헬라어 문장 검색 - Διογεν́Λιϝεσοφ́2́06́

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. s'. CENOFWN)

Ξενοφῶν Γρύλλου μὲν ἦν υἱόσ, Ἀθηναῖοσ, τῶν δήμων Ἐρχιεύσ· αἰδήμων δὲ καὶ εὐειδέστατοσ εἰσ ὑπερβολήν. τούτῳ δὲ ἐν στενωπῷ φασιν ἀπαντήσαντα Σωκράτην διατεῖναι τὴν βακτηρίαν καὶ κωλύειν παριέναι, πυνθανόμενον ποῦ πιπράσκοιτο τῶν προσφερομένων ἕκαστον· ἀποκριναμένου δὲ πάλιν πυθέσθαι, ποῦ δὲ καλοὶ κἀγαθοὶ γίνονται ἄνθρωποι· ἀπορήσαντοσ δέ, "ἕπου τοίνυν," φάναι, "καὶ μάνθανε. " καὶ τοὐντεῦθεν ἀκροατὴσ Σωκράτουσ ἦν. καὶ πρῶτοσ ὑποσημειωσάμενοσ τὰ λεγόμενα εἰσ ἀνθρώπουσ ἤγαγεν, Ἀπομνημονεύματα ἐπιγράψασ. ἀλλὰ καὶ ἱστορίαν φιλοσόφων πρῶτοσ ἔγραψε. Καὶ αὐτόν φησιν Ἀρίστιπποσ ἐν τετάρτῳ Περὶ παλαιᾶσ τρυφῆσ ἐρασθῆναι Κλεινίου· πρὸσ ὃν καὶ ταῦτα εἰπεῖν·

"νῦν γὰρ ἐγὼ Κλεινίαν ἥδιον μὲν θεῶμαι ἢ τἄλλα πάντα τὰ ἐν ἀνθρώποισ καλά· τυφλὸσ δὲ τῶν ἄλλων πάντων δεξαίμην ἂν ἢ Κλεινίου ἑνὸσ ὄντοσ γενέσθαι· ἄχθομαι δὲ καὶ νυκτὶ καὶ ὕπνῳ, ὅτι ἐκεῖνον οὐχ ὁρῶ· ἡμέρᾳ δὲ καὶ ἡλίῳ τὴν μεγίστην χάριν οἶδα, ὅτι μοι Κλεινίαν ἀναφαίνουσι. " Κύρῳ δὲ φίλοσ ἐγένετο τοῦτον τὸν τρόπον. ἦν αὐτῷ συνήθησ Πρόξενοσ ὄνομα, γένοσ Βοιώτιοσ, μαθητὴσ μὲν Γοργίου τοῦ Λεοντίνου, φίλοσ δὲ Κύρῳ. οὗτοσ ἐν Σάρδεσι διατρίβων παρὰ τῷ Κύρῳ ἔπεμψεν εἰσ Ἀθήνασ ἐπιστολὴν Ξενοφῶντι, καλῶν αὐτὸν ἵνα γένηται Κύρῳ φίλοσ. ὁ δὲ τὴν ἐπιστολὴν δεικνύει Σωκράτει καὶ σύμβουλον ᾑρεῖτο. καὶ ὃσ ἀπέστειλεν αὐτὸν εἰσ Δελφοὺσ χρησόμενον τῷ θεῷ.

ἀλλὰ καὶ Ἀπολλωνίδῃ τινὶ ὀνειδίζει τετρῆσθαι τὰ ὦτα. πείθεται Ξενοφῶν· ἥκει παρὰ τὸν θεόν· πυνθάνεται οὐχὶ εἰ χρὴ ἀπιέναι πρὸσ Κῦρον, ἀλλ’ ὅπωσ· ἐφ’ ᾧ καὶ Σωκράτησ αὐτὸν ᾐτιάσατο, συνεβούλευσε δὲ ἐξελθεῖν. καὶ ὃσ γίνεται παρὰ Κύρῳ, καὶ τοῦ Προξένου φίλοσ οὐχ ἧττον ἦν αὐτῷ. τὰ μὲν οὖν ἄλλα τὰ κατὰ τὴν ἀνάβασιν γενόμενα καὶ τὴν κάθοδον ἱκανῶσ αὐτὸσ ἡμῖν διηγεῖται. ἐχθρῶσ δὲ διέκειτο πρὸσ Μένωνα τὸν Φαρσάλιον παρὰ τὸν χρόνον τῆσ ἀναβάσεωσ τὸν ξεναγόν· ὅτε καὶ λοιδορῶν αὐτόν φησιν αὑτοῦ μείζοσι κεχρῆσθαι παιδικοῖσ. Μετὰ δὲ τήν τ’ ἀνάβασιν καὶ τὰσ ἐν τῷ Πόντῳ συμφορὰσ καὶ τὰσ παρασπονδήσεισ τὰσ Σεύθου τοῦ τῶν Ὀδρυσῶν βασιλέωσ ἧκεν εἰσ Ἀσίαν πρὸσ Ἀγησίλαον τὸν τῶν Λακεδαιμονίων βασιλέα, μισθοῦ τοὺσ Κύρου στρατιώτασ αὐτῷ παρασχών·

φίλοσ τ’ ἦν εἰσ ὑπερβολήν. παρ’ ὃν καιρὸν ἐπὶ Λακωνισμῷ φυγὴν ὑπ’ Ἀθηναίων κατεγνώσθη. γενόμενοσ δ’ ἐν Ἐφέσῳ καὶ χρυσίον ἔχων τὸ μὲν ἥμισυ Μεγαβύζῳ δίδωσι τῷ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ἱερεῖ φυλάττειν, ἑώσ ἂν ἐπανέλθοι· εἰ δὲ μή, ἄγαλμα ποιησάμενον ἀναθεῖναι τῇ θεῷ· τοῦ δὲ ἡμίσεοσ ἔπεμψεν εἰσ Δελφοὺσ ἀναθήματα. ἐντεῦθεν ἦλθεν εἰσ τὴν Ἑλλάδα μετ’ Ἀγησιλάου, κεκλημένου εἰσ τὸν πρὸσ Θηβαίουσ πόλεμον· καὶ αὐτῷ προξενίαν ἔδοσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι. Ἐντεῦθεν ἐάσασ τὸν Ἀγησίλαον ἧκεν εἰσ Σκιλλοῦντα, χωρίον τῆσ Ἠλείασ ὀλίγον τῆσ πόλεωσ ἀπέχον.

εἵπετο δὲ αὐτῷ καὶ γύναιον ὄνομα Φιλησία, καθά φησι Δημήτριοσ ὁ Μάγνησ, καὶ δύο υἱεῖσ, Γρύλλοσ καὶ Διόδωροσ, ὥσ φησι Δείναρχοσ ἐν τῷ πρὸσ Ξενοφῶντα ἀποστασίου, οἳ καὶ Διόσκουροι ἐπεκαλοῦντο. ἀφικομένου δὲ τοῦ Μεγαβύζου κατὰ πρόφασιν τῆσ πανηγύρεωσ, κομισάμενοσ τὰ χρήματα χωρίον ἐπρίατο καὶ καθιέρωσε τῇ θεῷ, δι’ οὗ ποταμὸσ ἔρρει Σελινοῦσ, ὁμώνυμοσ τῷ ἐν Ἐφέσῳ. τοὐντεῦθεν διετέλει κυνηγετῶν καὶ τοὺσ φίλουσ ἑστιῶν καὶ τὰσ ἱστορίασ συγγράφων. φησὶ δ’ ὁ Δείναρχοσ ὅτι καὶ οἰκίαν καὶ ἀγρὸν αὐτῷ ἔδοσαν Λακεδαιμόνιοι. Ἀλλὰ καὶ Φυλοπίδαν τὸν Σπαρτιάτην φασὶν αὐτῷ πέμψαι αὐτόθι δωρεὰν ἀνδράποδα αἰχμάλωτα ἐκ Δαρδάνου·

καὶ τὸν διαθέσθαι αὐτὰ ὡσ ἠβούλετο· Ἠλείουσ τε στρατευσαμένουσ εἰσ τὸν Σκιλλοῦντα [καὶ] βραδυνόντων τῶν Λακεδαιμονίων ἐξελεῖν τὸ χωρίον. ὅτε καὶ τοὺσ υἱέασ αὐτοῦ εἰσ Λέπρεον ὑπεξελθεῖν μετ’ ὀλίγων οἰκετῶν, καὶ αὐτὸν Ξενοφῶντα εἰσ τὴν Ἦλιν πρότερον, εἶτα [καὶ] εἰσ Λέπρεον πρὸσ τοὺσ παῖδασ, κἀκεῖθεν σὺν αὐτοῖσ εἰσ Κόρινθον διασωθῆναι καὶ αὐτόθι κατοικῆσαι. ἐν τούτῳ δὲ ψηφισαμένων τῶν Ἀθηναίων βοηθεῖν Λακεδαιμονίοισ ἔπεμψε τοὺσ παῖδασ εἰσ τὰσ Ἀθήνασ στρατευσομένουσ ὑπὲρ τῶν Λακεδαιμονίων. καὶ γὰρ ἐπεπαίδευντο αὐτόθι ἐν τῇ Σπάρτῃ, καθά φησι Διοκλῆσ ἐν τοῖσ Βίοισ τῶν φιλοσόφων.

ὁ μὲν οὖν Διόδωροσ οὐδὲν ἐπιφανὲσ πράξασ ἐκ τῆσ μάχησ ἀνασώζεται, καὶ αὐτῷ υἱὸσ ὁμώνυμοσ γίνεται τἀδελφῷ. ὁ δὲ Γρύλλοσ τεταγμένοσ κατὰ τοὺσ ἱππέασ‐‐ἦν δὲ ἡ μάχη ἡ περὶ τὴν Μαντίνειαν‐‐ἰσχυρῶσ ἀγωνισάμενοσ ἐτελεύτησεν, ὥσ φησιν Ἔφοροσ ἐν τῇ πέμπτῃ καὶ εἰκοστῇ· Κηφισοδώρου μὲν ἱππ‐ αρχοῦντοσ, Ἡγησίλεω δὲ στρατηγοῦντοσ. ἐν ταύτῃ τῇ μάχῃ καὶ Ἐπαμεινώνδασ ἔπεσε. τηνικαῦτα δὴ καὶ τὸν Ξενοφῶντά φασι θύειν ἐστεμμένον· ἀπαγγελθέντοσ δ’ αὐτῷ τοῦ θανάτου ἀποστεφανώσασθαι· ἔπειτα μαθόντα ὅτι γενναίωσ, πάλιν ἐπιθέσθαι τὸν στέφανον. ἔνιοι δὲ οὐδὲ δακρῦσαί φασιν αὐτὸν ἀλλὰ %2 γὰρ εἰπεῖν, "ᾔδειν θνητὸν γεγεννηκώσ.

ἤκμαζε δὲ κατὰ τὸ τέταρτον ἔτοσ τῆσ τετάρτησ καὶ ἐνενηκοστῆσ Ὀλυμπιάδοσ, καὶ ἀναβέβηκε σὺν Κύρῳ ἐπὶ ἄρχοντοσ Ξεναινέτου ἑνὶ πρότερον ἔτει τῆσ Σωκράτουσ τελευτῆσ. " φησὶ δ’ Ἀριστοτέλησ ὅτι ἐγκώμια καὶ ἐπιτάφιον Γρύλλου μυρίοι ὅσοι συνέγραψαν, τὸ μέροσ καὶ τῷ πατρὶ χαριζόμενοι. ἀλλὰ καὶ Ἕρμιπποσ ἐν τῷ περὶ Θεοφράστου καὶ Ἰσοκράτην φησὶ Γρύλλου ἐγκώμιον γεγραφέναι. Τίμων δ’ ἐπισκώπτει αὐτὸν ἐν τούτοισ· ἀσθενική τε λόγων δυὰσ ἢ τριὰσ ἢ ἔτι πρόσσω, οἱο͂σ Ξεινοφόων ἤτ’ Αἰσχίνου οὐκ ἀπιθὴσ <ἲσ> γράψαι. . . . Καὶ ὁ μὲν βίοσ αὐτῷ τοιόσδε. Κατέστρεψε δέ, καθα ́ φησι Κτησικλείδησ ὁ Ἀθηναῖοσ ἐν τῇ τῶν ἀρχόντων καὶ Ὀλυμπιονικῶν ἀναγραφῇ, ἔτει πρώτῳ τῆσ πέμπτησ καὶ ἑκατοστῆσ Ὀλυμπιάδοσ, ἐπὶ ἄρχοντοσ Καλλιδημίδου, ἐφ’ οὗ καὶ Φίλιπποσ ὁ Ἀμύντου Μακεδόνων ἦρξε.

τέθνηκε δ’ ἐν Κορίνθῳ, ὥσ φησι Δημήτριοσ ὁ Μάγνησ, ἤδη δηλαδὴ γηραιὸσ ἱκανῶσ· ἀνὴρ τά τ’ ἄλλα γεγονὼσ ἀγαθὸσ καὶ δὴ καὶ φίλιπποσ καὶ φιλοκύνηγοσ καὶ τακτικόσ, ὡσ ἐκ τῶν συγγραμμάτων δῆλον· εὐσεβήσ τε καὶ φιλοθύτησ καὶ ἱερεῖα διαγνῶναι ἱκανὸσ καὶ Σωκράτην ζηλώσασ ἀκριβῶσ. Συνέγραψε δὲ βιβλία πρὸσ τὰ τετταράκοντα, ἄλλων ἄλλωσ διαιρούντων· Τήν τ’ Ἀνάβασιν, ἧσ κατὰ βιβλίον μὲν ἐποίησε προοίμιον, ὅλησ δὲ οὔ·

καὶ Κύρου Παιδείαν καὶ Ἑλληνικὰ καὶ Ἀπομνημονεύματα· Συμπόσιόν τε καὶ Οἰκονομικὸν καὶ Περὶ ἱππικῆσ καὶ Κυνηγετικὸν καὶ Ἱππαρχικόν, Ἀπολογίαν τε Σωκράτουσ καὶ Περὶ πόρων καὶ Ιἕρωνα ἢ Τυραννικόν, Ἀγησίλαόν τε καὶ Ἀθηναίων καὶ Λακεδαιμονίων Πολιτείαν, ἥν φησιν οὐκ εἶναι Ξενοφῶντοσ ὁ Μάγνησ Δημήτριοσ. λέγεται δ’ ὅτι καὶ τὰ Θουκυδίδου βιβλία λανθάνοντα ὑφελέσθαι δυνάμενοσ αὐτὸσ εἰσ δόξαν ἤγαγεν. ἐκαλεῖτο δὲ καὶ Ἀττικὴ Μοῦσα γλυκύτητι τῆσ ἑρμηνείασ· ὅθεν καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ζηλοτύπωσ εἶχον αὐτόσ τε καὶ Πλάτων, ὡσ ἐν τῷ περὶ Πλάτωνοσ λέξομεν. Ἔστι δὲ καὶ εἰσ τοῦτον ἡμῶν ἐπιγράμματα τοῦτον ἔχοντα τὸν τρόπον·

οὐ μόνον εἰσ Πέρσασ ἀνέβη Ξενοφῶν διὰ Κῦρον, ἀλλ’ ἄνοδον ζητῶν ἐσ Διὸσ ἥτισ ἄγοι. παιδείησ γὰρ ἑῆσ Ἑλληνικὰ πράγματα δείξασ, ὡσ καλὸν ἡ σοφίη μνήσατο Σωκράτεοσ. ἄλλο, ὡσ ἐτελεύτα· εἰ καὶ σέ, Ξενοφῶν, Κραναοῦ Κέκροπόσ τε πολῖται φεύγειν κατέγνων, τοῦ φίλου χάριν Κύρου· ἀλλὰ Κόρινθοσ ἔδεκτο φιλόξενοσ, ᾗ σὺ φιληδῶν οὕτωσ ἀρέσκῃ· κεῖθι καὶ μένειν ἔγνωσ. Εὑρ͂ον δ’ ἀλλαχόθι ἀκμάσαι αὐτὸν περὶ τὴν ἐνάτην καὶ ὀγδοηκοστὴν Ὀλυμπιάδα σὺν τοῖσ ἄλλοισ Σωκρατικοῖσ, καὶ Ἴστροσ φησὶν αὐτὸν φυγεῖν κατὰ ψήφισμα Εὐβούλου, καὶ κατελθεῖν κατὰ ψήφισμα τοῦ αὐτοῦ.

Γεγόνασι δὲ Ξενοφῶντεσ ἑπτά· πρῶτοσ αὐτὸσ οὗτοσ· δεύτεροσ Ἀθηναῖοσ, ἀδελφὸσ Πυθοστράτου τοῦ τὴν Θησηΐδα πεποιηκότοσ, γεγραφὼσ ἄλλα τε καὶ βίον Ἐπαμεινώνδου καὶ Πελοπίδου· τρίτοσ ἰατρὸσ Κῷοσ· τέταρτοσ ἱστορίαν Ἀννιβαϊκὴν γεγραφώσ· πέμπτοσ μυθώδη τερατείαν πεπραγματευμένοσ· ἕκτοσ Πάριοσ, ἀγαλματοποιόσ· ἕβδομοσ κωμῳδίασ ἀρχαίασ ποιητήσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. s'. CENOFWN

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. s'. CENOFWN)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION