Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 290:

ἴθι δή, καὶ τὴν τῶν δικαστῶν τῶν ὀρθῶσ δικαζόντων θεασώμεθα δύναμιν. πάνυ μὲν οὖν. ἆρ’ οὖν ἐπὶ πλέον τι δύναται τοῦ περὶ τὰ συμβόλαια πάνθ’ ὁπόσα κεῖται νόμιμα παρὰ νομοθέτου βασιλέωσ παραλαβοῦσα, κρίνειν εἰσ ἐκεῖνα σκοποῦσα τά τε δίκαια ταχθέντ’ εἶναι καὶ ἄδικα, τὴν αὑτῆσ ἰδίαν ἀρετὴν παρεχομένη τοῦ μήθ’ ὑπό τινων δώρων μήθ’ ὑπὸ φόβων μήτε οἴκτων μήθ’ ὑπό τινοσ ἄλλησ ἔχθρασ μηδὲ φιλίασ ἡττηθεῖσα παρὰ τὴν τοῦ νομοθέτου τάξιν ἐθέλειν ἂν τἀλλήλων ἐγκλήματα διαιρεῖν;