Plato, Laws, book 12 142:

ἦν γὰρ οὖν. τούτου δὴ πέρι τοῦ συλλόγου πάλιν ἀναλαβὼν λέγοιμ’ ἂν τὸ τοιόνδε. φημί, εἴ τισ τοῦτον βάλοιτο οἱο͂ν ἄγκυραν πάσησ τῆσ πόλεωσ, πάντα ἔχουσαν τὰ πρόσφορα ἑαυτῇ, σῴζειν ἂν σύμπαντα ἃ βουλόμεθα. πῶσ δή; τὸ μετὰ τοῦτο ἡμέτεροσ ἂν καιρὸσ γίγνοιτο ὀρθῶσ φράζοντασ μηδὲν ἀπολείπειν προθυμίασ. καὶ μάλα καλῶσ εἶπεσ, ποίει θ’ ὥσπερ καὶ διανοῇ.