Plato, Laws, book 5 43:

(플라톤, Laws, book 5 43:)

ἀνθρώποισ γὰρ διαλεγόμεθα ἀλλ’ οὐ θεοῖσ. ἔστιν δὴ φύσει ἀνθρώπειον μάλιστα ἡδοναὶ καὶ λῦπαι καὶ ἐπιθυμίαι, ἐξ ὧν ἀνάγκη τὸ θνητὸν πᾶν ζῷον ἀτεχνῶσ οἱο͂ν ἐξηρτῆσθαί τε καὶ ἐκκρεμάμενον εἶναι σπουδαῖσ ταῖσ μεγίσταισ· δεῖ δὴ τὸν κάλλιστον βίον ἐπαινεῖν, μὴ μόνον ὅτι τῷ σχήματι κρατεῖ πρὸσ εὐδοξίαν, ἀλλὰ καὶ ὡσ, ἄν τισ ἐθέλῃ γεύεσθαι καὶ μὴ νέοσ ὢν φυγὰσ ἀπ’ αὐτοῦ γένηται, κρατεῖ καὶ τούτῳ ὃ πάντεσ ζητοῦμεν, τῷ χαίρειν πλείω, ἐλάττω δὲ λυπεῖσθαι παρὰ τὸν βίον ἅπαντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION