Pindar, Odes, isthmian odes, isthmian 5 ΦΥΛΑΚΙΔᾼ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΓΚΡΑΤΙῼ

(핀다르, Odes, isthmian odes, isthmian 5 ΦΥΛΑΚΙΔᾼ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΓΚΡΑΤΙῼ)

μᾶτερ Ἁλίου πολυώνυμε Θεία, σέο ἕκατι καὶ μεγασθενῆ νόμισαν χρυσὸν ἄνθρωποι περιώσιον ἄλλων· καὶ γὰρ ἐριζόμεναι νᾶεσ ἐν πόντῳ καὶ <ὑφ’> ἁρ́μασιν ἵπποι διὰ τεάν, ὤνασσα, τιμὰν ὠκυδινάτοισ ἐν ἁμίλλαισι θαυμασταὶ πέλονται· κλέοσ ἔπραξεν, ὅντιν’ ἀθρόοι στέφανοι χερσὶ νικάσαντ’ ἀνέδησαν ἔθειραν ἢ ταχυτᾶτι ποδῶν.

κρίνεται δ’ ἀλκὰ διὰ δαίμονασ ἀνδρῶν. δύο δέ τοι ζωᾶσ ἀώτον μοῦνα ποιμαίνοντι τὸν ἄλπνιστον εὐανθεῖ σὺν ὄλβῳ, εἴ τισ εὖ πάσχων λόγον ἐσλὸν ἀκούῃ. μὴ μάτευε Ζεὺσ γενέσθαι· πάντ’ ἔχεισ, εἴ σε τούτων μοῖρ’ ἐφίκοιτο καλῶν.

θνατὰ θνατοῖσι πρέπει.

τὶν δ’ ἐν Ἰσθμῷ διπλόα θάλλοισ’ ἀρετά, Φυλακίδα, κεῖται, Νεμέα δὲ καὶ ἀμφοῖν, Πυθέᾳ τε παγκρατίου. τὸ δ’ ἐμὸν οὐκ ἄτερ Αἰακιδᾶν κέαρ ὕμνων γεύεται· σὺν Χάρισιν δ’ ἔμολον Λάμπωνοσ υἱοῖσ τάνδ’ ἐσ εὔνομον πόλιν. εἰ δὲ τέτραπται θεοδότων ἔργων κέλευθον ἂν καθαράν, μὴ φθόνει κόμπον τὸν ἐοικότ’ ἀοιδᾷ κιρνάμεν ἀντὶ πόνων.

καὶ γὰρ ἡρώων ἀγαθοὶ πολεμισταὶ λόγον ἐκέρδαναν, κλέονται δ’ ἔν τε φορμίγγεσσιν ἐν αὐλῶν τε παμφώνοισ ὁμοκλαῖσ μυρίον χρόνον·

μελέταν δὲ σοφισταῖσ Διὸσ ἕκατι πρόσβαλον σεβιζόμενοι·

ἐν δὲ Θήβαισ ἱπποσόασ Ιὄλαοσ γέρασ ἔχει, Περσεὺσ δ’ ἐν Ἄργει, Κάστοροσ δ’ αἰχμὰ Πολυδεύκεοσ τ’ ἐπ’ Εὐρώτα ῥεέθροισ.

ἀλλ’ ἐν Οἰνώνᾳ μεγαλήτορεσ ὀργαὶ Αἰακοῦ παίδων τε·

τοὶ καὶ σὺν μάχαισ δὶσ πόλιν Τρώων πράθον ἑσπόμενοι Ἡρακλῆϊ πρότερον, καὶ σὺν Ἀτρείδαισ. ἔλα νῦν μοι πεδόθεν· λέγε, τίνεσ Κύκνον, τίνεσ Ἕκτορα πέφνον, καὶ στράταρχον Αἰθιόπων ἄφοβον Μέμνονα χαλκοάραν· τίσ ἄρ’ ἐσλὸν Τήλεφον τρῶσεν ἑῷ δορὶ Καί̈κου παρ’ ὄχθαισ;

τοῖσιν Αἴγιναν προφέρει στόμα πάτραν διαπρεπέα νᾶσον·

τετείχισται δὲ πάλαι πύργοσ ὑψηλαῖσ ἀρεταῖσ ἀναβαίνειν. πολλὰ μὲν ἀρτιεπὴσ γλῶσσά μοι τοξεύματ’ ἔχει περὶ κείνων κελαδέσαι· καὶ νῦν ἐν Ἄρει μαρτυρήσαι κεν πόλισ Αἰάντοσ ὀρθωθεῖσα ναύταισ ἐν πολυφθόρῳ Σαλαμὶσ Διὸσ ὄμβρῳ ἀναρίθμων ἀνδρῶν χαλαζάεντι φόνῳ.

ἀλλ’ ὅμωσ καύχημα κατάβρεχε σιγᾷ· Ζεὺσ τά τε καὶ τὰ νέμει, Ζεὺσ ὁ πάντων κύριοσ.

ἐν δ’ ἐρατεινῷ μέλιτι καὶ τοιαίδε τιμαὶ καλλίνικον χάρμ’ ἀγαπάζοντι. μαρνάσθω τισ ἔρδων ἀμφ’ ἀέθλοισιν γενεὰν Κλεονίκου ἐκμαθών·

οὔτοι τετύφλωται μακρὸσ μόχθοσ ἀνδρῶν·

οὐδ’ ὁπόσαι δαπάναι ἐλπίδων ἔκνισ’ ὄπιν. αἰνέω καὶ Πυθέαν ἐν γυιοδάμαισ Φυλακίδᾳ πλαγᾶν δρόμον εὐθυπορῆσαι χερσὶ δεξιόν, νόῳ ἀντίπαλον. καὶ πτερόεντα νέον σύμπεμψον ὕμνον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION