Plato, Laws, book 1 137:

τί δ’ οὔ; τούτουσ δὴ δύο ἔλεγον φόβουσ· ὧν ὁ ἕτεροσ ἐναντίοσ μὲν ταῖσ ἀλγηδόσιν καὶ τοῖσ ἄλλοισ φόβοισ, ἐναντίοσ δ’ ἐστὶ ταῖσ πλείσταισ καὶ μεγίσταισ ἡδοναῖσ. ὀρθότατα λέγεισ. ἆρ’ οὖν οὐ καὶ νομοθέτησ, καὶ πᾶσ οὗ καὶ σμικρὸν ὄφελοσ, τοῦτον τὸν φόβον ἐν τιμῇ μεγίστῃ σέβει, καὶ καλῶν αἰδῶ, τὸ τούτῳ θάρροσ ἐναντίον ἀναίδειάν τε προσαγορεύει καὶ μέγιστον κακὸν ἰδίᾳ τε καὶ δημοσίᾳ πᾶσι νενόμικεν;