Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. e'. ZHNWN ELEATHS

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. e'. ZHNWN ELEATHS)

Ζήνων Ἐλεάτησ. τοῦτον Ἀπολλόδωρόσ φησιν εἶναι ἐν Χρονικοῖσ [Πύρητοσ τὸν δὲ Παρμενίδην] φύσει μὲν Τελευταγόρου, θέσει δὲ Παρμενίδου <τὸν δὲ Παρμενίδην Πύρητοσ>. περὶ τούτου καὶ Μελίσσου Τίμων φησὶ ταῦτα· ἀμφοτερογλώσσου τε μέγα σθένοσ οὐκ ἀλαπαδνὸν Ζήνωνοσ πάντων ἐπιλήπτοροσ, ἠδὲ Μέλισσον, πολλῶν φαντασμῶν ἐπάνω, παύρων γε μὲν ἥσσω. Ὁ δὴ Ζήνων διακήκοε Παρμενίδου καὶ γέγονεν αὐτοῦ παιδικά. καὶ εὐμήκησ ἦν, καθά φησι Πλάτων ἐν τῷ Παρμενίδῃ, ὁ δ’ αὐτὸσ ἐν τῷ Σοφιστῇ καὶ ἐν τῷ Φαίδρῳ <αὐτοῦ μέμνηται> καὶ Ἐλεατικὸν Παλαμήδην αὐτὸν καλεῖ. φησὶ δ’ Ἀριστοτέλησ εὑρετὴν αὐτὸν γενέσθαι διαλεκτικῆσ, ὥσπερ Ἐμπεδοκλέα ῥητορικῆσ. Γέγονε δὲ ἀνὴρ γενναιότατοσ καὶ ἐν φιλοσοφίᾳ καὶ ἐν πολιτείᾳ·

φέρεται γοῦν αὐτοῦ βιβλία πολλῆσ συνέσεωσ γέμοντα. καθελεῖν δὲ θελήσασ Νέαρχον τὸν τύραννον‐‐οἱ δὲ Διομέδοντα‐‐συνελήφθη, καθά φησιν Ἡρακλείδησ ἐν τῇ Σατύρου ἐπιτομῇ. ὅτε καὶ ἐξεταζόμενοσ τοὺσ συνειδότασ καὶ περὶ τῶν ὅπλων ὧν ἦγεν εἰσ Λιπάραν, πάντασ ἐμήνυσεν αὐτοῦ τοὺσ φίλουσ, βουλόμενοσ αὐτὸν ἔρημον καταστῆσαι· εἶτα περί τινων εἰπεῖν ἔχειν τινα <ἔφη> αὐτῷ πρὸσ τὸ οὖσ καὶ δακὼν οὐκ ἀνῆκεν ἑώσ ἀπεκεντήθη, ταὐτὸν Ἀριστογείτονι τῷ τυραννοκτόνῳ παθών. Δημήτριοσ δέ φησιν ἐν τοῖσ Ὁμωνύμοισ τὸν μυκτῆρα αὐτὸν ἀποτραγεῖν.

Ἀντισθένησ δὲ ἐν ταῖσ Διαδοχαῖσ φησι μετὰ τὸ μηνῦσαι τοὺσ φίλουσ ἐρωτηθῆναι πρὸσ τοῦ τυράννου εἴ τισ ἄλλοσ εἰή· τὸν δὲ εἰπεῖν, "σὺ ὁ τῆσ πόλεωσ ἀλιτήριοσ. " πρόσ τε τοὺσ παρεστῶτασ φάναι· "θαυμάζω ὑμῶν τὴν δειλίαν, εἰ τούτων ἕνεκεν ὧν νῦν ἐγὼ ὑπομένω, δουλεύετε τῷ τυράννῳ· καὶ τέλοσ ἀποτραγόντα τὴν γλῶτταν προσπτύσαι αὐτῷ· τοὺσ δὲ πολίτασ παρορμηθέντασ αὐτίκα τὸν τύραννον καταλεῦσαι. ταὐτὰ δὲ σχεδὸν οἱ πλείουσ λαλοῦσιν. Ἕρμιπποσ δέ φησιν εἰσ ὅλμον αὐτὸν βληθῆναι καὶ κατακοπῆναι. Καὶ εἰσ αὐτὸν ἡμεῖσ εἴπομεν οὕτωσ·

ἤθελεσ, ὦ Ζήνων, καλὸν ἤθελεσ ἄνδρα τύραννον κτείνασ ἐκλῦσαι δουλοσύνησ Ἐλέαν. ἀλλ’ ἐδάμησ· δὴ γάρ δε λαβὼν ὁ τύραννοσ ἐν ὅλμῳ κόψε. τί τοῦτο λέγω; σῶμα γάρ, οὐχὶ δὲ σέ. Γέγονε δὲ τά τε ἄλλα ἀγαθὸσ ὁ Ζήνων, ἀλλὰ καὶ ὑπεροπτικὸσ τῶν μειζόνων κατ’ ἴσον Ἡρακλείτῳ· καὶ γὰρ οὗτοσ τὴν πρότερον μὲν Υἕλην, ὕστερον δ’ Ἐλέαν, Φωκαέων οὖσαν ἀποικίαν, αὑτοῦ δὲ πατρίδα, πόλιν εὐτελῆ καὶ μόνον ἄνδρασ ἀγαθοὺσ τρέφειν ἐπισταμένην ἠγάπησε μᾶλλον τῆσ Ἀθηναίων μεγαλαυχίασ, οὐκ ἐπιδημήσασ πώμαλα πρὸσ αὐτούσ, ἀλλ’ αὐτόθι καταβιούσ. Οὗτοσ καὶ τὸν Ἀχιλλέα πρῶτοσ λόγον ἠρώτησε [Φαβωρῖνοσ δέ φησι Παρμενίδην] καὶ ἄλλουσ συχνούσ.

ἀρέσκει δ’ αὐτῷ τάδε· κόσμουσ εἶναι κενόν τε μὴ εἶναι· γεγενῆσθαι δὲ τὴν τῶν πάντων φύσιν ἐκ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ ξηροῦ καὶ ὑγροῦ, λαμβανόντων αὐτῶν εἰσ ἄλληλα τὴν μεταβολήν· γένεσίν τε ἀνθρώπων ἐκ γῆσ εἶναι καὶ ψυχὴν κρᾶμα ὑπάρχειν ἐκ τῶν προειρημένων κατὰ μηδενὸσ τούτων ἐπικράτησιν. Τοῦτόν φασι λοιδορούμενον ἀγανακτῆσαι· αἰτιασαμένου δέ τινοσ, φάναι "ἐὰν μὴ λοιδορούμενοσ προσποιῶμαι, οὐδ’ ἐπαινούμενοσ αἰσθήσομαι. " Ὅτι δὲ γεγόνασι Ζήνωνεσ ὀκτὼ ἐν τῷ Κιτιεῖ διειλέγμεθα. ἤκμαζε δ’ οὗτοσ κατὰ τὴν ἐνάτην <καὶ ἑβδομηκοστὴν> Ὀλυμπιάδα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION