Plutarch, De fortuna Romanorum, section 5

(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 5)

ἆρ’ οὖν ταύτην τισ ἀρχὴν ποιησάμενοσ οἰ ‐ κείαν ἂν ὑπὲρ τῆσ Τύχησ ἐπάγοιτο μάρτυρασ αὖ τοὺσ Ῥωμαίουσ, ὡσ τῇ Τύχῃ πλέον ἢ τῇ Ἀρετῇ νέμοντασ; ἀρετῆσ μέν γε παρ’ αὐτοῖσ ὀψὲ καὶ μετὰ πολλοὺσ χρόνουσ ἱερὸν ἱδρύσατο Σκιπίων ὁ Νομαντῖνοσ, εἶτα Μάρκελλοσ τὸ Οὐιρτοῦτίσ τε καὶ Ὀνῶρισ προσαγορευόμενον, καὶ τὸ τῆσ Μέντισ καλουμένησ Γνώμησ ἂν νομίζοιτο Σκαῦροσ Αἰμίλιοσ, περὶ τὰ Κιμβρικὰ τοῖσ χρόνοισ γεγονώσ· ἤδη τότε λόγων καὶ σοφισμάτων καὶ στωμυλίασ παρεισρυείσησ εἰσ τὴν πόλιν ἤρχοντο σεμνύνειν τὰ τοιαῦτα. σοφίασ δὲ μέχρι καὶ νῦν ἱερὸν οὐκ ἔστιν οὐδὲ Σωφροσύνησ ἢ μεγαλοψυχίασ ἢ καρτερίασ ἢ ἐγκρατείασ· ἀλλὰ τά γε τῆσ Τύχησ ἱερὰ λαμπρὰ καὶ παλαιά, καὶ ὁμοῦ τι τοῖσ πρώτοισ καταμεμειγμένα τῆσ πόλεωσ θεμελίοισ γέγονε. πρῶτοσ μὲν γὰρ ἱδρύσατο Τύχησ ἱερὸν Μάρκιοσ Ἄγκοσ, ὁ Νομᾶ θυγατριδοῦσ καὶ τέταρτοσ ἀπὸ Ῥωμύλου βασιλεὺσ γενόμενοσ· καὶ τάχα που τῇ τύχῃ τὴν ἀνδρείαν παρωνόμασεν, ᾗ πλεῖστον εἰσ τὸ νικᾶν τύχησ μέτεστι.

τὸ δὲ τῆσ Γυναικείασ Τύχησ κατεσκευάσαντο πρὸ Καμίλλου ὅτε Μάρκιον Κοριόλανον ἐπάγοντα τῇ πόλει Οὐολούσκουσ ἀπεστρέψαντο διὰ τῶν γυναικῶν. πρεσβευσάμεναι γὰρ αὗται πρὸσ τὸν ἄνδρα μετὰ τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ καὶ τῆσ γυναικόσ, ἐξελιπάρησαν καὶ κατειργάσαντο φείσασθαι τῆσ πόλεωσ καὶ τὴν στρατιὰν τῶν βαρβάρων ἀπαγαγεῖν. "ὁσίῳ με πόλεωσ νόμῳ, γυναῖκεσ ἀσταί, καθιδρύσασθε.

καὶ μὴν καὶ Φούριοσ Κάμιλλοσ, ὅτε τὸ Κελτικὸν ἔσβεσε πῦρ, καὶ τὴν Ῥώμην ἀντίρροπον χρυσῷ κεκλιμένην ἀπὸ τοῦ ζυγοῦ καὶ τῆσ πλάστιγγοσ καθεῖλεν, οὔτ’ εὐβουλίασ οὔτ’ ἀνδρείασ, ἀλλὰ Φήμησ ἱδρύσατο καὶ Κληδόνοσ ἱερὸν παρὰ τὴν Καινὴν ὁδόν, ὅπου φασὶ πρὸ τοῦ πολέμου Μάρκῳ Καιδικίῳ βαδίζοντι νύκτωρ φωνὴν γενέσθαι κελεύουσαν ὀλίγῳ χρόνῳ Γαλατικὸν πόλεμον προσδέχεσθαι. ιν καλοῦσιν ὅπερ ἐστὶν ἰσχυρὰν ἢ ἀριστευτικὴν ἢ ἀνδρείαν, ὡσ τὸ νικητικὸν ἁπάντων κράτοσ ἔχουσαν. καὶ τόν γε ναὸν αὐτῆσ ἐν τοῖσ ὑπὸ Καίσαροσ τῷ δήμῳ καταλειφθεῖσι κήποισ ᾠκοδόμησαν, ἡγούμενοι κἀκεῖνον εὐτυχίᾳ γενέσθαι μέγιστον, ὡσ αὐτὸσ ἐμαρτύρησε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION