Euripides, Helen, episode, dialogue 2:

(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 2:)

Μενέλαε, μαστεύων σε κιγχάνω μόλισ πᾶσαν πλανηθεὶσ τήνδε βάρβαρον χθόνα, πεμφθεὶσ ἑταίρων τῶν λελειμμένων ὕπο. τί δ’ ἔστιν; οὔ που βαρβάρων συλᾶσθ’ ὕπο; θαῦμ’ ἔστ’, ἔλασσον τοὔνομ’ ἢ τὸ πρᾶγμ’ ἔχον. λέγ’· ὡσ φέρεισ τι τῇδε τῇ σπουδῇ νέον. λέγω πόνουσ σε μυρίουσ τλῆναι μάτην. παλαιὰ θρηνεῖσ πήματ’· ἀγγέλλεισ δὲ τί; βέβηκεν ἄλοχοσ σὴ πρὸσ αἰθέροσ πτυχὰσ ἀρθεῖσ’ ἄφαντοσ· οὐρανῷ δὲ κρύπτεται λιποῦσα σεμνὸν ἄντρον οὗ σφ’ ἐσῴζομεν, τοσόνδε λέξασ’· Ὦ ταλαίπωροι Φρύγεσ πάντεσ τ’ Ἀχαιοί, δι’ ἔμ’ ἐπὶ Σκαμανδρίοισ ἀκταῖσιν Ἥρασ μηχαναῖσ ἐθνῄσκετε, δοκοῦντεσ Ἑλένην οὐκ ἔχοντ’ ἔχειν Πάριν. ἐγὼ δ’, ἐπειδὴ χρόνον ἔμειν’ ὅσον με χρῆν, τὸ μόρσιμον σῴσασα, πατέρ’ ἐσ οὐρανὸν ἄπειμι· φήμασ δ’ ἡ τάλαινα Τυνδαρὶσ ἄλλωσ κακὰσ ἤκουσεν οὐδὲν αἰτία.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION