Plato, Laws, book 2 114:

ἀνάγκη. πᾶσ δέ γε αὐτὸσ αὑτοῦ κουφότεροσ αἴρεται καὶ γέγηθέν τε καὶ παρρησίασ ἐμπίμπλαται καὶ ἀνηκουστίασ ἐν τῷ τοιούτῳ τῶν πέλασ, ἄρχων δ’ ἱκανὸσ ἀξιοῖ ἑαυτοῦ τε καὶ τῶν ἄλλων γεγονέναι. τί μήν; οὐκοῦν ἔφαμεν, ὅταν γίγνηται ταῦτα, καθάπερ τινὰ σίδηρον τὰσ ψυχὰσ τῶν πινόντων διαπύρουσ γιγνομένασ μαλθακωτέρασ γίγνεσθαι καὶ νεωτέρασ, ὥστε εὐαγώγουσ συμβαίνειν τῷ δυναμένῳ τε καὶ ἐπισταμένῳ παιδεύειν τε καὶ πλάττειν, καθάπερ ὅτ’ ἦσαν νέαι;