Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ib'. TIMWN

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ib'. TIMWN)

Ἀπολλωνίδησ ὁ Νικαεὺσ ὁ παρ’ ἡμῶν ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Εἰσ τοὺσ Σίλλουσ ὑπομνήματι, ἃ προσφωνεῖ Τιβερίῳ Καίσαρι, φησὶ τὸν Τίμωνα εἶναι πατρὸσ μὲν Τιμάρχου, Φλιάσιον δὲ τὸ γένοσ· νέον δὲ καταλειφθέντα χορεύειν, ἔπειτα κατα‐ γνόντα ἀποδημῆσαι εἰσ Μέγαρα πρὸσ Στίλπωνα· κἀκείνῳ συνδιατρίψαντα αὖθισ ἐπανελθεῖν οἴκαδε καὶ γῆμαι. εἶτα πρὸσ Πύρρωνα εἰσ Ἦλιν ἀποδημῆσαι μετὰ τῆσ γυναικὸσ κἀκεῖ διατρίβειν ἑώσ αὐτῷ παῖδεσ ἐγένοντο, ὧν τὸν μὲν πρεσβύτερον Ξάνθον ἐκάλεσε καὶ ἰατρικὴν ἐδίδαξε καὶ διάδοχον τοῦ βίου κατέλιπε. ὁ δ’ ἐλλόγιμοσ ἦν, ὡσ καὶ Σωτίων ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ φησίν.

ἀπορῶν μέντοι τροφῶν ἀπῆρεν εἰσ τὸν Ἑλλήσποντον καὶ τὴν Προποντίδα· ἐν Χαλκηδόνι τε σοφιστεύων ἐπὶ πλέον ἀποδοχῆσ ἠξιώθη· ἐντεῦθέν τε πορισάμενοσ ἀπῆρεν εἰσ Ἀθήνασ, κἀκεῖ διέτριβε μέχρι καὶ τελευτῆσ, ὀλίγον χρόνον εἰσ Θήβασ διαδραμών. ἐγνώσθη δὲ καὶ Ἀντιγόνῳ τῷ βασιλεῖ καὶ Πτολεμαίῳ τῷ Φιλαδέλφῳ, ὡσ αὐτὸσ ἐν τοῖσ ἰάμβοισ αὑτῷ μαρτυρεῖ. Ἦν δέ, φησὶν ὁ Ἀντίγονοσ, καὶ φιλοπότησ καὶ ἀπὸ τῶν φιλοσόφων εἰ σχολάζοι ποιήματα συνέγραφε καὶ ἔπη καὶ τραγῳδίασ καὶ σατύρουσ καὶ δράματα κωμικὰ τριάκοντα, τὰ δὲ τραγικὰ ἑξήκοντα, σίλλουσ τε καὶ κιναίδουσ. φέρεται δ’ αὐτοῦ καὶ καταλογάδην βιβλία εἰσ ἐπῶν τείνοντα μυριάδασ δύο, ὧν καὶ Ἀντίγονοσ ὁ Καρύστιοσ μέμνηται, ἀναγεγραφὼσ αὐτοῦ καὶ αὐτὸσ τὸν βίον.

τῶν δὲ σίλλων τρία ἐστίν, ἐν οἷσ ὡσ ἂν σκεπτικὸσ ὢν πάντασ λοιδορεῖ καὶ σιλλαίνει τοὺσ δογματικοὺσ ἐν παρῳδίασ εἴδει. ὧν τὸ μὲν πρῶτον αὐτοδιήγητον ἔχει τὴν ἑρμηνείαν, τὸ δὲ δεύτερον καὶ τρίτον ἐν διαλόγου σχήματι. φαίνεται γοῦν ἀνακρίνων Ξενοφάνην τὸν Κολοφώνιον περὶ ἑκάστων, ὁ δ’ αὐτῷ διηγούμενόσ ἐστι· καὶ ἐν μὲν τῷ δευτέρῳ περὶ τῶν ἀρχαιοτέρων, ἐν δὲ τῷ τρίτῳ περὶ τῶν ὑστέρων· ὅθεν δὴ αὐτῷ τινεσ καὶ Ἐπί‐ λογον ἐπέγραψαν. τὸ δὲ πρῶτον ταὐτὰ περιέχει πράγματα, πλὴν ὅτι μονοπρόσωπόσ ἐστιν ἡ ποίησισ·

ἀρχὴ δὲ αὐτῷ ἥδε, ἕσπετε νῦν μοι ὅσοι πολυπράγμονέσ ἐστε σοφισταί. Ἐτελεύτησε δ’ ἐγγὺσ ἐτῶν ἐνενήκοντα, ὥσ φησιν ὁ Ἀντίγονοσ καὶ Σωτίων ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ. τοῦτον ἐγὼ καὶ ἑτερόφθαλμον ἤκουσα, ἐπεὶ καὶ αὐτὸσ αὑτὸν Κύκλωπα ἐκάλει. γέγονε καὶ ἕτεροσ Τίμων ὁ μισάνθρωποσ. Ὁ δ’ οὖν φιλόσοφοσ καὶ φιλόκηποσ ἦν σφόδρα καὶ ἰδιοπράγμων, ὡσ καὶ Ἀντίγονόσ φησι. λόγοσ γοῦν εἰπεῖν Ιἑρώνυμον τὸν περιπατητικὸν ἐπ’ αὐτοῦ, "Ὡσ παρὰ τοῖσ Σκύθαισ καὶ οἱ φεύγοντεσ τοξεύουσι καὶ οἱ διώκοντεσ, οὕτω τῶν φιλοσόφων οἱ μὲν διώκοντεσ θηρῶσι τοὺσ μαθητάσ, οἱ δὲ φεύγοντεσ, καθάπερ καὶ ὁ Τίμων. Ἦν δὲ καὶ ὀξὺσ νοῆσαι καὶ διαμυκτηρίσαι·

φιλογράμματόσ τε καὶ τοῖσ ποιηταῖσ μύθουσ γράψαι ἱκανὸσ καὶ δράματα συνδιατιθέναι. μετεδίδου δὲ τῶν τραγῳδιῶν Ἀλεξάνδρῳ καὶ Ὁμήρῳ. θορυβούμενόσ θ’ ὑπὸ τῶν θεραπαινῶν καὶ κυνῶν ἐποίει μηδέν, σπουδάζων περὶ τὸ ἠρεμάζειν. φασὶ δὲ καὶ Ἄρατον πυθέσθαι αὐτοῦ πῶσ τὴν Ὁμήρου ποίησιν ἀσφαλῆ κτήσαιτο, τὸν δὲ εἰπεῖν, "εἰ τοῖσ ἀρχαίοισ ἀντιγράφοισ ἐντυγχάνοι καὶ μὴ τοῖσ ἤδη διωρθωμένοισ. " εἰκῆ τε αὐτῷ ἔκειτο τὰ ποιήματα, ἐνίοτε ἡμίβρωτα· ὥστε καὶ Ζωπύρῳ τῷ ῥήτορι ἀναγινώσκοντά τι ἐπιτυλίττειν καὶ κατὰ τὸ ἐπελθὸν διεξιέναι·

ἦν δ’ αὐτόσ τε ἑτερόφθαλμοσ καὶ ὁ Διοσκουρίδησ μαθητὴσ αὐτοῦ, καὶ ὁ πρὸσ ὃν ἔλεγεν ὑγιήσ. ἐλθόντα τ’ ἐφ’ ἡμισείασ, οὕτωσ εὑρεῖν τὸ ἀπόσπασμα τέωσ ἀγνοοῦντα. τοσοῦτον ἦν ἀδιάφοροσ. ἀλλὰ καὶ εὔρουσ · ὡσ μηδ’ ἀριστᾶν συγχωρεῖν. φασὶ δ’ αὐτὸν Ἀρκεσίλαον θεασάμενον διὰ τῶν Κερκώπων ἰόντα, εἰπεῖν, "τί σὺ δεῦρο, ἔνθαπερ ἡμεῖσ οἱ ἐλεύθεροι; συνεχέσ τε ἐπιλέγειν εἰώθει πρὸσ τοὺσ τὰσ αἰσθήσεισ μετ’ ἐπιμαρτυροῦντοσ τοῦ νοῦ ἐγκρίνοντασ, συνῆλθεν Ἀτταγᾶσ τε καὶ Νουμήνιοσ. εἰώθει δὲ καὶ παίζειν τοιαῦτα. πρὸσ οὖν τὸν θαυμάζοντα πάντα ἔφη, "τί δ’ οὐ θαυμάζεισ ὅτι τρεῖσ ὄντεσ τέτταρασ ἔχομεν ὀφθαλμούσ; ἐρωτηθεὶσ δέ ποθ’ ὑπὸ τοῦ Ἀρκεσιλάου διὰ τί παρείη ἐκ Θηβῶν, ἔφη, "ἵν’ ὑμᾶσ ἀναπεπταμένουσ ὁρῶν γελῶ.

" ὅμωσ δὲ καθαπτόμενοσ Ἀρκεσιλάου ἐν τοῖσ σίλλοισ ἐπῄνεκεν αὐτὸν ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Ἀρκεσιλάου περιδείπνῳ. Τούτου διάδοχοσ, ὡσ μὲν Μηνόδοτόσ φησι, γέγονεν οὐδείσ, ἀλλὰ διέλιπεν ἡ ἀγωγὴ ἑώσ αὐτὴν Πτολεμαῖοσ ὁ Κυρηναῖοσ ἀνεκτήσατο. ὡσ δ’ Ἱππόβοτόσ φησι καὶ Σωτίων, διήκουσαν αὐτοῦ Διοσκουρίδησ Κύπριοσ καὶ Νικόλοχοσ Ῥόδιοσ καὶ Εὐφράνωρ Σελευκεὺσ Πραΰλουσ τ’ ἀπὸ Τρωάδοσ, ὃσ οὕτω καρτερικὸσ ἐγένετο, καθά φησι Φύλαρχοσ ἱστορῶν, ὥστ’ ἀδίκωσ ὑπομεῖναι ὡσ ἐπὶ προδοσίᾳ κολασθῆναι, μηδὲ λόγου τοὺσ πολίτασ καταξιώσασ. Εὐφράνοροσ δὲ διήκουσεν Εὔβουλοσ Ἀλεξανδρεύσ, οὗ Πτολεμαῖοσ, οὗ Σαρπηδὼν καὶ Ἡρακλείδησ, Ἡρακλείδου δ’ Αἰνεσίδημοσ Κνώσιοσ, ὃσ καὶ Πυρρωνείων λόγων ὀκτὼ συνέγραψε βιβλία·

οὗ Ζεύξιπποσ ὁ πολίτησ, οὗ Ζεῦξισ ὁ Γωνιόπουσ, οὗ Ἀντίοχοσ Λαοδικεὺσ ἀπὸ Λύκου· τούτου δὲ Μηνόδοτοσ ὁ Νικομηδεύσ, ἰατρὸσ ἐμπειρικόσ, καὶ Θειωδᾶσ Λαοδικεύσ· Μηνοδότου δὲ Ἡρόδοτοσ Ἀριέωσ Ταρσεύσ· Ἡροδότου δὲ διήκουσε Σέξτοσ ὁ ἐμπειρικόσ, οὗ καὶ τὰ δέκα τῶν Σκεπτικῶν καὶ ἄλλα κάλλιστα· Σέξτου δὲ διήκουσε Σατορνῖνοσ ὁ Κυθηνᾶσ, ἐμπειρικὸσ καὶ αὐτόσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION