Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 148:

πολλοῦ γε δεῖ. ἢ αὖ ἀποκνήσειν ὁμολογεῖν οἱο͂́ν τ’ εἶναι εἰδέναι καὶ μὴ εἰδέναι τὸν αὐτὸν τὸ αὐτό; ἢ ἐάνπερ τοῦτο δείσῃ, δώσειν ποτὲ τὸν αὐτὸν εἶναι τὸν ἀνομοιούμενον τῷ πρὶν ἀνομοιοῦσθαι ὄντι; μᾶλλον δὲ τὸν εἶναί τινα ἀλλ’ οὐχὶ τούσ, καὶ τούτουσ γιγνομένουσ ἀπείρουσ, ἐάνπερ ἀνομοίωσισ γίγνηται, εἰ δὴ ὀνομάτων γε δεήσει θηρεύσεισ διευλαβεῖσθαι ἀλλήλων;