Plato, Laws, book 7 73:

(플라톤, Laws, book 7 73:)

οὐκοῦν τούτῳ μὲν χρόνον δώσομεν, βεβαιώσομεν δὲ τότε αὐτό, ὁπόταν σκεψώμεθα ἱκανῶσ· ἵνα δὲ μὴ τὴν ἑπομένην τάξιν τοῖσ νόμοισ τοῖσ νῦν ἡμῖν παροῦσι διαπεράνασθαι κωλυθῶμεν μάτην, ἰώμεν πρὸσ τὸ τέλοσ αὐτῶν. τάχα γὰρ ἴσωσ, εἰ θεὸσ ἐθέλοι, κἂν ἡ διέξοδοσ αὕτη ὅλη σχοῦσα τέλοσ ἱκανῶσ ἂν μηνύσειε καὶ τὸ νῦν διαπορούμενον. ἄριστ’, ὦ ξένε, λέγεισ, καὶ ποιῶμεν οὕτωσ ὡσ εἴρηκασ. δεδόχθω μὲν δή, φαμέν, τὸ ἄτοπον τοῦτο, νόμουσ τὰσ ᾠδὰσ ἡμῖν γεγονέναι, καὶ καθάπερ οἱ παλαιοὶ τότε περὶ κιθαρῳδίαν οὕτω πωσ, ὡσ ἐοίκεν, ὠνόμασαν ‐ ὥστε τάχ’ ἂν οὐδ’ ἐκεῖνοι παντάπασί γ’ ἂν ἀφεστῶτεσ εἰε͂ν τοῦ νῦν λεγομένου, καθ’ ὕπνον δὲ οἱο͂́ν πού τισ ἢ καὶ ὕπαρ ἐγρηγορὼσ ὠνείρωξεν μαντευόμενοσ αὐτό ‐ τὸ δ’ οὖν δόγμα περὶ αὐτοῦ τοῦτ’ ἔστω·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION