Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 129:

καὶ τοῦτο ἡμῖν που φανερόν, ὡσ καὶ τὸ "τὶ" τοῦτο ῥῆμα ἐπ’ ὄντι λέγομεν ἑκάστοτε· μόνον γὰρ αὐτὸ λέγειν, ὥσπερ γυμνὸν καὶ ἀπηρημωμένον ἀπὸ τῶν ὄντων ἁπάντων, ἀδύνατον· ἦ γάρ; ἀδύνατον. ἆρα τῇδε σκοπῶν σύμφησ, ὡσ ἀνάγκη τόν τι λέγοντα ἕν γέ τι λέγειν; οὕτωσ. ἑνὸσ γὰρ δὴ τό γε "τὶ" φήσεισ σημεῖον εἶναι, τὸ δὲ "τινὲ" δυοῖν, τὸ δὲ "τινὲσ" πολλῶν. πῶσ γὰρ οὔ;