Plutarch, De amicorum multitudine, chapter, section 6

(플루타르코스, De amicorum multitudine, chapter, section 6)

καίτοι κἂν πάντεσ ἅμα τῶν αὐτῶν οἱ φίλοι δέωνται, χαλεπὸν ἐξαρκέσαι πᾶσι βουλευομένοισ ἢ πολιτευομένοισ ἢ φιλοτιμουμένοισ ἢ ὑποδεχομένοισ. αἰτίαν τῆσ ἀμελείασ τὴν ἑτέρων ἐπιμέλειαν ποιούμενοσ οὐ λύει τὴν μέμψιν, ἀλλὰ προσεπιβάλλει ζηλοτυπίαν.

ἀλλ’ οἱ πολλοὶ τὰσ πολυφιλίασ ἃ δύνανται παρέχειν μόνον ὡσ,·

’ ἐοίκε σκοποῦσιν, ἃ δ’ ἀνταπαιτοῦσι παρορῶσι, καὶ οὐ μνημονεύουσιν ὅτι δεῖ τὸν πολλοῖσ εἰσ ἃ δεῖται χρώμενον πολλοῖσ δεομένοισ ἀνθυπουργεῖν. ὥσπερ οὖν ὁ Βριάρεωσ ἑκατὸν χερσὶν εἰσ πεντήκοντα φορῶν γαστέρασ οὐδὲν ἡμῶν πλέον εἶχε τῶν ἀπὸ δυεῖν χεροῖν μίαν κοιλίαν διοικούντων , οὕτωσ ἐν τοῖσ φίλοισ χρήσιμον καὶ τὸ λειτουργεῖν πολλοῖσ ἔνεστι καὶ τὸ συναγωνιᾶν καὶ τὸ συνασχολεῖσθαι καὶ συγκάμνειν. καὶ μὴ πρὸσ ἄκρον μυελὸν ψυχῆσ, εὔλυτα δ’ εἶναι στέργηθρα φρενῶν, ἀπὸ τ’ ὤσασθαι καὶ ξυντεῖναι, καθάπερ πόδα νεὼσ ἐνδιδόντι καὶ προσάγοντι ταῖσ χρείαισ τὴν φιλίαν.

μίση καὶ ὀργὰσ καὶ μεμψιμοιρίασ καὶ ὑπονοίασ·

τουτέστι μὴ πολλοὺσ ποιεῖσθαι φίλουσ μηδὲ πολύκοινον μηδὲ πάνδημον ἀσπάζεσθαι φιλίαν καὶ πρὸσ ἐναντίην ἡ μετὰ πολλῶν παθῶν εἰσιοῦσαν, ὧν τὸ μὲν συναγωνιᾶν καὶ συνάχθεσθαι καὶ συμπονεῖν καὶ συγκινδυνεύειν πάνυ δύσοιστον τοῖσ ἐλευθέροισ καὶ γενναίοισ ἐστί·

"σὺ μηδὲ φίλον ἔχειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION