Dinarchus, Speeches, Κατὰ Δημοσθένους 21:

(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 21:)

ὁ τοιοῦτοσ, ὦ Δημόσθενεσ, πολίτησ, ὃσ δικαίωσ ἂν καὶ συγγνώμησ καὶ χάριτοσ ἐτύγχανε παρὰ τῶν ἐν ἐκείνοισ τοῖσ χρόνοισ συμπεπολιτευμένων, οὐ λόγοισ ἀλλ’ ἔργοισ μεγάλα τὴν πόλιν ἀγαθὰ ποιήσασ, καὶ διαμείνασ ἐπὶ τῆσ <αὐτῆσ> πολιτείασ καὶ οὐκ ἄνω καὶ κάτω μεταβαλόμενοσ ὥσπερ σύ, ἐτελεύτησεν οὐ τηλικαύτασ τὸν δῆμον αἰτήσασ δωρεὰσ ὥστε τῶν νόμων εἶναι κρείττων, οὐδ’ οἰόμενοσ δεῖν τοὺσ ὀμωμοκότασ κατὰ τοὺσ νόμουσ οἴσειν τὴν ψῆφον ἄλλο τι προὐργιαίτερον ποιεῖσθαι τῆσ εὐσεβείασ, ἀλλ’ ὑπομένων καὶ κρίνεσθαι, εἰ δόξειε τοῖσ δικασταῖσ, καὶ οὐ καιροὺσ λέγων, οὐδ’ ἕτερα φρονῶν καὶ δημηγορῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION