헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Δεγενιό13́

(플루타르코스, De genio Socratis, section 13)

"τοὺσ εἰσιόντασ οἵτινέσ εἰσιν ἀποσκεψαμένοισ, μᾶλλον δὲ τὸν ξένον ὃν ἐοίκεν ἡμῖν Ἐπαμεινώνδασ ὁδὶ κομίζειν. "ὦ Ἐπαμεινώνδα, τίνα χρὴ τὸν ξένον καὶ πῶσ καὶ πόθεν προσαγορεύειν;

"ἀρχὴ γάρ τισ ἐντυχίασ καὶ γνώσεωσ αὕτη συνήθησ. "ὦ Σιμμία, ὄνομα μὲν τἀνδρί, γένοσ δὲ Κροτωνιάτησ τῶν ἐκεῖ φιλοσόφων οὐ καταισχύνων τὸ μέγα Πυθαγόρου κλέοσ·

"ἀλλὰ καὶ νῦν ἥκει δεῦρο μακρὰν ὁδὸν ἐξ Ἰταλίασ ἔργοισ καλοῖσ καλὰ δόγματα βεβαιῶν. "σὺ κωλύεισ, ὦ Ἐπαμεινώνδα, τῶν ἔργων τὸ κάλλιστον.

"εἰ γὰρ εὖ ποιεῖν φίλουσ καλόν, οὐκ αἰσχρὸν εὖ πάσχειν ὑπὸ φίλων· "ἡ γὰρ χάρισ οὐχ ἧττον δεομένη τοῦ λαμβάνοντοσ ἢ τοῦ διδόντοσ ἐξ ἀμφοῖν τελειοῦται πρὸσ τὸ καλόν· "ὁ δὲ μὴ δεξάμενοσ ὥσπερ σφαῖραν εὖ φερομένην κατῄσχυνεν ἀτελῆ πεσοῦσαν. "ποίου γὰρ οὕτω σκοποῦ βάλλοντα καὶ τυχεῖν ἡδὺ καὶ διαμαρτάνειν ἀνιαρὸν ὡσ ἀνδρὸσ εὖ παθεῖν ἀξίου διὰ χάριτοσ ἐφιέμενον; "ἀλλ’ ἐπεῖ μὲν ὁ τοῦ σκοποῦ μένοντοσ ἀτυχήσασ σφάλλεται δι’ αὑτόν, ἐνταυθοῖ δ̓ ὁ παραιτούμενοσ καὶ ὑποφεύγων ἀδικεῖ τὴν χάριν εἰσ ὃ ἔσπευκε μὴ περαίνουσαν. "σοὶ μὲν οὖν τὰσ αἰτίασ ἤδη διῆλθον, ὑφ’ ὧν ἔπλευσα δεῦρο· "βούλομαι δὲ καὶ τούτοισ διελθὼν χρήσασθαι πρόσ σε δικασταῖσ. ἐπεὶ γὰρ ἐξέπεσον αἱ κατὰ πόλεισ ἑταιρεῖαι τῶν Πυθαγορικῶν στάσει κρατηθέντων, τοῖσ δ’ ἔτι συνεστῶσιν ἐν Μεταποντίῳ συνεδρεύουσιν ἐν οἰκίᾳ πῦρ οἱ Κυλώνειοι περιένησαν καὶ διέφθειραν ἐν ταὐτῷ πάντασ πλὴν Φιλολάου καὶ Λύσιδοσ, νέων ὄντων ἔτι ῥώμῃ καὶ κουφότητι διωσαμένων τὸ πῦρ, Φιλόλαοσ μὲν εἰσ Λευκανοὺσ φυγὼν ἐκεῖθεν ἀνεσώθη πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ φίλουσ ἤδη πάλιν ἀθροιζομένουσ καὶ κρατοῦντασ τῶν Κυλωνείων Λῦσισ δ’ ὅπου γέγονεν ἠγνοεῖτο πολὺν χρόνον· "πλήν γε δὴ Γοργίασ ὁ Λεοντῖνοσ ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ ἀναπλέων εἰσ Σικελίαν ἀπήγγελλε τοῖσ περὶ Ἄρκεσον βεβαίωσ Λύσιδι συγγεγονέναι διατρίβοντι περὶ Θήβασ. "ὡρ́μησε δ’ ὁ Ἄρκεσοσ πόθῳ Ἄρκεσοσ αὐτὸσ ὡσ εἶχε πλεῦσαι, κομιδῇ δὲ διὰ γῆρασ καὶ ἀσθένειαν ἐλλείπων ἐπέσκηψε μάλιστα μὲν ζῶντα κομίσαι τὸν Λῦσιν εἰσ Ἰταλίαν ἢ τὰ λείψανα τεθνηκότοσ. "οἱ δ’ ἐν μέσῳ πόλεμοι καὶ στάσεισ καὶ τυραννίδεσ ἐκώλυσαν αὐτῷ ζῶντι συντελέσαι τοὺσ φίλουσ τὸν ἆθλον. "ἐπεὶ δ’ ἡμῖν τὸ Λύσιδοσ δαιμόνιον ἤδη τεθνηκότοσ ἐναργῶσ προϋπέφαινε τὴν τελευτήν, καὶ τὰσ παρ’ ὑμῖν, ὦ Πολύμνι, θεραπείασ καὶ διαίτασ τἀνδρὸσ οἱ σαφῶσ εἰδότεσ ἀπήγγελλον, ὅτι πλουσίασ ἐν οἴκῳ πένητι γηροκομίασ τυχὼν καὶ πατὴρ τῶν σῶν υἱέων ἐπιγραφεὶσ οἴχοιτο μακαριστόσ, ἀπεστάλην ἐγὼ νέοσ καὶ εἷσ ὑπὸ πολλῶν καὶ πρεσβυτέρων, ἐχόντων οὐκ ἔχουσι χρήματα διδόντων, πολλὴν χάριν καὶ φιλίαν ἀντιλαμβανόντων. "Λῦσισ δὲ καὶ κεῖται καλῶσ ὑφ’ ὑμῶν, καὶ τάφου καλοῦ κρείττων αὐτῷ χάρισ ἐκτινομένη φίλοισ ὑπὸ φίλων καὶ οἰκείων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De genio Socratis, section 13

(플루타르코스, De genio Socratis, section 13)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION