헬라어 문장 검색 - ΣτραβόΓεογραπ́07́08́

(스트라본, 지리학, Book 7, chapter fragments)

Κινέασ δέ φησι πόλιν ἐν Θεσσαλίᾳ εἶναι καὶ φηγὸν καὶ τὸ τοῦ Διὸσ μαντεῖον εἰσ Ἤπειρον μετενεχθῆναι. Δωδώνη. ἦν δὲ πρότερον περὶ Σκοτοῦσσαν πόλιν τῆσ Πελασγιώτιδοσ τὸ χρηστήριον·

ἐμπρησθέντοσ δ’ ὑπό τινων τοῦ δένδρου μετηνέχθη κατὰ χρησμὸν τοῦ Ἀπόλλωνοσ ἐν Δωδώνῃ. ἐχρησμῴδει δ’ οὐ διὰ λόγων, ἀλλὰ διά τινων συμβόλων, ὥσπερ τὸ ἐν Λιβύῃ Ἀμμωνιακόν· ἴσωσ δέ τινα πτῆσιν αἱ τρεῖσ περιστεραὶ ἐπέτοντο ἐξαίρετον, ἐξ ὧν αἱ ἱέρειαι παρατηρούμεναι προεθέσπιζον. φασὶ δὲ καὶ κατὰ τὴν τῶν Μολοττῶν καὶ Θεσπρωτῶν γλῶτταν τὰσ γραίασ πελίασ καλεῖσθαι καὶ τοὺσ γέροντασ πελίουσ· καὶ ἴσωσ οὐκ ὄρνεα ἦσαν αἱ θρυλούμεναι πελειάδεσ, ἀλλὰ γυναῖκεσ γραῖαι τρεῖσ περὶ τὸ ἱερὸν σχολάζουσαι. ὅτι κατὰ Θεσπρωτοὺσ καὶ Μολοττοὺσ τὰσ γραίασ πελίασ καὶ τοὺσ γέροντασ πελίουσ, καθάπερ καὶ παρὰ Μακεδόσι·

πελιγόνασ γοῦν καλοῦσιν ἐκεῖνοι τοὺσ ἐν τιμαῖσ, καθὰ παρὰ Λάκωσι καὶ Μασσαλιώταισ τοὺσ γέροντασ· ὅθεν καὶ τὰσ ἐν τῇ Δωδωναίᾳ δρυὶ̈ μεμυθεῦσθαι πελείασ φασίν. ὅτι ἡ παροιμία "τὸ ἐν Δωδώνῃ χαλκίον" ἐντεῦθεν ὠνομάσθη·

χαλκίον ἦν ἐν τῷ ἱερῷ ἔχον ὑπερκείμενον ἀνδριάντα κρατοῦντα μάστιγα χαλκῆν, ἀνάθημα Κορκυραίων· ἡ δὲ μάστιξ ἦν τριπλῆ ἁλυσιδωτὴ ἀπηρτημένουσ ἔχουσα ἐξ αὑτῆσ ἀστραγάλουσ, οἳ πλήττοντεσ τὸ χαλκίον συνεχῶσ, ὁπότε αἰωροῖντο ὑπὸ τῶν ἀνέμων, μακροὺσ ἤχουσ ἀπειργάζοντο, ἑώσ ὁ μετρῶν τὸν χρόνον ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ τοῦ ἤχου μέχρι τέλουσ καὶ ἐπὶ τετρακόσια προέλθοι· ὅθεν καὶ ἡ παροιμία ἐλέχθη "ἡ Κερκυραίων μάστιξ. ἡ δὲ Παιονία τούτοισ μὲν ἔστι πρὸσ ἑώ τοῖσ ἔθνεσι, πρὸσ δύσιν δὲ τοῖσ Θρᾳκίοισ ὄρεσι, πρὸσ ἄρκτον δ’ ὑπέρκειται τοῖσ Μακεδόσι, διὰ Γορτυνίου πόλεωσ καὶ Στόβων ἔχουσα τὰσ εἰσβολὰσ ἐπὶ τὰ πρὸσ στενὰ δι’ ὧν ὁ Ἀξιὸσ ῥέων δυσείσβολον ποιεῖ τὴν Μακεδονίαν ἐκ τῆσ Παιονίασ, ὡσ ὁ Πηνειὸσ διὰ τῶν Τεμπῶν φερόμενοσ ἀπὸ τῆσ Ἑλλάδοσ αὐτὴν ἐρυμνοῖ·

πρὸσ νότον δὲ τοῖσ Αὐταριάταισ καὶ Δαρδανίοισ καὶ Ἀρδιαίοισ ὁμορεῖ· ἐκτέταται δὲ καὶ μέχρι Στρυμόνοσ ἡ Παιονία. ὅτι ὁ Ἁλιάκμων εἰσ τὸν Θερμαῖον κόλπον ῥεῖ.

ἡ δ’ Ὀρεστὶσ πολλὴ καὶ ὄροσ ἔχει μέγα μέχρι τοῦ Κόρακοσ τῆσ Αἰτωλίασ καθῆκον καὶ τοῦ Παρνασσοῦ.

περιοικοῦσι δ’ αὐτοί τε Ὀρέσται καὶ Τυμφαῖοι καὶ οἱ ἐκτὸσ Ἰσθμοῦ Ἕλληνεσ οἱ περὶ Παρνασσὸν καὶ τὴν Οἴτην καὶ Πίνδον. ἑνὶ μὲν δὴ κοινῷ ὀνόματι καλεῖται Βοῖον τὸ ὄροσ; κατὰ μέρη δὲ πολυώνυμόν ἐστιν. φασὶ δ’ ἀπὸ τῶν ὑψηλοτάτων σκοπιῶν ἀφορᾶσθαι τό τε Αἰγαῖον πέλαγοσ καὶ τὸ Ἀμβρακικὸν καὶ τὸ Ιὄνιον, πρὸσ ὑπερβολὴν οἶμαι λέγοντεσ. καὶ τὸ Πτελεὸν ἱκανῶσ ἐστιν ἐν ὕψει τὸ περικείμενον τῷ Ἀμβρακικῷ κόλπῳ, τῇ μὲν ἐκτεινόμενον μέχρι τῆσ Κερκυραίασ τῇ δ’ ἐπὶ τὴν κατὰ Λευκάδα θάλασσαν. ὅτι ἐπὶ γέλωτι ἐν παροιμίασ μέρει γελᾶται Κέρκυρα ταπεινωθεῖσα τοῖσ πολλοῖσ πολέμοισ.

ὅτι ἡ Κόρκυρα τὸ παλαιὸν εὐτυχὴσ ἦν καὶ δύναμιν ναυτικὴν πλείστην εἶχεν, ἀλλ’ ὑπὸ πολέμων τινῶν καὶ τυράννων ἐφθάρη·

καὶ ὕστερον ὑπὸ Ῥωμαίων ἐλευθερωθεῖσα οὐκ ἐπῃνέθη, ἀλλ’ ἐπὶ λοιδορίᾳ παροιμίαν ἔλαβεν "ἐλευθέρα Κόρκυρα, χέζ’ ὅπου θέλεισ. λοιπὴ δ’ ἐστὶ τῆσ Εὐρώπησ ἥ τε Μακεδονία καὶ τῆσ Θρᾴκησ τὰ συνεχῆ ταύτῃ μέχρι Βυζαντίου καὶ ἡ Ἑλλὰσ καὶ αἱ προσεχεῖσ νῆσοι.

ἔστι μὲν οὖν Ἑλλὰσ καὶ ἡ Μακεδονία· νυνὶ μέντοι τῇ φύσει τῶν τόπων ἀκολουθοῦντεσ καὶ τῷ σχήματι χωρὶσ ἔγνωμεν αὐτὴν ἀπὸ τῆσ ἄλλησ Ἑλλάδοσ τάξαι καὶ συνάψαι πρὸσ τὴν ὅμορον αὐτῇ Θρᾴκην μέχρι τοῦ στόματοσ τοῦ Εὐξείνου καὶ τῆσ Προποντίδοσ. εἶτα μετ’ ὀλίγα μέμνηται Κυψέλων καὶ τοῦ Ἕβρου ποταμοῦ. καταγράφει δὲ καί τι σχῆμα παραλληλόγραμμον, ἐν ᾧ ἡ σύμπασα Μακεδονία ἐστίν. ὅτι ἡ Μακεδονία περιορίζεται ἐκ μὲν δυσμῶν τῇ παραλίᾳ τοῦ Ἀδρίου, ἐξ ἀνατολῶν δὲ τῇ παραλλήλῳ ταύτησ μεσημβρινῇ γραμμῇ τῇ διὰ τῶν ἐκβολῶν Ἕβρου ποταμοῦ καὶ Κυψέλων πόλεωσ, ἐκ βορρᾶ δὲ τῇ νοουμένῃ εὐθείᾳ γραμμῇ τῇ διὰ Βερτίσκου ὄρουσ καὶ Σκάρδου καὶ Ὀρβήλου καὶ Ῥοδόπησ καὶ Αἵμου·

τὰ γὰρ ὄρη ταῦτα ἀρχόμενα ἀπὸ τοῦ Ἀδρίου διήκει κατὰ εὐθεῖαν γραμμὴν ἑώσ τοῦ Εὐξείνου, ποιοῦντα χερρόνησον μεγάλην πρὸσ νότον, τήν τε Θρᾴκην ὁμοῦ καὶ Μακεδονίαν καὶ Ἤπειρον καὶ Ἀχαί̈αν· ἐκ νότου δὲ τῇ Ἐγνατίᾳ ὁδῷ ἀπὸ Δυρραχίου πόλεωσ πρὸσ ἀνατολὰσ ἰοῦσιν ἑώσ Θεσσαλονικείασ· καὶ ἔστι τὸ σχῆμα τοῦτο τῆσ Μακεδονίασ παραλληλογράμμου ἔγγιστα. ὅτι Ἠμαθία ἐκαλεῖτο πρότερον ἡ νῦν Μακεδονία.

ἔλαβε δὲ τοὔνομα τοῦτο ἀπ’ ἀρχαίου τινὸσ τῶν ἡγεμόνων Μακεδόνοσ. ἦν δὲ καὶ πόλισ Ἠμαθία πρὸσ θαλάσσῃ. κατεῖχον δὲ τὴν χώραν ταύτην Ἠπειρωτῶν τινεσ καὶ Ἰλλυριῶν, τὸ δὲ πλεῖστον Βοττιαῖοι καὶ Θρᾷκεσ· οἱ μὲν ἐκ Κρήτησ, ὥσ φασι, τὸ γένοσ ὄντεσ, ἡγεμόνα ἔχοντεσ Βόττωνα, Θρᾳκῶν δὲ Πίερεσ μὲν ἐνέμοντο τὴν Πιερίαν καὶ τὰ περὶ τὸν Ὄλυμπον, Παίονεσ δὲ τὰ περὶ τὸν Ἀξιὸν ποταμὸν καὶ τὴν καλουμένην διὰ τοῦτο Ἀμφαξῖτιν, Ἠδωνοὶ δὲ καὶ Βισάλται τὴν λοιπὴν μέχρι Στρυμόνοσ· ὧν οἱ μὲν αὐτὸ τοῦτο προσηγορεύοντο Βισάλται, Ἠδωνῶν δ’ οἱ μὲν Μυγδόνεσ οἱ δὲ Ἤδωνεσ οἱ δὲ Σίθωνεσ. τούτων δὲ πάντων οἱ Ἀργεάδαι καλούμενοι κατέστησαν κύριοι καὶ Χαλκιδεῖσ οἱ ἐν Εὐβοίᾳ. ἐπῆλθον δὲ καὶ Χαλκιδεῖσ οἱ ἐν Εὐβοίᾳ ἐπὶ τὴν τῶν Σιθώνων καὶ συνῴκισαν πόλεισ ἐν αὐτῇ περὶ τριάκοντα, ἐξ ὧν ὕστερον ἐκβαλλόμενοι συνῆλθον εἰσ μίαν οἱ πλείουσ αὐτῶν, εἰσ τὴν Ὄλυνθον· ὠνομάζοντο δ’ οἱ ἐπὶ Θρᾴκησ Χαλκιδεῖσ. τὸ δὲ ἐθνικὸν τοῦ Βόττεια διὰ τοῦ ι, ὡσ Στράβων ἐν ζ.

καλεῖται δὲ ἀπὸ Βόττωνοσ τοῦ Κρητὸσ. ὅτι Πηνειὸσ μὲν ὁρίζει τὴν κάτω καὶ πρὸσ θαλάττῃ Μακεδονίαν ἀπὸ Θετταλίασ καὶ Μαγνησίασ, Ἁλιάκμων δὲ τὴν ἄνω, καὶ ἔτι τοὺσ Ἠπειρώτασ καὶ τοὺσ Παίονασ καὶ αὐτὸσ καὶ ὁ Ἐρίγων καὶ ὁ Ἀξιὸσ καὶ ἕτεροι.

ὅτι ἐστὶ τῆσ παραλίασ τῆσ Μακεδονικῆσ ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ Θερμαίου κόλπου καὶ Θεσσαλονικείασ ἡ μὲν τεταμένη πρὸσ νότον μέχρι Σουνίου, ἡ δὲ πρὸσ ἑώ μέχρι τῆσ Θρᾳκίασ χερρονήσου, γωνίαν τινὰ ποιοῦσα κατὰ τὸν μυχόν.

εἰσ ἑκάτερον δὲ καθηκούσησ τῆσ Μακεδονίασ, ἀπὸ τῆσ προτέρασ λεχθείσησ ἀρκτέον. τὰ μὲν δὴ πρῶτα μέρη τὰ περὶ Σούνιον ὑπερκειμένην ἔχει τὴν Ἀττικὴν σὺν τῇ Μεγαρικῇ μέχρι τοῦ Κρισαίου κόλπου· μετὰ δὲ ταύτην ἡ Βοιωτική ἐστι παραλία ἡ πρὸσ Εὔβοιαν· ὑπέρκειται δ’ αὐτῆσ ἡ λοιπὴ Βοιωτία ἐπὶ δύσιν παράλληλοσ τῇ Ἀττικῇ. λέγει δὲ καὶ τὴν Ἐγνατίαν ὁδὸν τελευτᾶν εἰσ Θεσσαλονίκειαν ἀπὸ τοῦ Ιὀνίου κόλπου. τῶν ταινιῶν, φησίν, ἀφοριοῦμεν πρώτουσ τοὺσ περὶ Πηνειὸν οἰκοῦντασ καὶ τὸν Ἁλιάκμονα πρὸσ θαλάττῃ.

ῥεῖ δ’ ὁ Πηνειὸσ ἐκ τοῦ Πίνδου ὄρουσ διὰ μέσησ τῆσ Θετταλίασ πρὸσ ἑώ. διελθὼν δὲ τὰσ τῶν Λαπιθῶν πόλεισ καὶ Περραιβῶν τινασ συνάπτει τοῖσ Τέμπεσι, παραλαβὼν πλείουσ ποταμούσ, ὧν καὶ ὁ Εὔρωποσ, ὃν Τιταρήσιον εἶπεν ὁ ποιητήσ, τὰσ πηγὰσ ἔχοντα ἀπὸ τοῦ Τιταρίου ὄρουσ συμφυοῦσ τῷ Ὀλύμπῳ, ὃ κἀντεῦθεν ἄρχεται διορίζειν τὴν Μακεδονίαν ἀπὸ τῆσ Θετταλίασ. ἔστι γὰρ τὰ Τέμπη στενὸσ αὐλὼν μεταξὺ Ὀλύμπου καὶ Ὄσσησ. φέρεται δ’ ὁ Πηνειὸσ ἀπὸ τῶν στενῶν τούτων ἐπὶ σταδίουσ τετταράκοντα, ἐν ἀριστερᾷ μὲν ἔχων τὸν Ὄλυμπον, Μακεδονικὸν ὄροσ μετεωρότατον, ἐν δὲ δεξιᾷ τὴν Ὄσσαν, ἐγγὺσ τῶν ἐκβολῶν τοῦ ποταμοῦ. ἐπὶ μὲν δὴ ταῖσ ἐκβολαῖσ τοῦ Πηνειοῦ ἐν δεξιᾷ Γυρτὼν ἵδρυται, Περραιβικὴ πόλισ καὶ Μαγνῆτισ, ἐν ᾗ Πειρίθουσ τε καὶ Ἰξίων ἐβασίλευσαν· ἀπέχει δ’ ὅσον σταδίουσ ἑκατὸν τῆσ Γυρτῶνοσ πόλισ Κραννών, καί φασιν, ὅταν εἴπῃ ὁ ποιητήσ τὼ μὲν ἄρ’ ἐκ Θρῄκησ καὶ ἑξῆσ, Ἐφύρουσ μὲν λέγεσθαι τοὺσ Κραννωνίουσ, Φλεγύασ δὲ τοὺσ Γυρτωνίουσ· ἐπὶ δὲ θάτερα ἡ Πιερία. ὅτι ὁ Πηνειὸσ ποταμόσ, ῥέων διὰ τῶν Τεμπῶν, καὶ ἀρχόμενοσ ἀπὸ τοῦ Πίνδου ὄρουσ, καὶ διὰ μέσησ Θεσσαλίασ καὶ τῶν Λαπιθῶν καὶ Περραιβῶν, δεχόμενόσ τε τὸν Εὔρωπον ποταμόν, ὃν Ὅμηροσ Τιταρήσιον ὠνόμασε, διορίζει Μακεδονίαν μὲν πρὸσ βορρᾶν, Θεσσαλίαν δὲ πρὸσ νότον.

αἱ δὲ τοῦ Εὐρώπου ποταμοῦ πηγαὶ ἐκ τοῦ Τιταρίου ὄρουσ ἄρχονται, ὅ ἐστι συνεχὲσ τῷ Ὀλύμπῳ. καὶ ἔστιν ὁ μὲν Ὄλυμποσ τῆσ Μακεδονίασ, ἡ δὲ Ὄσσα τῆσ Θεσσαλίασ καὶ τὸ Πήλιον. ὅτι ὑπὸ ταῖσ ὑπωρείαισ τοῦ Ὀλύμπου παρὰ τὸν Πηνειὸν ποταμὸν Γυρτὼν ἔστι, πόλισ Περραιβικὴ καὶ Μαγνῆτισ, ἐν ᾗ Πειρίθουσ τε καὶ Ἰξίων ἦρξαν.

ἀπέχει δ’ ἑκατὸν τῆσ Γυρτῶνοσ πόλεωσ Κραννών, καί φασιν, ὅταν εἴπῃ ὁ ποιητήσ τὼ μὲν ἄρ’ ἐκ Θρῄκησ, Ἐφύρουσ μὲν λέγεσθαι τοὺσ Κραννωνίουσ, Φλεγύασ δὲ τοὺσ Γυρτωνίουσ. ἀπέχει δὲ σταδίουσ ἑκατὸν Γυρτῶνοσ ἡ Κραννὼν πόλισ, ὥσ φησι Στράβων.

Κραννών. Ὁμόλιον πόλισ Μακεδονίασ καὶ Μαγνησίασ.

Στράβων ἑβδόμῃ. Ὁμόλιον ὅτι τὸ Δῖον ἡ πόλισ οὐκ ἐν τῷ αἰγιαλῷ τοῦ Θερμαίου κόλπου ἐστὶν ἐν ταῖσ ὑπωρείαισ τοῦ Ὀλύμπου, ἀλλ’ ὅσον ἑπτὰ ἀπέχει σταδίουσ· ἔχει δ’ ἡ πόλισ τὸ Δῖον κώμην πλησίον Πίμπλειαν, ἔνθα Ὀρφεὺσ διέτριβεν.

ὅτι ὑπὸ τῷ Ὀλύμπῳ πόλισ Δῖον.

ἔχει δὲ κώμην πλησίον Πίμπλειαν· ἐνταῦθα τὸν Ὀρφέα διατρῖψαί φησι τὸν Κίκονα, ἄνδρα γόητα, ἀπὸ μουσικῆσ ἅμα καὶ μαντικῆσ καὶ τῶν περὶ τὰσ τελετὰσ ὀργιασμῶν ἀγυρτεύοντα τὸ πρῶτον, εἶτ’ ἤδη καὶ μειζόνων ἀξιοῦντα ἑαυτὸν καὶ ὄχλον καὶ δύναμιν κατασκευαζόμενον· τοὺσ μὲν οὖν ἑκουσίωσ ἀποδέχεσθαι, τινὰσ δ’ ὑπιδομένουσ ἐπιβουλὴν καὶ βίαν ἐπισυστάντασ διαφθεῖραι αὐτόν. ἐνταῦθα πλησίον καὶ τὰ Λείβηθρα. ὅτι τὸ παλαιὸν οἱ μάντεισ καὶ μουσικὴν εἰργάζοντο.

μετὰ δὲ τὸ Δῖον αἱ τοῦ Ἁλιάκμονοσ ἐκβολαί·

εἶτα Πύδνα Μεθώνη Ἄλωροσ καὶ ὁ Ἐρίγων ποταμὸσ καὶ Λουδίασ, ὁ μὲν ἐκ Τρικλάρων ῥέων δι’ Ὀρεστῶν καὶ τῆσ Πελαγονίασ ἐν ἀριστερᾷ ἀφιεὶσ τὴν πόλιν καὶ συμβάλλων τῷ Ἀξιῷ· ὁ δὲ Λουδίασ εἰσ Πέλλαν ἀνάπλουν ἔχων σταδίων ἑκατὸν καὶ εἴκοσι. μέση δ’ οὖσα ἡ Μεθώνη τῆσ μὲν Πύδνησ ὅσον τετταράκοντα σταδίων ἀπέχει, τῆσ Ἀλώρου δὲ ἑβδομήκοντα. ἔστι δ’ ἡ Ἄλωροσ τὸ μυχαίτατον τοῦ Θερμαίου κόλπου· λέγεται δὲ Θεσσαλονίκεια διὰ τὴν ἐπιφάνειαν. τὴν μὲν οὖν Ἄλωρον Βοτταϊκὴν νομίζουσι, τὴν δὲ Πύδναν Πιερικήν. Πέλλα ἐστὶ μὲν τῆσ κάτω Μακεδονίασ ἣν Βοττιαῖοι κατεῖχον· ἐνταῦθ’ ἦν πάλαι τὸ τῆσ Μακεδονίασ χρηματιστήριον· ηὔξησε τὴν πόλιν ἐκ μικρᾶσ Φίλιπποσ τραφεὶσ ἐν αὐτῇ. ἔχει δ’ ἄκραν ἐν λίμνῃ τῇ καλουμένῃ Λουδίᾳ· ἐκ ταύτησ ὁ Λουδίασ ἐκδίδωσι ποταμόσ, αὐτὴν δὲ πληροῖ τοῦ Ἀξιοῦ τι ἀπόσπασμα. ὁ δὲ Ἀξιὸσ ἐκδίδωσι μεταξὺ Χαλάστρασ καὶ Θέρμησ· ἐπίκειται δὲ τῷ ποταμῷ τούτῳ χωρίον ἐρυμνόν, ὃ νῦν μὲν καλεῖται Ἀβυδών, Ὅμηροσ δ’ Ἀμυδῶνα καλεῖ, καί φησι τοὺσ Παίονασ ἐντεῦθεν εἰσ Τροίαν ἐπικούρουσ ἐλθεῖν τηλόθεν ἐξ Ἀμυδῶνοσ ἀπ’ Ἀξιοῦ εὐρυρέοντοσ. κατεσκάφη δ’ ὑπὸ τῶν Ἀργεαδῶν. ὅτι ὁ Ἀξιὸσ θολερὸσ ῥεῖ·

ὁ δ’ Ὅμηροσ Ἀξιοῦ κάλλιστον ὕδωρ φησίν, ἴσωσ διὰ τὴν πηγὴν τὴν καλουμένην Αἰᾶν, ἣ καθαρώτατον ἐκδιδοῦσα ὕδωρ εἰσ τοῦτον ἐλέγχει φαύλην ὑπάρχουσαν τὴν νῦν φερομένην γραφὴν παρὰ τῷ ποιητῇ. μετὰ δὲ Ἀξιὸν Ἐχέδωροσ ἐν σταδίοισ εἴκοσιν· εἶτα Θεσσαλονίκεια Κασάνδρου κτίσμα ἐν ἄλλοισ τετταράκοντα καὶ ἡ Ἐγνατία ὁδόσ. ἐπωνόμασε δὲ τὴν πόλιν ἀπὸ τῆσ ἑαυτοῦ γυναικὸσ Θεσσαλονίκησ, Φιλίππου δὲ τοῦ Ἀμύντου θυγατρόσ, καθελὼν τὰ ἐν τῇ Κρουσίδι πολίσματα καὶ τὰ ἐν τῷ Θερμαίῳ κόλπῳ περὶ ἓξ καὶ εἴκοσι καὶ συνοικίσασ εἰσ ἕν· ἡ δὲ μητρόπολισ τῆσ νῦν Μακεδονίασ ἐστί. τῶν δὲ συνοικισθεισῶν ἦν Ἀπολλωνία καὶ Χαλάστρα καὶ Θέρμα καὶ Γαρησκὸσ καὶ Αἴνεια καὶ Κισσόσ, ὧν τὴν Κισσὸν ὑπονοήσειεν ἄν τισ τῷ Κισσῇ προσήκειν, οὗ μέμνηται ὁ ποιητήσ Κισσῆσ τόν γ’ ἔθρεψε, τὸν Ἰφιδάμαντα λέγων. ὅτι μετὰ τὸ Δῖον πόλιν ὁ Ἁλιάκμων ποταμὸσ ἔστιν, ἐκβάλλων εἰσ τὸν Θερμαῖον κόλπον·

καὶ τὸ ἀπὸ τούτου ἡ πρὸσ βορρᾶν τοῦ κόλπου παραλία Πιερία καλεῖται ἑώσ τοῦ Ἀξιοῦ ποταμοῦ, ἐν ᾗ καὶ πόλισ Πύδνα, ἣ νῦν Κίτρον καλεῖται· εἶτα Μεθώνη καὶ Ἄλωροσ πόλεισ· εἶτα Ἐρίγων καὶ Λουδίασ ποταμοί· ἀπὸ δὲ Λουδίου εἰσ Πέλλαν πόλιν ἀνάπλουσ στάδια ἑκατὸν εἴκοσιν. ἀπέχει δ’ ἡ Μεθώνη τῆσ μὲν Πύδνησ στάδια τετταράκοντα, τῆσ Ἀλώρου δὲ ἑβδομήκοντα στάδια. ἡ μὲν οὖν Πύδνα Πιερική ἐστι πόλισ, ἡ δὲ Ἄλωροσ Βοτταϊκή. ἐν μὲν οὖν τῷ πρὸ τῆσ Πύδνησ πεδίῳ Ῥωμαῖοι Περσέα καταπολεμήσαντεσ καθεῖλον τὴν τῶν Μακεδόνων βασιλείαν, ἐν δὲ τῷ πρὸ τῆσ Μεθώνησ πεδίῳ γενέσθαι συνέβη Φιλίππῳ τῷ Ἀμύντου τὴν ἐκκοπὴν τοῦ δεξιοῦ ὀφθαλμοῦ καταπελτικῷ βέλει κατὰ τὴν πολιορκίαν τῆσ πόλεωσ. ὅτι τὴν Πέλλαν οὖσαν μικρὰν πρότερον Φίλιπποσ εἰσ μῆκοσ ηὔξησε τραφεὶσ ἐν αὐτῇ·

ἔχει δὲ λίμνην πρὸ αὑτῆσ, ἐξ ἧσ ὁ Λουδίασ ποταμὸσ ῥεῖ· τὴν δὲ λίμνην πληροῖ τοῦ Ἀξιοῦ τι ποταμοῦ ἀπόσπασμα. εἶτα ὁ Ἀξιὸσ διαιρῶν τήν τε Βοττιαίαν καὶ τὴν Ἀμφαξῖτιν γῆν, καὶ παραλαβὼν τὸν Ἐρίγωνα ποταμὸν ἐξίησι μεταξὺ Χαλάστρασ καὶ Θέρμησ· ἐπίκειται δὲ τῷ Ἀξιῷ ποταμῷ χωρίον, ὅπερ Ὅμηροσ Ἀμυδῶνα καλεῖ, καί φησι τοὺσ Παίονασ ἐντεῦθεν εἰσ Τροίαν ἐπικούρουσ ἐλθεῖν τηλόθεν ἐξ Ἀμυδῶνοσ ἀπ’ Ἀξιοῦ εὐρυρέοντοσ. ἀλλ’ ἐπεὶ ὁ μὲν Ἀξιὸσ θολερόσ ἐστι, κρήνη δέ τισ ἐξ Ἀμυδῶνοσ ἀνίσχουσα καὶ ἐπιμιγνυμένη αὐτῷ καλλίστου ὕδατοσ, διὰ τοῦτο τὸν ἑξῆσ στίχον Ἀξιοῦ, οὗ κάλλιστον ὕδωρ ἐπικίδναται Αἰᾶν μεταγράφουσιν οὕτωσ Ἀξιοῦ, ᾧ κάλλιστον ὕδωρ ἐπικίδναται Αἰήσ. οὐ γὰρ τὸ τοῦ Ἀξιοῦ ὕδωρ κάλλιστον τῇ πηγῇ ἐπικίδναται, ἀλλὰ τὸ τῆσ πηγῆσ τῷ Ἀξιῷ. ἐν δὲ τῷ ἐπικίδναται αἰῄ ἢ αἰᾶν διττῶσ γὰρ ἡ γραφή αἰᾶν τινὲσ οὐ τὴν γῆν ἐνόησαν, ἀλλά τινα πηγήν, ὡσ δῆλον ἐξ ὧν ὁ γεωγράφοσ φησί, λέγων ὅτι ἡ παρ’ Ὁμήρῳ Ἀμυδὼν Ἀβυδὼν ὕστερον ἐκλήθη, κατεσκάφη δέ.

πηγὴ δὲ πλησίον Ἀμυδῶνοσ Αἰᾶ καλουμένη καθαρώτατον ὕδωρ ἐκδιδοῦσα εἰσ τὸν Ἄξιον, ὃσ ἐκ πολλῶν πληρούμενοσ ποταμῶν θολερὸσ ῥέει. φαύλη οὖν, φησίν, ἡ φερομένη γραφὴ Ἀξίου κάλλιστον ὕδωρ ἐπικίδναται αἰῄ, ὡσ δηλαδὴ οὐ τοῦ Ἀξίου ἐπικιδνάντοσ τὸ ὕδωρ τῇ πηγῇ, ἀλλ’ ἀνάπαλιν· εἶτα ὑποδυσκόλωσ αἰτιώμενοσ ὁ γεωγράφοσ καὶ τὸ νοῆσαι τὴν αἰᾶν ἐπὶ τῆσ γῆσ ἐοίκε παντελῶσ ἐθέλειν ἐκβαλεῖν τοῦ Ὁμηρικοῦ ἔπουσ τὴν τοιαύτην λέξιν. ὅτι μετὰ τὸν Ἀξιὸν ποταμὸν ἡ Θεσσαλονίκη ἐστὶ πόλισ, ἣ πρότερον Θέρμη ἐκαλεῖτο·

κτίσμα δ’ ἐστὶ Κασσάνδρου, ὃσ ἐπὶ τῷ ὀνόματι τῆσ ἑαυτοῦ γυναικόσ, παιδὸσ δὲ Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου, ὠνόμασε· μετῴκισε δὲ τὰ πέριξ πολίχνια εἰσ αὐτήν, οἱο͂ν Χαλάστραν Αἴνειαν Κισσὸν καί τινα καὶ ἄλλα. ἐκ δὲ τοῦ Κισσοῦ τούτου ὑπονοήσειεν ἄν τισ γενέσθαι καὶ τὸν παρ’ Ὁμήρῳ Ἰφιδάμαντα, οὗ ὁ πάπποσ Κισσεὺσ ἔθρεψεν αὐτὸν φησὶν ἐν Θρῄκῃ, ἣ νῦν Μακεδονία καλεῖται. ὅτι αὐτοῦ που καὶ τὸ Βέρμιον ὄροσ, ὃ πρότερον κατεῖχον Βρίγεσ Θρᾳκῶν ἔθνοσ, ὧν τινεσ διαβάντεσ εἰσ τὴν Ἀσίαν Φρύγεσ μετωνομάσθησαν·

μετὰ δὲ Θεσσαλονίκειάν ἐστι τὰ λοιπὰ τοῦ Θερμαίου κόλπου μέχρι τοῦ Καναστραίου. τοῦτο δ’ ἐστὶν ἄκρα χερρονησίζουσα, ἀνταίρουσα τῇ Μαγνήτιδι· ὄνομα δὲ τῇ χερρονήσῳ Παλλήνη· πενταστάδιον δ’ ἔχει τὸν ἰσθμὸν διορωρυγμένον· κεῖται δ’ ἐπ’ αὐτῷ πόλισ ἡ πρότερον μὲν Ποτίδαια, Κορινθίων κτίσμα, ὕστερον δὲ Κασάνδρεια ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ βασιλέωσ Κασάνδρου ἀναλαβόντοσ αὐτὴν ἀνατετραμμένην· ὁ περίπλουσ ταύτησ τῆσ χερρονήσου πεντακοσίων καὶ ἑβδομήκοντα. ἔτι δὲ πρότερον τοὺσ Γίγαντασ ἐνταῦθα γενέσθαι φασὶ καὶ τὴν χώραν ὀνομάζεσθαι Φλέγραν οἱ μὲν μυθολογοῦντεσ οἱ δὲ πιθανώτερον ἔθνοσ τι βάρβαρον καὶ ἀσεβὲσ ἀποφαίνοντεσ τὸ κατέχον τὸν τόπον, καταλυθὲν δ’ ὑπὸ Ἡρακλέουσ, ἡνίκα τὴν Τροίαν ἑλὼν ἀνέπλει εἰσ τὴν οἰκείαν. κἀνταῦθα δὲ τῆσ λύμησ αἱ Τρῳάδεσ αἴτιαι λέγονται, ἐμπρήσασαι τὰσ ναῦσ, ἵνα μὴ ταῖσ γυναιξὶ τῶν ἑλόντων αὐτὰσ δουλεύοιεν. ὅτι ἡ Βέροια πόλισ ἐν ταῖσ ὑπωρείαισ κεῖται τοῦ Βερμίου ὄρουσ.

ὅτι ἡ Παλλήνη χερρόνησοσ, ἧσ ἐν τῷ ἰσθμῷ κεῖται ἡ πρὶν μὲν Ποτίδαια νῦν δὲ Κασσάνδρεια, Φλέγρα τὸ πρὶν ἐκαλεῖτο·

ᾤκουν δ’ αὐτὴν οἱ μυθευόμενοι Γίγαντεσ, ἔθνοσ ἀσεβὲσ καὶ ἄνομον, οὓσ Ἡρακλῆσ διέφθειρεν· ἔχει δὲ πόλεισ τέσσαρασ, Ἄφυτιν Μένδην Σκιώνην Σάνην. ὅτι διεῖχε Ποτιδαίασ Ὄλυνθοσ ἑβδομήκοντα σταδίουσ.

ὅτι τῆσ Ὀλύνθου ἐπίνειόν ἐστι Μηκύπερνα ἐν τῷ Τορωναίῳ κόλπῳ.

ὅτι πλησίον Ὀλύνθου χωρίον ἐστὶ κοῖλον, καλούμενον Κανθαρώλεθρον ἐκ τοῦ συμβεβηκότοσ·

τὸ γὰρ ζῷον ὁ κάνθαροσ τῆσ πέριξ χώρασ γινόμενοσ, ἡνίκα ψαύσῃ τοῦ χωρίου ἐκείνου, διαφθείρεται. μετὰ δὲ Κασάνδρειαν ἐφεξῆσ ἡ λοιπὴ τοῦ Τορωνικοῦ κόλπου παραλία μέχρι Δέρρεωσ·

ἄκρα δ’ ἐστὶν ἀνταίρουσα τῷ Καναστραίῳ καὶ ποιοῦσα τὸν κόλπον. ἀπαντικρὺ δὲ τῆσ Δέρρεωσ πρὸσ ἑώ τὰ ἄκρα τοῦ Ἄθω, μεταξὺ δὲ ὁ Σιγγικὸσ κόλποσ ἀπὸ τῆσ ἐν αὐτῷ πόλεωσ ἀρχαίασ κατεσκαμμένησ Σίγγου τοὔνομα. μεθ’ ἣν Ἄκανθοσ ἐπὶ τῷ ἰσθμῷ τοῦ Ἄθω κειμένη πόλισ, Ἀνδρίων κτίσμα, ἀφ’ ἧσ συχνοὶ καὶ τὸν κόλπον Ἀκάνθιον καλοῦσι. ὅτι ἀντικρὺ Κανάστρου, ἄκρου τῆσ Παλλήνησ, ἡ Δέρρισ ἐστὶν ἄκρα πλησίον Κωφοῦ λιμένοσ, καὶ ὁ Τορωναῖοσ κόλποσ ὑπὸ τούτων ἀφορίζεται.

καὶ πρὸσ ἀνατολὰσ αὖθισ κεῖται τὸ ἄκρον τοῦ Ἄθωνοσ, ὃ ἀφορίζει τὸν Σιγγιτικὸν κόλπον, ὡσ εἶναι ἐφεξῆσ κόλπουσ τοῦ Αἰγαίου πελάγουσ πρὸσ βορρᾶν, ἀλλήλων ἀπέχοντασ οὕτωσ, Μαλιακὸν Παγασιτικὸν Θερμαῖον Τορωναῖον Σιγγιτικὸν Στρυμονικόν. τὰ δὲ ἄκρα Ποσείδιον μὲν τὸ μεταξὺ Μαλιακοῦ καὶ Παγασιτικοῦ, τὸ δὲ ἐφεξῆσ πρὸσ βορρᾶν Σηπιάσ, εἶτα τὸ ἐν Παλλήνῃ Κάναστρον, εἶτα Δέρρισ, εἶτα Νυμφαῖον ἐν τῷ Ἄθωνι πρὸσ τῷ Σιγγιτικῷ, τὸ δὲ πρὸσ τῷ Στρυμονικῷ Ἀκράθωσ ἄκρον, ὧν μεταξὺ ὁ Ἄθων, οὗ πρὸσ ἀνατολὰσ ἡ Λῆμνοσ· πρὸσ δὲ βορρᾶν ἀφορίζει τὸν Στρυμονικὸν κόλπον ἡ Νεάπολισ. ὅτι Ἄκανθοσ πόλισ ἐν τῷ Σιγγιτικῷ κόλπῳ ἐστὶ παράλιοσ πλησίον τῆσ τοῦ Ξέρξου διώρυχοσ·

ἔχει δ’ ὁ Ἄθων πέντε πόλεισ, Δῖον Κλεωνὰσ Θύσσον Ὀλόφυξιν Ἀκροθώουσ· αὕτη δὲ πρὸσ τῇ κορυφῇ τοῦ Ἄθωνοσ κεῖται. ἔστι δ’ ὁ Ἄθων ὄροσ μαστοειδὲσ ὀξύτατον ὑψηλότατον· οὗ οἱ τὴν κορυφὴν οἰκοῦντεσ ὁρῶσι τὸν ἥλιον ἀνατέλλοντα πρὸ ὡρῶν τριῶν τῆσ ἐν τῇ παραλίᾳ ἀνατολῆσ. καὶ ἔστιν ἀπὸ πόλεωσ τῆσ Ἀκάνθου ὁ περίπλουσ τῆσ χερρονήσου ἑώσ Σταγείρου, πόλεωσ τοῦ Ἀριστοτέλουσ, στάδια τετρακόσια, ἐν ᾗ λιμὴν ὄνομα Κάπροσ καὶ νησίον ὁμώνυμον τῷ λιμένι· εἶτα αἱ τοῦ Στρυμόνοσ ἐκβολαί· εἶτα Φάγρησ Γαληψὸσ Ἀπολλωνία, πᾶσαι πόλεισ· εἶτα τὸ Νέστου στόμα τοῦ διορίζοντοσ Μακεδονίαν καὶ Θρᾴκην, ὡσ Φίλιπποσ καὶ Ἀλέξανδροσ ὁ τούτου παῖσ διώριζον ἐν τοῖσ κατ’ αὐτοὺσ χρόνοισ. εἰσὶ δὲ περὶ τὸν Στρυμονικὸν κόλπον πόλεισ καὶ ἕτεραι, οἱο͂ν Μύρκινοσ Ἄργιλοσ Δραβῆσκοσ Δάτον, ὅπερ καὶ ἀρίστην ἔχει χώραν καὶ εὔκαρπον καὶ ναυπήγια καὶ χρυσοῦ μέταλλα· ἀφ’ οὗ καὶ παροιμία "Δάτον ἀγαθῶν," ὡσ καὶ "ἀγαθῶν ἀγαθῖδασ. ὅτι πλεῖστα μέταλλά ἐστι χρυσοῦ ἐν ταῖσ Κρηνίσιν, ὅπου νῦν οἱ Φίλιπποι πόλισ ἵδρυται, πλησίον τοῦ Παγγαίου ὄρουσ·

καὶ αὐτὸ δὲ τὸ Παγγαῖον ὄροσ χρυσεῖα καὶ ἀργυρεῖα ἔχει μέταλλα καὶ ἡ πέραν καὶ ἡ ἐντὸσ τοῦ Στρυμόνοσ ποταμοῦ μέχρι Παιονίασ· φασὶ δὲ καὶ τοὺσ τὴν Παιονίαν γῆν ἀροῦντασ εὑρίσκειν χρυσοῦ τινα μόρια. ἔστι δ’ ὁ Ἄθωσ ὄροσ ὑψηλὸν καὶ μαστοειδέσ, ὥστε τοὺσ ἐν ταῖσ κορυφαῖσ ἤδη ἀνίσχοντοσ ἡλίου κάμνειν ἀροῦντασ, ἡνίκα ἀλεκτοροφωνίασ ἀρχὴ παρὰ τοῖσ τὴν ἀκτὴν οἰκοῦσίν ἐστιν.

ἐν δὲ τῇ ἀκτῇ ταύτῃ Θάμυρισ ὁ Θρᾷξ ἐβασίλευσε, τῶν αὐτῶν ἐπιτηδευμάτων γεγονὼσ ὧν καὶ Ὀρφεύσ. ἐνταῦθα δὲ καὶ διῶρυξ δείκνυται ἡ περὶ τὴν Ἄκανθον, καθ’ ἣν Ξέρξησ τὸν Ἄθω διορύξαι λέγεται καὶ διαγαγεῖν ἐκ τοῦ Στρυμονικοῦ κόλπου διὰ τοῦ ἰσθμοῦ, δεξάμενοσ τὴν θάλασσαν εἰσ τὴν διώρυγα. Δημήτριοσ δ’ ὁ Σκήψιοσ οὐκ οἰέται πλευσθῆναι τὴν διώρυγα ταύτην· μέχρι μὲν γὰρ δέκα σταδίων εὔγεων καὶ ὀρυκτὴν εἶναι, διορωρύχθαι δ’ ἐπὶ πλάτοσ πλεθριαῖον, εἶθ’ ὑψηλὸν εἶναι πλαταμῶνα σταδιαῖον σχεδόν τι τὸ μῆκοσ, ὅσον οὐκ ἐνὸν ἐκλατομηθῆναι δι’ ὅλου μέχρι θαλάσσησ· εἰ δὲ καὶ μέχρι δεῦρο, οὔ γε καὶ κατὰ βυθοῦ ὥστε πόρον γενέσθαι πλωτόν· ὅπου Ἀλέξαρχον τὸν Ἀντιπάτρου πόλιν ὑποδείμασθαι τὴν Οὐρανόπολιν τριάκοντα σταδίων τὸν κύκλον ἔχουσαν. ᾤκησαν δὲ τὴν χερρόνησον ταύτην τῶν ἐκ Λήμνου Πελασγῶν τινεσ, εἰσ πέντε διῃρημένοι πολίσματα, Κλεωνὰσ Ὀλόφυξιν Ἀκροθώουσ Δῖον Θύσσον. μετὰ δὲ Ἄθω ὁ Στρυμονικὸσ κόλποσ μέχρι Νέστου τοῦ ποταμοῦ τοῦ ἀφορίζοντοσ τὴν κατὰ Φίλιππον καὶ Ἀλέξανδρον Μακεδονίαν· εἰσ μέντοι τἀκριβὲσ ἄκρα τίσ ἐστιν ἡ ποιοῦσα τὸν κόλπον πρὸσ τὸν Ἄθω, πόλιν ἐσχηκυῖα τὴν Ἀπολλωνίαν. ἐν δὲ τῷ κόλπῳ πρώτη μετὰ τὸν Ἀκανθίων λιμένα Στάγειρα, ἔρημοσ, καὶ αὐτὴ τῶν Χαλκιδικῶν, Ἀριστοτέλουσ πατρίσ, καὶ λιμὴν αὐτῆσ Κάπροσ καὶ νησίον ὁμώνυμον τούτῳ· εἶθ’ ὁ Στρυμὼν καὶ ὁ ἀνάπλουσ εἰσ Ἀμφίπολιν εἴκοσι σταδίων· ἔστι δ’ Ἀθηναίων κτίσμα ἐν τῷ τόπῳ ἱδρυμένον τούτῳ, ὃσ καλεῖται Ἐννέα ὁδοί· εἶτα Γαληψὸσ καὶ Ἀπολλωνία, κατεσκαμμέναι ὑπὸ Φιλίππου. ἀπὸ Πηνειοῦ φησὶν εἰσ Πύδναν σταδίουσ ἑκατὸν εἴκοσι.

ἐξ Ἀγριάνων γὰρ διὰ Μαίδων καὶ Σιντῶν εἰσ τὰ μεταξὺ Βισαλτῶν καὶ Ὀδομάντων ἐκπίπτει. παρὰ δὲ τὴν παραλίαν τοῦ Στρυμόνοσ καὶ Δατηνῶν πόλισ Νεάπολισ καὶ αὐτὸ τὸ Δάτον, εὔκαρπα πεδία καὶ λίμνην καὶ ποταμοὺσ καὶ ναυπήγια καὶ χρυσεῖα λυσιτελῆ ἔχον, ἀφ’ οὗ καὶ παροιμιάζονται "Δάτον ἀγαθῶν" ὡσ καὶ "ἀγαθῶν ἀγαθῖδασ. " ἔστι δ’ ἡ χώρα ἡ πρὸσ τὸ Στρυμόνοσ πέραν, ἡ μὲν ἐπὶ τῇ θαλάττῃ καὶ τοῖσ περὶ Δάτον τόποισ Ὀδόμαντεσ καὶ Ἠδωνοὶ καὶ Βισάλται, οἵ τε αὐτόχθονεσ καὶ οἱ ἐκ Μακεδονίασ διαβάντεσ, ἐν οἷσ Ῥῆσοσ ἐβασίλευσεν. ὑπὲρ δὲ τῆσ Ἀμφιπόλεωσ Βισάλται καὶ μέχρι πόλεωσ Ἡρακλείασ, ἔχοντεσ αὐλῶνα εὔκαρπον, ὃν διαρρεῖ ὁ Στρυμὼν ὡρμημένοσ ἐκ τῶν περὶ Ῥοδόπην Ἀγριάνων, οἷσ παράκειται τῆσ Μακεδονίασ ἡ Παρορβηλία, ἐν μεσογαίᾳ ἔχουσα κατὰ τὸν αὐλῶνα τὸν ἀπὸ Εἰδομένησ Καλλίπολιν Ὀρθόπολιν Φιλιππούπολιν Γαρησκόν. ἐν δὲ τοῖσ Βισάλταισ ἀνὰ ποταμὸν ἰόντι τὸν Στρυμόνα καὶ ἡ Βέργη ἵδρυται, κώμη ἀπέχουσα Ἀμφιπόλεωσ περὶ διακοσίουσ σταδίουσ. ἐπὶ δὲ ἄρκτουσ ἰόντι ἀπὸ Ἡρακλείασ καὶ τὰ στενὰ δι’ ὧν ὁ Στρυμὼν φέρεται, δεξιὸν ἔχοντι τὸν ποταμὸν ἐκ μὲν τῶν εὐωνύμων ἐστὶν ἡ Παιονία καὶ τὰ περὶ τὸν Δόβηρον καὶ τὴν Ῥοδόπην καὶ τὸν Αἷμον ὄροσ, ἐν δεξιᾷ δὲ τὰ περὶ τὸν Αἷμον. ἐντὸσ δὲ τοῦ Στρυμόνοσ πρὸσ αὐτῷ μὲν τῷ ποταμῷ ἡ Σκοτοῦσσα ἔστι, πρὸσ δὲ τῇ λίμνῃ τῇ Βόλβῃ Ἀρέθουσα. καὶ δὴ καὶ μάλιστα λέγονται Μυγδόνεσ οἱ περὶ τὴν λίμνην. οὐ μόνον δ’ ὁ Ἀξιὸσ ἐκ Παιόνων ἔχει τὴν ῥύσιν, ἀλλὰ καὶ ὁ Στρυμών· ὅτι ὁ Στρυμὼν ποταμὸσ ἄρχεται ἐκ τῶν περὶ τὴν Ῥοδόπην Ἀγριάνων.

τοὺσ δὲ Παίονασ οἱ μὲν ἀποίκουσ Φρυγῶν οἱ δ’ ἀρχηγέτασ ἀποφαίνουσι, καὶ τὴν Παιονίαν μέχρι Πελαγονίασ καὶ Πιερίασ ἐκτετάσθαι φασί·

καλεῖσθαι δὲ πρότερον Ὀρεστίαν τὴν Πελαγονίαν, τὸν δὲ Ἀστεροπαῖον, ἕνα τῶν ἐκ Παιονίασ στρατευσάντων ἐπ’ Ἴλιον ἡγεμόνων, οὐκ ἀπεικότωσ υἱὸν λέγεσθαι Πηλεγόνοσ, καὶ αὐτοὺσ τοὺσ Παίονασ καλεῖσθαι Πελαγόνασ. ὅτι ὁ παρ’ Ὁμήρῳ Ἀστεροπαῖοσ υἱὸσ Πηλεγόνοσ ἐκ Παιονίασ ὢν τῆσ ἐν Μακεδονίᾳ ἱστορεῖται·

διὸ καὶ Πηλεγόνοσ υἱόσ· οἱ γὰρ Παίονεσ Πελαγόνεσ ἐκαλοῦντο. ἐπεὶ δὲ ὁ παιανισμὸσ τῶν Θρᾳκῶν τιτανισμὸσ ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων λέγεται κατὰ μίμησιν τῆσ ἐν παιᾶσι φωνῆσ, καὶ οἱ Τιτᾶνεσ ἐκλήθησαν Πηλαγόνεσ.

ὅτι καὶ πάλαι καὶ νῦν οἱ Παίονεσ φαίνονται πολλὴν τῆσ νῦν Μακεδονίασ κατεσχηκότεσ, ὡσ καὶ Πέρινθον πολιορκῆσαι, καὶ Κρηστωνίαν καὶ Μυγδονίδα πᾶσαν καὶ τὴν Ἀγριάνων μέχρι Παγγαίου ὑπ’ αὐτοῖσ γενέσθαι.

τῆσ δ’ ἐν τῷ Στρυμονικῷ κόλπῳ παραλίασ τῆσ ἀπὸ Γαληψοῦ μέχρι Νέστου ὑπέρκεινται οἱ Φίλιπποι καὶ τὰ περὶ Φιλίππουσ. οἱ δὲ Φίλιπποι Κρηνίδεσ ἐκαλοῦντο πρότερον, κατοικία μικρά· ηὐξήθη δὲ μετὰ τὴν περὶ Βροῦτον καὶ Κάσσιον ἧτταν. ὅτι οἱ νῦν Φίλιπποι πόλισ Κρηνίδεσ ἐκαλοῦντο τὸ παλαιόν.

πρόκεινται δὲ τῆσ παραλίασ ταύτησ δύο νῆσοι, Λῆμνοσ καὶ Θάσοσ.

μετὰ δὲ τὸν εἰσ Θάσον πορθμὸν Ἄβδηρα καὶ τὰ περὶ Ἀβδήρου μυθευόμενα. ᾤκησαν δ’ αὐτὴν Βίστονεσ Θρᾷκεσ, ὧν Διομήδησ ἦρχεν· οὐ μένει δ’ ὁ Νέστοσ ἐπὶ ταὐτοῦ ῥείθρου διὰ παντόσ, ἀλλὰ κατακλύζει τὴν χώραν πολλάκισ. εἶτα Δίκαια πόλισ ἐν κόλπῳ κειμένη καὶ λιμήν· ὑπέρκειται δὲ τούτων ἡ Βιστονὶσ λίμνη κύκλον ἔχουσα ὅσον διακοσίων σταδίων. φασὶ δὲ τοῦ πεδίου κοίλου παντάπασιν ὄντοσ καὶ ταπεινοτέρου τῆσ θαλάττησ ἱπποκρατούμενον τὸν Ἡρακλέα, ἡνίκα ἦλθεν ἐπὶ τὰσ τοῦ Διομήδουσ ἵππουσ, διορύξαι τὴν ᾐόνα καὶ τὴν θάλατταν ἐπαφέντα τῷ πεδίῳ κρατῆσαι τῶν ἐναντίων. δείκνυται δὲ καὶ τὸ βασίλειον Διομήδουσ ἀπὸ συμβεβηκότοσ καλούμενον Καρτερὰ κώμη διὰ τὴν ἐρυμνότητα. μετὰ δὲ τὴν ἀνὰ μέσον λίμνην Ξάνθεια Μαρώνεια καὶ Ἴσμαροσ, αἱ τῶν Κικόνων πόλεισ· καλεῖται δὲ νῦν Ἰσμάρα πλησίον τῆσ Μαρωνείασ· πλησίον δὲ καὶ ἡ Ἰσμαρὶσ ἐξίησι λίμνη· καλεῖται δὲ τὸ ῥεῖθρον ἠδύ . . . γειον· αὐτοῦ δὲ καὶ αἱ Θασίων λεγόμεναι κεφαλαί. Σαπαῖοι δ’ εἰσὶν οἱ ὑπερκείμενοι. ὅτι τὰ Τόπειρά ἐστι πρὸσ Ἀβδήροισ καὶ Μαρωνείᾳ.

ὅτι Σιντοὶ ἔθνοσ Θρᾳκικὸν κατῴκει τὴν Δῆμνον νῆσον·

ὅθεν Ὅμηροσ Σίντιασ αὐτοὺσ καλεῖ λέγων ἔνθα με Σίντιεσ ἄνδρεσ. ὅτι μετὰ τὸν Νέστον ποταμὸν πρὸσ ἀνατολὰσ Ἄβδηρα πόλισ, ἐπώνυμοσ Ἀβδήρου, ὃν οἱ τοῦ Διομήδουσ ἵπποι ἔφαγον·

εἶτα Δίκαια πόλισ πλησίον, ἧσ ὑπέρκειται λίμνη μεγάλη ἡ Βιστονίσ· εἶτα πόλισ Μαρώνεια. ἔστι δ’ ἡ Θρᾴκη σύμπασα ἐκ δυεῖν καὶ εἴκοσιν ἐθνῶν συνεστῶσα·

δύναται δὲ στέλλειν καίπερ οὖσα περισσῶσ ἐκπεπονημένη μυρίουσ καὶ πεντακισχιλίουσ ἱππέασ, πεζῶν δὲ καὶ εἴκοσι μυριάδασ. μετὰ δὲ τὴν Μαρώνειαν Ὀρθαγόρεια πόλισ καὶ τὰ περὶ Σέρριον, παράπλουσ τραχύσ, καὶ τὸ τῶν Σαμοθρᾴκων πολίχνιον Τέμπυρα καὶ ἄλλο Χαράκωμα, οὗ πρόκειται ἡ Σαμοθρᾴκη νῆσοσ, καὶ Ἴμβροσ οὐ πολὺ ἄπωθεν ταύτησ· πλέον δ’ ἢ διπλάσιον ἡ Θάσοσ. ἀπὸ δὲ Χαρακώματοσ Δορίσκοσ, ὅπου ἐμέτρησε Ξέρξησ τῆσ στρατιᾶσ τὸ πλῆθοσ. εἶθ’ Ἕβροσ ἀνάπλουν ἔχων εἰσ Κύψελα ἑκατὸν εἴκοσι· τῆσ Μακεδονίασ φησὶ τοῦτο ὁρ́ιον, ἣν ἀφείλοντο Περσέα Ῥωμαῖοι καὶ μετὰ ταῦτα τὸν Ψευδοφίλιππον. Παῦλοσ μὲν οὖν ὁ τὸν Περσέα ἑλὼν συνάψασ τῇ Μακεδονίᾳ καὶ τὰ Ἠπειρωτικὰ ἔθνη εἰσ τέτταρα μέρη διέταξε τὴν χώραν, καὶ τὸ μὲν προσένειμεν Ἀμφιπόλει, τὸ δὲ Θεσσαλονικείᾳ, τὸ δὲ Πέλλῃ, τὸ δὲ Πελαγόσι. παροικοῦσι δὲ τὸν Ἕβρον Κορπῖλοι καὶ Βρέναι ἔτι ἀνωτέρω, εἶτ’ ἔσχατοι Βέσσοι· μέχρι γὰρ δεῦρο ὁ ἀνάπλουσ. ἅπαντα δὲ τὰ ἔθνη λῃστρικὰ ταῦτα, μάλιστα δ’ οἱ Βέσσοι, οὓσ λέγει γειτονεύειν Ὀδρύσαισ καὶ Σαπαίοισ. Ἀστῶν δὲ βασίλειον ἦν Βιζύη. Ὀδρύσασ δὲ καλοῦσιν ἔνιοι πάντασ τοὺσ ἀπὸ Ἕβρου καὶ Κυψέλων μέχρι Ὀδησσοῦ τῆσ παραλίασ ὑπεροικοῦντασ, ὧν ἐβασίλευσεν Ἀμάδοκοσ καὶ Κερσοβλέπτησ καὶ Βηρισάδησ καὶ Σεύθησ καὶ Κότυσ. ὅτι ὁ νῦν ποταμὸσ Ῥιγινία ἐν Θρᾴκῃ καλούμενοσ Ἐρίγων ἦν καλούμενοσ.

ὅτι τὴν Σαμοθρᾴκην Ιἀσίων καὶ Δάρδανοσ ἀδελφοὶ ᾤκουν·

κεραυνωθέντοσ δὲ Ιἀσίωνοσ διὰ τὴν εἰσ Δήμητρα ἁμαρτίαν, ὁ Δάρδανοσ ἀπάρασ ἐκ Σαμοθρᾴκησ, ἐλθὼν ᾤκησεν ἐν τῇ ὑπωρείᾳ τῆσ Ἴδησ, τὴν πόλιν Δαρδανίαν καλέσασ, καὶ ἐδίδαξε τοὺσ Τρῶασ τὰ ἐν Σαμοθρᾴκῃ μυστήρια· ἐκαλεῖτο δὲ ἡ Σαμοθρᾴκη Σάμοσ πρίν. ὅτι τοὺσ ἐν τῇ Σαμοθρᾴκῃ τιμωμένουσ θεοὺσ εἰρήκασι πολλοὶ τοὺσ αὐτοὺσ τοῖσ Καβείροισ, οὐδ’ αὐτοὺσ ἔχοντεσ λέγειν τοὺσ Καβείρουσ οἵτινέσ εἰσι, καθάπερ τοὺσ Κύρβαντασ καὶ Κορύβαντασ, ὡσ δ’ αὕτωσ Κουρῆτασ καὶ Ἰδαίουσ Δακτύλουσ.

πρὸσ δὲ τῇ ἐκβολῇ τοῦ Ἕβρου διστόμου ὄντοσ πόλισ Αἶνοσ ἐν τῷ Μέλανι κόλπῳ κεῖται, κτίσμα Μιτυληναίων καὶ Κυμαίων, ἔτι δὲ πρότερον Ἀλωπεκοννησίων·

εἶτ’ ἄκρα Σαρπηδών· εἶθ’ ἡ Χερρόνησοσ ἡ Θρᾳκία καλουμένη, ποιοῦσα τήν τε Προποντίδα καὶ τὸν Μέλανα κόλπον καὶ τὸν Ἑλλήσποντον· ἄκρα γὰρ ἔκκειται πρὸσ εὐρόνοτον, συνάπτουσα τὴν Εὐρώπην πρὸσ τὴν Ἀσίαν ἑπτασταδίῳ πορθμῷ τῷ κατὰ Ἄβυδον καὶ Σηστόν, ἐν ἀριστερᾷ μὲν τὴν Προποντίδα ἔχουσα, ἐν δεξιᾷ δὲ τὸν Μέλανα κόλπον καλούμενον οὕτωσ ἀπὸ τοῦ Μέλανοσ ἐκδιδόντοσ εἰσ αὐτόν, καθάπερ Ἡρόδοτοσ καὶ Εὔδοξοσ· εἴρηκε δέ, φησίν, ὁ Ἡρόδοτοσ μὴ ἀνταρκέσαι τὸ ῥεῖθρον τῇ Ξέρξου στρατιᾷ τοῦτο· ἰσθμῷ δὲ κλείεται τετταράκοντα σταδίων ἡ λεχθεῖσα ἄκρα ἐν μέσῳ μὲν οὖν τοῦ ἰσθμοῦ Λυσιμάχεια πόλισ ἵδρυται ἐπώνυμοσ τοῦ κτίσαντοσ βασιλέωσ· ἑκατέρωθεν δ’ ἐπὶ μὲν τῷ Μέλανι κόλπῳ Καρδία κεῖται μεγίστη τῶν ἐν τῇ Χερρονήσῳ πόλεων, Μιλησίων καὶ Κλαζομενίων κτίσμα, ὕστερον δὲ καὶ Ἀθηναίων· ἐν δὲ τῇ Προποντίδι Πακτύη. μετὰ δὲ Καρδίαν Δράβοσ καὶ Λίμναι· εἶτ’ Ἀλωπεκόννησοσ, εἰσ ἣν τελευτᾷ μάλιστα ὁ Μέλασ κόλποσ· εἶτ’ ἄκρα μεγάλη Μαζουσία· εἶτ’ ἐν κόλπῳ Ἐλαιοῦσ, ὅπου τὸ Πρωτεσιλάειον, καθ’ ὃ τὸ Σίγειον ἀπὸ τετταράκοντα σταδίων ἐστίν, ἄκρα τῆσ Τρῳάδοσ· καὶ σχεδὸν τοῦτ’ ἔστι τὸ νοτιώτατον ἄκρον τῆσ Χερρονήσου, σταδίουσ μικρῷ πλείουσ τῶν τετρακοσίων ἀπὸ Καρδίασ· καὶ οἱ λοιποὶ δ’ ἐπὶ θάτερον μέροσ τοῦ ἰσθμοῦ μικρῷ τοῦ διαστήματοσ τούτου πλείουσ περιπλέοντι. ὅτι ἡ ἐν Θρᾴκῃ Χερρόνησοσ τρεῖσ ποιεῖ θαλάσσασ·

Προποντίδα ἐκ βορρᾶ, Ἑλλήσποντον ἐξ ἀνατολῶν καὶ τὸν Μέλανα κόλπον ἐκ νότου, ὅπου καὶ ὁ Μέλασ ποταμὸσ ἐκβάλλει, ὁμώνυμοσ τῷ κόλπῳ. ὅτι ἐν τῷ ἰσθμῷ τῆσ Χερρονήσου τρεῖσ πόλεισ κεῖνται·

πρὸσ μὲν τῷ Μέλανι κόλπῳ Καρδία, πρὸσ δὲ τῇ Προποντίδι Πακτύη, πρὸσ δὲ τῇ μεσογαίᾳ Λυσιμάχεια· μῆκοσ τοῦ ἰσθμοῦ στάδια τετταράκοντα. ὅτι ἡ πόλισ ὁ Ἐλεοῦσ ἀρσενικῶσ λέγεται·

τάχα δὲ καὶ ὁ Τραπεζοῦσ. ἔστι δ’ ἐν τῷ περίπλῳ τούτῳ τῷ μετὰ Ἐλαιοῦντα ἡ εἰσβολὴ πρῶτον ἡ εἰσ τὴν Προποντίδα διὰ τῶν στενῶν, ἥν φασιν ἀρχὴν εἶναι τοῦ Ἑλλησπόντου·

ἐνταῦθα δ’ ἐστὶ τὸ Κυνὸσ σῆμα ἄκρα, οἱ δ’ Ἑκάβησ φασί· καὶ γὰρ δείκνυται κάμψαντι τὴν ἄκραν τάφοσ αὐτῆσ. εἶτα Μάδυτοσ καὶ Σηστιὰσ ἄκρα, καθ’ ἣν τὸ Ξέρξου ζεῦγμα, καὶ μετὰ ταῦτα Σηστόσ. ἀπὸ δὲ Ἐλαιοῦντοσ ἐπὶ τὸ ζεῦγμα ἑκατὸν ἑβδομήκοντα· μετὰ δὲ Σηστὸν ἐπὶ Αἰγὸσ ποταμοὺσ διακόσιοι ὀγδοήκοντα, πολίχνην κατεσκαμμένην, ὅπου φασὶ τὸν λίθον πεσεῖν κατὰ τὰ Περσικά· εἶτα Καλλίπολισ, ἀφ’ ἧσ εἰσ Λάμψακον δίαρμα εἰσ τὴν Ἀσίαν τετταράκοντα· εἶτα πολίχνιον κατεσκαμμένον Κριθωτή· εἶτα Πακτύη· εἶτα τὸ Μακρὸν τεῖχοσ καὶ Λευκὴ ἀκτὴ καὶ τὸ Ιἑρὸν ὄροσ καὶ Πέρινθοσ, Σαμίων κτίσμα· εἶτα Σηλυβρία. ὑπέρκειται δ’ αὐτῶν Σίλτα, καὶ τὸ Ιἑρὸν ὄροσ τιμᾶται ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων καὶ ἔστιν οἱο͂ν ἀκρόπολισ τῆσ χώρασ. ἄσφαλτον δ’ ἐξίησιν εἰσ τὴν θάλασσαν, καθ’ ὃν τόπον ἡ Προκόννησοσ ἐγγυτάτω τῆσ γῆσ ἐστι ἀπὸ ἑκατὸν εἴκοσι σταδίων, τὸ μέταλλον ἔχουσα τῆσ λευκῆσ μαρμάρου πολύ τε καὶ σπουδαῖον. μετὰ δὲ Σηλυβρίαν Ἀθύρασ ἐστὶ ποταμὸσ καὶ Βαθυνίασ· εἶτα Βυζάντιον καὶ τὰ ἐφεξῆσ μέχρι Κυανέων πετρῶν. ὅτι ἐκ Περίνθου εἰσ Βυζάντιόν εἰσιν ἑξακόσιοι τριάκοντα·

ἀπὸ δὲ Ἕβρου καὶ Κυψέλων εἰσ Βυζάντιον μέχρι Κυανέων τρισχίλιοι ἑκατόν, ὥσ φησιν Ἀρτεμίδωροσ· τὸ δὲ σύμπαν μῆκοσ ἀπὸ Ιὀνίου κόλπου τοῦ κατὰ Ἀπολλωνίαν μέχρι Βυζαντίου ἑπτακισχίλιοι τριακόσιοι εἴκοσι· προστίθησι δ’ ὁ Πολύβιοσ καὶ ἄλλουσ ἑκατὸν ὀγδοήκοντα, τὸ τρίτον τοῦ σταδίου προσλαμβάνων ἐπὶ τοῖσ ὀκτὼ τοῦ μιλίου σταδίοισ. Δημήτριοσ δ’ ὁ Σκήψιοσ ἐν τοῖσ περὶ τοῦ Τρωικοῦ διακόσμου τὸ μὲν ἐκ Περίνθου μέχρι Βυζαντίου φησὶν ἑξακοσίουσ σταδίουσ, τὸ δ’ ἴσον μέχρι Παρίου. τὴν δὲ Προποντίδα μήκει μὲν χιλίων καὶ τετρακοσίων ἀποφαίνει σταδίων, εἰσ εὖροσ δὲ πεντακοσίων. τοῦ δὲ Ἑλλησπόντου τὸ στενώτατον ἑπταστάδιόν φησι, μῆκοσ δὲ τετρακοσίων. ὅτι Ἑλλήσποντοσ οὐχ ὁμολογεῖται παρὰ πᾶσιν ὁ αὐτόσ, ἀλλὰ δόξαι περὶ αὐτοῦ λέγονται πλείουσ.

οἱ μὲν γὰρ ὅλην τὴν Προποντίδα καλοῦσιν Ἑλλήσποντον, οἱ δὲ μέροσ τῆσ Προποντίδοσ τὸ ἐντὸσ Περίνθου· οἱ δὲ προσλαμβάνουσι καὶ τῆσ ἔξω θαλάσσησ τῆσ πρὸσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγοσ καὶ τὸν Μέλανα κόλπον ἀνεῳγμένησ, καὶ οὗτοι ἄλλοσ ἄλλα ἀποτεμνόμενοσ· οἱ μὲν τὸ ἀπὸ Σιγείου ἐπὶ Λάμψακον καὶ Κύζικον ἢ Πάριον ἢ Πρίαπον, ὁ δὲ προσλαμβάνων καὶ τὸ ἀπὸ Σιγρίου τῆσ Λεσβίασ. οὐκ ὀκνοῦσι δέ τινεσ καὶ τὸ μέχρι τοῦ Μυρτῴου πελάγουσ ἅπαν καλεῖν Ἑλλήσποντον, εἴπερ, ὥσ φησιν ἐν τοῖσ ὕμνοισ Πίνδαροσ, οἱ μεθ’ Ἡρακλέουσ ἐκ Τροίασ πλέοντεσ διὰ παρθένιον Ἕλλασ πορθμόν, ἐπεὶ τῷ Μυρτῴῳ συνῆψαν, εἰσ Κῶν ἐπαλινδρόμησαν ζεφύρου ἀντιπνεύσαντοσ. οὕτω δὲ καὶ τὸ Αἰγαῖον πέλαγοσ μέχρι τοῦ Θερμαίου κόλπου καὶ τῆσ κατὰ Θετταλίαν καὶ Μακεδονίαν θαλάσσησ ἅπαν ἀξιοῦσιν Ἑλλήσποντον προσαγορεύειν δεῖν, μάρτυρα καὶ Ὅμηρον καλοῦντεσ. φησὶ γάρ ὄψεαι, ἢν ἐθέλῃσθα καὶ αἴ κέν τοι τὰ μεμήλῃ, ἦρι μάλ’ Ἑλλήσποντον ἐπ’ ἰχθυοέντα πλεούσασ νῆασ ἐμάσ. ἐλέγχεται δὲ τὸ τοιοῦτον ἐκ τῶν ἐπῶν ἐκείνων ἡρ́ωσ Ἰμβρασίδησ, ὃσ ἄρ’ Αἰνόθεν εἰληλούθει· οὗτοσ δὲ τῶν Θρᾳκῶν ἡγεῖτο ὅσσουσ Ἑλλήσποντοσ ἀγάρροοσ ἐντὸσ ἐέργει· τοὺσ γὰρ ἐφεξῆσ τούτων ἐκτὸσ ἂν καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου καθιδρυμένουσ ἀποφαίνοι. ἡ μὲν γὰρ Αἶνοσ κεῖται κατὰ τὴν πρότερον Ἀψυνθίδα νῦν δὲ Κορπιλικὴν λεγομένην, ἡ δὲ τῶν Κικόνων ἐφεξῆσ πρὸσ δύσιν. Τετραχωρῖται, οἱ Βεσσοί, ὡσ Στράβων ἑβδόμῃ.

οὗτοι λέγονται καὶ Τετράκωμοι. Τετραχωρῖται. λέγει γὰρ Στράβων αὐτὸν ἐν τῇ ἑβδόμῃ τῶν γεωγραφουμένων ἐγνωκέναι Ποσειδώνιον τὸν ἀπὸ τῆσ στοᾶσ φιλόσοφον .

. . συγγενομένου Σκιπίωνι τῷ τὴν Καρχηδόνα ἑλόντι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Strabo, Geography, Book 7, chapter fragments

(스트라본, 지리학, Book 7, chapter fragments)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION