Aeschylus, Agamemnon, episode 5:

(아이스킬로스, 아가멤논, episode 5:)

εὔφημον ἦμαρ οὐ πρέπει κακαγγέλῳ γλώσσῃ μιαίνειν· χωρὶσ ἡ τιμὴ θεῶν. ὅταν δ’ ἀπευκτὰ πήματ’ ἄγγελοσ πόλει στυγνῷ προσώπῳ πτωσίμου στρατοῦ φέρῃ, πόλει μὲν ἕλκοσ ἓν τὸ δήμιον τυχεῖν, πολλοὺσ δὲ πολλῶν ἐξαγισθέντασ δόμων ἄνδρασ διπλῇ μάστιγι, τὴν Ἄρησ φιλεῖ, δίλογχον ἄτην, φοινίαν ξυνωρίδα· τοιῶνδε μέντοι πημάτων σεσαγμένον πρέπει λέγειν παιᾶνα τόνδ’ Ἐρινύων. σωτηρίων δὲ πραγμάτων εὐάγγελον ἥκοντα πρὸσ χαίρουσαν εὐεστοῖ πόλιν, πῶσ κεδνὰ τοῖσ κακοῖσι συμμείξω, λέγων χειμῶν’ Ἀχαιοῖσ οὐκ ἀμήνιτον θεῶν; ξυνώμοσαν γάρ, ὄντεσ ἔχθιστοι τὸ πρίν, πῦρ καὶ θάλασσα, καὶ τὰ πίστ’ ἐδειξάτην φθείροντε τὸν δύστηνον Ἀργείων στρατόν. ἐν νυκτὶ δυσκύμαντα δ’ ὠρώρει κακά. ναῦσ γὰρ πρὸσ ἀλλήλαισι Θρῄκιαι πνοαὶ ἤρεικον· αἱ δὲ κεροτυπούμεναι βίᾳ χειμῶνι τυφῶ σὺν ζάλῃ τ’ ὀμβροκτύπῳ ᾤχοντ’ ἄφαντοι ποιμένοσ κακοῦ στρόβῳ. ἐπεὶ δ’ ἀνῆλθε λαμπρὸν ἡλίου φάοσ, ὁρῶμεν ἀνθοῦν πέλαγοσ Αἰγαῖον νεκροῖσ ἀνδρῶν Ἀχαιῶν ναυτικοῖσ τ’ ἐρειπίοισ. ἡμᾶσ γε μὲν δὴ ναῦν τ’ ἀκήρατον σκάφοσ ἤτοι τισ ἐξέκλεψεν ἢ ’ξῃτήσατο θεόσ τισ, οὐκ ἄνθρωποσ, οἰάκοσ θιγών. τύχη δὲ σωτὴρ ναῦν θέλουσ’ ἐφέζετο, ὡσ μήτ’ ἐν ὁρ́μῳ κύματοσ ζάλην ἔχειν μήτ’ ἐξοκεῖλαι πρὸσ κραταίλεων χθόνα. ἔπειτα δ’ Αἵδην πόντιον πεφευγότεσ, λευκὸν κατ’ ἦμαρ, οὐ πεποιθότεσ τύχῃ, ἐβουκολοῦμεν φροντίσιν νέον πάθοσ, στρατοῦ καμόντοσ καὶ κακῶσ σποδουμένου. καὶ νῦν ἐκείνων εἴ τίσ ἐστιν ἐμπνέων, λέγουσιν ἡμᾶσ ὡσ ὀλωλότασ, τί μή; ἡμεῖσ τ’ ἐκείνουσ ταὔτ’ ἔχειν δοξάζομεν. γένοιτο δ’ ὡσ ἄριστα. Μενέλεων γὰρ οὖν πρῶτόν τε καὶ μάλιστα προσδόκα μολεῖν. εἰ γοῦν τισ ἀκτὶσ ἡλίου νιν ἱστορεῖ καὶ ζῶντα καὶ βλέποντα, μηχαναῖσ Διόσ, οὔπω θέλοντοσ ἐξαναλῶσαι γένοσ, ἐλπίσ τισ αὐτὸν πρὸσ δόμουσ ἥξειν πάλιν. τοσαῦτ’ ἀκούσασ ἴσθι τἀληθῆ κλύων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION