헬라어 문장 검색 - Δεμοστ́Σπεεξηε

(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Β)

ὃ παρέλιπον ἐν τῷ προτέρῳ λόγῳ τεκμήριον, οὐδενὸσ τῶν εἰρημένων ἔλαττον, τοῦ μὴ δεδωκέναι τὴν προῖκα τούτουσ Ἀφόβῳ, τοῦτο πρῶτον εἰπών, μετὰ τοῦτο καὶ περὶ ὧν οὗτοσ ἔψευσται πρὸσ ὑμᾶσ ἐξελέγχειν αὐτὸν πειράσομαι. οὗτοσ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τὸ πρῶτον ὅτε τῶν Ἀφόβου διενοεῖτ’ ἀμφισβητεῖν, οὐχὶ τάλαντον ἔφη τὴν προῖκα, ὥσπερ νυνί, ἀλλ’ ὀγδοήκοντα μνᾶσ δεδωκέναι, καὶ τίθησιν ὁρ́ουσ ἐπὶ μὲν τὴν οἰκίαν δισχιλίων, ἐπὶ δὲ τὸ χωρίον ταλάντου, βουλόμενοσ μὴ μόνον τοῦτο, ἀλλὰ κἀκείνην διασῴζειν αὐτῷ. γενομένησ δέ μοι τῆσ δίκησ πρὸσ αὐτόν, ἰδὼν ὡσ διάκεισθ’ ὑμεῖσ πρὸσ τοὺσ λίαν ἀναιδῶσ ἀδικοῦντασ, ἔννουσ γίγνεται, καὶ δεινὰ πάσχειν ἡγήσατο δόξειν ἐμὲ τοσούτων χρημάτων ἀπεστερημένον, εἰ μηδ’ ὁτιοῦν ἕξοιμι τῶν Ἀφόβου λαβεῖν τοῦ τἄμ’ ἔχοντοσ, ἀλλ’ ὑπὸ τούτου κωλυόμενοσ φανερὸσ γενήσομαι.

καὶ τί ποιεῖ;

τοὺσ ὁρ́ουσ ἀπὸ τῆσ οἰκίασ ἀφαιρεῖ, καὶ τάλαντον μόνον εἶναι τὴν προῖκά φησιν, ἐν ᾧ τὸ χωρίον ἀποτετιμῆσθαι. καίτοι δῆλον ὅτι τοὺσ ἐπὶ τῆσ οἰκίασ ὁρ́ουσ εἰ δικαίωσ ἔθηκεν καὶ ὄντωσ ἀληθεῖσ, δικαίωσ καὶ τοὺσ ἐπὶ τοῦ χωρίου τέθηκεν· εἰ δ’ εὐθὺσ ἀδικεῖν βουλόμενοσ ψευδεῖσ ἔθηκεν ἐκείνουσ, εἰκὸσ καὶ τούτουσ οὐκ ἀληθεῖσ ὑπάρχειν. τοῦτο τοίνυν οὐκ ἐξ ὧν ἐγὼ δεδήλωκα λόγων δεῖ σκοπεῖν, ἀλλ’ ἐξ ὧν αὐτὸσ οὗτοσ διεπράξατο·

οὐδ’ ὑφ’ ἑνὸσ γὰρ ἀναγκασθεὶσ ἀνθρώπων αὐτὸσ ἀνεῖλεν τοὺσ ὁρ́ουσ, ἔργῳ φανερὸν ποιήσασ ὅτι ψεύδεται. καὶ ταῦθ’ ὡσ ἀληθῆ λέγω, τὸ μὲν χωρίον καὶ νῦν οὗτόσ φησιν ἀποτετιμῆσθαι ταλάντου, τὴν δ’ οἰκίαν ὡσ προσωρίσατο δισχιλίων καὶ πάλιν τοὺσ ὁρ́ουσ ἀνεῖλεν γενομένησ τῆσ δίκησ, τοὺσ εἰδότασ ὑμῖν μάρτυρασ παρέξομαι. καί μοι λαβὲ τὴν μαρτυρίαν. Μαρτυρία δῆλον τοίνυν ὅτι δισχιλίων μὲν ὡρισμένοσ τὴν οἰκίαν, ταλάντου δὲ τὸ χωρίον, ὡσ ὀγδοήκοντα μνᾶσ δεδωκὼσ ἔμελλεν ἀμφισβητήσειν. μεῖζον οὖν ἄν τι γένοιτο τεκμήριον ὑμῖν τοῦ μηδὲν ἀληθὲσ νῦν λέγειν τοῦτον ἢ εἰ φανείη μὴ ταὐτὰ λέγων τοῖσ ἐξ ἀρχῆσ περὶ τῶν αὐτῶν;

ἐμοὶ μὲν γὰρ οὐδὲν ἂν δοκεῖ τούτου μεῖζον εὑρεθῆναι. σκέψασθε τοίνυν τὴν ἀναίδειαν, ὃσ ἐν ὑμῖν ἐτόλμησεν εἰπεῖν, ὡσ οὐκ ἀποστερεῖ μ’ ὅσῳ πλείονοσ ἄξιόν ἐστι ταλάντου, καὶ ταῦτ’ αὐτὸσ τιμήσασ οὐκ ἄξιον εἶναι πλείονοσ.

τί γὰρ βουλόμενοσ δισχιλίων προσωρίσω τὴν οἰκίαν, ὅτε τὰσ ὀγδοήκοντα μνᾶσ ἐνεκάλεισ, εἴ γε τὸ χωρίον ἄξιον ἦν πλείονοσ, ἀλλ’ οὐκ ἐπὶ τούτῳ καὶ τὰσ δισχιλίασ ἐτίθεισ; ἢ ὅταν μέν σοι δοκῇ πάντα τὰ Ἀφόβου διασῴζειν, τό τε χωρίον ἔσται ταλάντου μόνον ἄξιον, καὶ τὴν οἰκίαν ἐν δισχιλίαισ προσέξεισ, ἥ τε προὶξ ὀγδοήκοντα μναῖ γενήσονται, καὶ ἀξιώσεισ ἔχειν ἀμφότερα·

ὅταν δέ σοι μὴ συμφέρῃ, τἀναντία πάλιν ἡ μὲν οἰκία ταλάντου, διότι νῦν ἐγὼ ταύτην ἔχω, τοῦ δὲ χωρίου τὸ περιὸν οὐκ ἐλάττονοσ ἢ δυοῖν ἄξιον, ἵν’ ἐγὼ δοκῶ βλάπτειν τοῦτον, οὐκ ἀποστερεῖσθαι; ὁρᾷσ ὡσ ὑποκρίνει μὲν δεδωκέναι τὴν προῖκα, φαίνει δὲ κατ’ οὐδ’ ὁντινοῦν τρόπον δεδωκώσ;

τὰ γὰρ ἀληθῆ καὶ μὴ κακουργούμενα τῶν πραγμάτων ἁπλῶσ, οἷ’ ἂν ἐξ ἀρχῆσ πραχθῇ, τοιαῦτ’ ἐστίν· σὺ δὲ τοὐναντίον ἐξελέγχει πράξασ εἰσ τὴν καθ’ ἡμῶν ὑπηρεσίαν. ἄξιον τοίνυν καὶ τὸν ὁρ́κον, ὁποῖόν τιν’ ἂν ὤμοσεν, εἴ τισ ἔδωκεν, ἐκ τούτων ἰδεῖν.

ὃσ γὰρ ὀγδοήκοντα μνᾶσ ἔφη τὴν προῖκ’ εἶναι, εἰ τότ’ αὐτῷ τισ ἔδωκεν, ὀμόσαντι ταῦτ’ ἀληθῆ λέγειν, κομίσασθαι, τί ἐποίησεν ἄν; ἢ δῆλον ὅτι ὤμοσεν; τί γὰρ καὶ λέγων οὐ φήσει τότ’ ἂν ὀμόσαι, νῦν γε τοῦτ’ ἀξιῶν; οὐκοῦν ὅτι γ’ ἐπιώρκησεν ἄν, ἑαυτὸν ἐξελέγχει· νῦν γὰρ οὐκ ὀγδοήκοντα μνᾶσ, ἀλλὰ τάλαντον δεδωκέναι φησίν. τί μᾶλλον ἂν οὖν εἰκότωσ τισ αὐτὸν ἐκεῖν’ ἐπιορκεῖν ἢ τάδ’ ἡγοῖτο; ἢ τίνα τισ δικαίωσ ἂν ἔχοι περὶ τούτου διάνοιαν, τοῦ ῥᾳδίωσ οὕτωσ αὑτὸν ἐξελέγχοντοσ ὄντ’ ἐπίορκον; ἀλλὰ νὴ Δί’ ἴσωσ οὐχὶ πάντ’ αὐτῷ τοιαῦτα πέπρακται, οὐδὲ πανταχόθεν δῆλόσ ἐστι τεχνάζων.

ἀλλὰ καὶ τιμώμενοσ φανερὸσ γέγονεν ὑπὲρ Ἀφόβου ταλάντου, καὶ τοῦτ’ αὐτὸσ ἡμῖν ἀποδώσειν ἐγγυώμενοσ. καίτοι σκέψασθ’ ὅτι τοῦτ’ ἔστι τεκμήριον οὐ μόνον τοῦ τὴν γυναῖκα συνοικεῖν Ἀφόβῳ καὶ τοῦτον οἰκείωσ ἔχειν, ἀλλὰ καὶ τοῦ μὴ δεδωκέναι τὴν προῖκα. τίσ γὰρ ἀνθρώπων ἠλίθιόσ ἐστιν οὕτωσ ὥστ’ ἀργύριον μὲν δοὺσ τοσοῦτον, ἔπειθ’ ἓν λαβὼν χωρίον ἀμφισβητούμενον εἰσ ἀποτίμησιν, σὺν οἷσ πρότερον ἐζημίωτο, τὸν ἀδικήσανθ’ ὡσ δίκαιόν τι ποιήσοντα καὶ τοῦ τῆσ δίκησ ὀφλήματοσ προσεγγυήσασθαι;

ἐγὼ μὲν οὐδέν’ οἶμαι. καὶ γὰρ οὐδὲ λόγον τὸ πρᾶγμ’ ἔχον ἐστίν, τὸν αὐτὸν αὑτῷ μὴ δυνάμενον κομίσασθαι τάλαντον, τοῦτον ἄλλῳ τινὶ φάσκειν ἀποτείσειν καὶ ταῦτ’ ἐγγυᾶσθαι. ἀλλὰ καὶ ἀπ’ αὐτῶν τούτων ἐστὶ δῆλον ὅτι τὴν μὲν προῖκ’ οὐκ ἔδωκεν, ἀντὶ δὲ πολλῶν χρημάτων τῶν ἐμῶν οἰκεῖοσ ὢν Ἀφόβῳ ταῦτ’ ἀπετιμᾶτο, κληρονόμον τὴν ἀδελφὴν τῶν ἐμῶν μετ’ ἐκείνου καταστῆσαι βουλόμενοσ. εἶτα νῦν παρακρούσασθαι ζητεῖ καὶ φενακίζει, λέγων ὡσ πρότερον τοὺσ ὁρ́ουσ ἔστησεν ἢ ’κεῖνον τὴν δίκην ὀφλεῖν.

οὐ πρότερόν γ’ ἢ παρὰ σοί, νῦν εἰ ἀληθῆ λέγεισ. δῆλον γὰρ ὅτι καταγνοὺσ ἀδικίαν αὐτοῦ ταῦτ’ ἐποίεισ. εἶτα καὶ γελοῖον τοῦτο λέγειν, ὥσπερ οὐκ εἰδότων ὑμῶν ὅτι πάντεσ οἱ τὰ τοιαῦτ’ ἀδικοῦντεσ σκοποῦσι τί λέξουσιν, καὶ οὐδεὶσ πώποτ’ ὦφλεν σιωπῶν οὐδ’ ἀδικεῖν ὁμολογῶν· ἀλλ’ ἐπειδὰν οἶμαι μηδὲν ἀληθὲσ λέγων ἐξελεγχθῇ, τότε γιγνώσκεται ὁποῖόσ ἐστιν. ὅπερ καὶ οὗτοσ ἔμοιγε δοκεῖ πάσχειν.

ἐπεὶ φέρε, πῶσ ἐστι δίκαιον, ἐὰν μὲν ὀγδοήκοντα μνῶν θῇσ ὁρ́ουσ, ὀγδοήκοντα μνᾶσ εἶναι τὴν προῖκα, ἐὰν δὲ πλείονοσ πλέον, ἐὰν δ’ ἐλάττονοσ ἔλαττον; ἢ πῶσ ἐστι δίκαιον, τῆσ ἀδελφῆσ τῆσ σῆσ μηδέπω καὶ τήμερον ἄλλῳ συνοικούσησ μηδ’ ἀπηλλαγμένησ Ἀφόβου, μηδὲ τὴν προῖκα δεδωκότοσ σοῦ, μηδ’ ὑπὲρ τούτων εἰσ βάσανον μηδ’ εἰσ ἄλλο δίκαιον μηδὲν καταφεύγειν ἐθέλοντοσ, ὅτι σὺ στῆσαι φὴσ ὁρ́ουσ, σὸν εἶναι τὸ χωρίον; ἐγὼ μὲν οὐδαμῶσ οἶμαι· τὴν γὰρ ἀλήθειαν σκεπτέον, οὐχ ἅ τισ αὑτῷ παρεσκεύασεν ἐξεπίτηδεσ εἰσ τὸ λέγειν τι δοκεῖν, ὥσπερ ὑμεῖσ. ἔπειτα τὸ δεινότατον·

εἰ καὶ δεδωκότεσ ἦθ’ ὡσ μάλιστα τὴν προῖκα, ἣν οὐ δεδώκατε, τίσ ὁ τούτων αἴτιοσ; οὐχ ὑμεῖσ, ἐπεὶ <ἐπὶ> τἄμ’ ἔδοτε; οὐχ ὅλοισ ἔτεσιν πρότερον δέκα τἀμὰ λαβὼν εἶχεν ἐκεῖνοσ ὧν ὦφλεν τὴν δίκην, ἢ κηδεστήν σοι γενέσθαι; ἢ σὲ μὲν δεῖ κομίσασθαι πάντα, τὸν δὲ καὶ καταδικασάμενον καὶ δι’ ὀρφανίαν ἠδικημένον καὶ προικὸσ ἀληθινῆσ ἀπεστερημένον, ὃν μόνον ἀνθρώπων οὐδὲ τῆσ ἐπωβελίασ ἄξιον ἦν κινδυνεύειν, ἠναγκάσθαι τοιαῦτα παθεῖν, κεκομισμένον μηδ’ ὁτιοῦν, καὶ ταῦτ’ ἐθέλοντα ποιεῖν <ἐφ’> ὑμῖν αὐτοῖσ, εἴ τι τῶν δεόντων ἐβούλεσθε πράττειν;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Demosthenes, Speeches 31-40, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Β

(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Β)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION