헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́ΔεΑλεχα

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 5)

καὶ πρῶτον τὸ παραδοξότατον, εἰ βούλει, σκόπει, τοὺσ Ἀλεξάνδρου μαθητὰσ τοῖσ Πλάτωνοσ, τοῖσ Σωκράτουσ ἀντιπαραβάλλων. εὐφυεῖσ οὗτοι καὶ ὁμογλώσσουσ ἐπαίδευον, εἰ μηδὲν ἄλλο φωνῆσ Ἑλληνίδοσ συνιέντασ· καὶ πολλοὺσ οὐκ ἔπεισαν ἀλλὰ Κριτίαι καὶ Ἀλκιβιάδαι καὶ Κλειτοφῶντεσ, ὥσπερ χαλινὸν τὸν λόγον ἐκπτύσαντεσ, ἄλλῃ πη παρετράπησαν.

τὴν δ’ Ἀλεξάνδρου παιδείαν ἂν ἐπιβλέπῃσ, Ὑρκανοὺσ γαμεῖν ἐπαίδευσε καὶ γεωργεῖν ἐδίδαξεν Ἀραχωσίουσ, καὶ Σογδιανοὺσ ἔπεισε πατέρασ τρέφειν καὶ μὴ φονεύειν, καὶ Πέρσασ σέβεσθαι μητέρασ ἀλλὰ μὴ γαμεῖν.

ὢ θαυμαστῆσ φιλοσοφίασ, δι’ ἣν Ἰνδοὶ θεοὺσ Ἑλληνικοὺσ προσκυνοῦσι, Σκύθαι θάπτουσι τοὺσ ἀποθανόντασ οὐ κατεσθίουσι. θαυμάζομεν τὴν Καρνεάδου δύναμιν, εἰ Κλειτόμαχον, Ἀσδρούβαν καλούμενον πρότερον καὶ Καρχηδόνιον τὸ γένοσ, ἑλληνίζειν ἐποίησε·

θαυμάζομεν τὴν διάθεσιν Ζήνωνοσ, εἰ Διογένη τὸν Βαβυλώνιον ἔπεισε φιλοσοφεῖν.

ἀλλ’ Ἀλεξάνδρου τὴν Ἀσίαν ἐξημεροῦντοσ Ὅμηροσ ἦν ἀνάγνωσμα, καὶ Περσῶν καὶ Σουσιανῶν καὶ Γεδρωσίων παῖδεσ τὰσ Εὐριπίδου καὶ Σοφοκλέουσ τραγῳδίασ ᾖδον. καὶ Σωκράτησ μὲν ξένα παρεισάγων δαιμόνια δίκην τοῖσ Ἀθήνησιν ὠφλίσκανε συκοφάνταισ·

διὰ δ’ Ἀλέξανδρον τοὺσ Ἑλλήνων θεοὺσ Βάκτρα καὶ Καύκασοσ προσεκύνησε.

Πλάτων μὲν γὰρ μίαν γράψασ;

πολιτείαν οὐδένα πέπεικεν αὐτῇ χρῆσθαι διὰ τὸ αὐστηρὸν Ἀλέξανδροσ δ’ ὑπὲρ ἑβδομήκοντα πόλεισ βαρβάροισ ἔθνεσιν ἐγκτίσασ καὶ κατασπείρασ τὴν Ἀσίαν Ἑλληνικοῖσ τέλεσι, τῆσ ἀνημέρου καὶ θηριώδουσ ἐκράτησε διαίτησ. καὶ τοὺσ μὲν Πλάτωνοσ ὀλίγοι νόμουσ ἀναγιγνώσκομεν, τοῖσ δ’ Ἀλεξάνδρου μυριάδεσ ἀνθρώπων ἐχρήσαντο καὶ χρῶνται·

μακαριώτεροι τῶν διαφυγόντων Ἀλέξανδρον οἱ κρατηθέντεσ γενόμενοι· τοὺσ μὲν γὰρ οὐδεὶσ ἔπαυσεν ἀθλίωσ ζῶντασ, τοὺσ δ’ ἠνάγκασεν εὐδαιμονεῖν ὁ νικήσασ.

"ὦ παῖδεσ ἀπωλόμεθ’ ἂν εἰ μὴ ἀπωλόμεθα·

τοῦτο περὶ τῶν ἁλόντων ὑπ’; ’ Ἀλεξάνδρου δικαιότερόν ἐστιν εἰπεῖν. οὐκ ἂν ἡμερώθησαν, εἰ μὴ ἐκρατήθησαν· οὐκ ἂν εἶχεν Ἀλεξάνδρειαν Αἴγυπτοσ, οὐδὲ Μεσοποταμία Σελεύκειαν οὐδὲ Προφθασίαν Σογδιανὴ οὐδ’ Ἰνδία Βουκεφαλίαν, οὐδὲ πόλιν Ἑλλάδα Καύκασοσ παροικοῦσαν αἷσ ἐμπολισθεὶσ ἀπεσβέσθη τὸ ἄγριον καὶ μετέβαλε τὸ χεῖρον ὑπὸ τοῦ κρείττονοσ ἐθιζόμενον. θηριώδεισ μεταβαλὼν Ἀλέξανδροσ, εἰκότωσ ἂν φιλοσοφώτατοσ νομίζοιτο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 5

(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION