Plutarch, De amicorum multitudine, chapter, section 7

(플루타르코스, De amicorum multitudine, chapter, section 7)

οὐκ ἔστι φίλον μὴ συναδικεῖσθαι μηδὲ συναδοξεῖν μηδὲ συναπεχθάνεσθαι· οἱ γὰρ ἐχθροὶ τὸν φίλον εὐθὺσ ὑφορῶνταί τε καὶ μισοῦσιν, οἱ δὲ φίλοι πολλάκισ φθονοῦσί τε καὶ ζηλοτυποῦσι καὶ περισπῶσιν. ὥσπερ οὖν ὁ τῷ Τιμησίᾳ περὶ τῆσ ἀποικίασ δοθεὶσ χρησμὸσ προηγόρευσε σμῆνα μελισσάων τάχα τοι καὶ σφῆκεσ; ἔσονται , οὕτωσ οἱ φίλων ζητοῦντεσ ἑσμὸν ἔλαθον ἐχθρῶν σφηκιαῖσ περιπεσόντεσ.

καὶ οὐκ ἴσον ἄγει σταθμὸν ἐχθροῦ μνησικακία καὶ φίλου χάρισ. ὁρ́α δὲ τοὺσ Φιλώτου καὶ Παρμενίωνοσ φίλουσ καὶ οἰκείουσ ἃ διέθηκεν Ἀλέξανδροσ, ἃ τοὺσ Δίωνοσ Διονύσιοσ τοὺσ Πλαύτου Νέρων καὶ τοὺσ Σηιανοῦ Τιβέριοσ στρεβλοῦντεσ καὶ ἀποκτιννύοντεσ. ὡσ γὰρ τὸν Κρέοντα τῆσ θυγατρὸσ οὐδὲν ὁ χρυσὸσ οὐδ’ ὁ πέπλοσ ὠφέλει, τὸ δὲ πῦρ ἀναφθὲν αἰφνιδίωσ προσδραμόντα καὶ περιπτύξαντα κατέκαυσε καὶ συναπώλεσεν, οὕτωσ ἔνιοι τῶν φίλων οὐδὲν ἀπολαύσαντεσ εὐτυχούντων συναπόλλυνται δυστυχοῦσι.

τοὺσ ἐπιτηδείουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION