Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 273:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 273:)

ἀλλ’ οὔ τι μὲν δὴ τούτου γε ἕνεκα ἠρχόμεθα διαλεγόμενοι, ἵνα εὑρ́ωμεν τί ποτ’ οὐκ ἔστ’ ἐπιστήμη, ἀλλὰ τί ἔστιν. ὅμωσ δὲ τοσοῦτόν γε προβεβήκαμεν, ὥστε μὴ ζητεῖν αὐτὴν ἐν αἰσθήσει τὸ παράπαν ἀλλ’ ἐν ἐκείνῳ τῷ ὀνόματι, ὅτι ποτ’ ἔχει ἡ ψυχή, ὅταν αὐτὴ καθ’ αὑτὴν πραγματεύηται περὶ τὰ ὄντα. ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε καλεῖται, ὦ Σώκρατεσ, ὡσ ἐγᾦμαι, δοξάζειν. ὀρθῶσ γὰρ οἰεί, ὦ φίλε. καὶ ὁρ́α δὴ νῦν πάλιν ἐξ ἀρχῆσ, πάντα τὰ πρόσθεν ἐξαλείψασ, εἴ τι μᾶλλον καθορᾷσ, ἐπειδὴ ἐνταῦθα προελήλυθασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION