Plato, Laws, book 6 127:

(플라톤, Laws, book 6 127:)

σχεδὸν ἐννοῶ ἀκούων καὶ αὐτὸσ ταῦτα ἃ λέγεισ, ἐπεὶ ἐντριβήσ γε οὐδαμῶσ γέγονα τῇ τοιαύτῃ τέχνῃ. καὶ οὐδέν γε ἐβλάβησ. χρησώμεθά γε μὴν τῷ νῦν παρατυχόντι περὶ αὐτῆσ ἡμῖν λόγῳ τὸ τοιόνδε, ὡσ εἴ ποτέ τισ ἐπινοήσειε γράψαι τε ὡσ κάλλιστον ζῷον καὶ τοῦτ’ αὖ μηδέποτε ἐπὶ φαυλότερον ἀλλ’ ἐπὶ τὸ βέλτιον ἴσχειν τοῦ ἐπιόντοσ ἀεὶ χρόνου, συννοεῖσ ὅτι θνητὸσ ὤν, εἰ μή τινα καταλείψει διάδοχον τοῦ ἐπανορθοῦν τε, ἐάν τι σφάλληται τὸ ζῷον ὑπὸ χρόνων, καὶ τὸ παραλειφθὲν ὑπὸ τῆσ ἀσθενείασ τῆσ ἑαυτοῦ πρὸσ τὴν τέχνην οἱο͂́σ τε εἰσ τὸ πρόσθεν ἔσται φαιδρύνων ποιεῖν ἐπιδιδόναι, σμικρόν τινα χρόνον αὐτῷ πόνοσ παραμενεῖ πάμπολυσ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION