιμίοισ>. ὁρᾶτε τούσδε τοὺσ δόμοισ ἐφημένουσ νέουσ, ὀνείρων προσφερεῖσ μορφώμασιν; παῖδεσ θανόντεσ ὡσπερεὶ πρὸσ τῶν φίλων, χεῖρασ κρεῶν πλήθοντεσ οἰκείασ βορᾶσ, σὺν ἐντέροισ τε σπλάγχν’, ἐποίκτιστον γέμοσ, πρέπουσ’ ἔχοντεσ, ὧν πατὴρ ἐγεύσατο. ἐκ τῶνδε ποινὰσ φημὶ βουλεύειν τινὰ λέοντ’ ἄναλκιν ἐν λέχει στρωφώμενον οἰκουρόν, οἴμοι, τῷ μολόντι δεσπότῃ ἐμῷ· φέρειν γὰρ χρὴ τὸ δούλιον ζυγόν· νεῶν τ’ ἄπαρχοσ Ἰλίου τ’ ἀναστάτησ οὐκ οἶδεν οἱᾶ γλῶσσα μισητῆσ κυνὸσ λείξασα κἀκτείνασα φαιδρὸν οὖσ, δίκην Ἄτησ λαθραίου, τεύξεται κακῇ τύχῃ. τοιάδε τόλμα· θῆλυσ ἄρσενοσ φονεὺσ ἔστιν. τί νιν καλοῦσα δυσφιλὲσ δάκοσ τύχοιμ’ ἄν; ἀμφίσβαιναν, ἢ Σκύλλαν τινὰ οἰκοῦσαν ἐν πέτραισι, ναυτίλων βλάβην, θύουσαν Αἵδου μητέρ’ ἄσπονδόν τ’ Ἄρη φίλοισ πνέουσαν; ὡσ δ’ ἐπωλολύξατο ἡ παντότολμοσ, ὥσπερ ἐν μάχησ τροπῇ, δοκεῖ δὲ χαίρειν νοστίμῳ σωτηρίᾳ. καὶ τῶνδ’ ὅμοιον εἴ τι μὴ πείθω· τί γάρ; τὸ μέλλον ἥξει. καὶ σύ μ’ ἐν τάχει παρὼν ἄγαν γ’ ἀληθόμαντιν οἰκτίρασ ἐρεῖσ.

상위

Agamemnon (아가멤논)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION