Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 266:

κινδυνεύομεν. οὐκοῦν κἄν τισ ἄρα ἐπιστήμων ὄντωσ ὢν εἷσ ἄρχῃ, πάντωσ τό γε ὄνομα ταὐτὸν βασιλεὺσ καὶ οὐδὲν ἕτερον προσρηθήσεται· δι’ ἃ δὴ τὰ πέντε ὀνόματα τῶν νῦν λεγομένων πολιτειῶν ἓν μόνον γέγονεν. ἐοίκε γοῦν. τί δ’ ὅταν μήτε κατὰ νόμουσ μήτε κατὰ ἔθη πράττῃ τισ εἷσ ἄρχων, προσποιῆται δὲ ὥσπερ ὁ ἐπιστήμων ὡσ ἄρα παρὰ τὰ γεγραμμένα τό γε βέλτιστον ποιητέον, ᾖ δέ τισ ἐπιθυμία καὶ ἄγνοια τούτου τοῦ μιμήματοσ ἡγουμένη, μῶν οὐ τότε τὸν τοιοῦτον ἕκαστον τύραννον κλητέον;